Φασισμός: Το φίδι τσακίστηκε;

Από τις 8 Iούλη, η νεοναζιστική συμμορία Χρυσή Αυγή δεν εκπροσωπείται στο αστικό κοινοβούλιο της χώρας καθώς δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εκλογικό κατώφλι του 3%. Αυτή ήταν ίσως η μόνη ευχάριστη εξέλιξη των τελευταίων εκλογών. Το μεγάλο ερώτημα που ανακύπτει όμως είναι ένα: Τσακίστηκε το φίδι ή απλά άλλαξε δέρμα;

Είναι γεγονός πως η νεοναζιστική συμμορία δείχνει δείγματα διάλυσης και αποσύνθεσης, καθώς το τελευταίο διάστημα αποχωρούν μαζικά πρωτοκλασάτα στελέχη της. Βασική δικαιολογία για τις αποχωρήσεις είναι πως ο «Αρχηγός» «αποφασίζει και διατάζει» χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Η δικαιολογία αυτή μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει, από τη στιγμή που όλοι οι αποχωρήσαντες μέχρι προ ολίγων μηνών ορκιζόταν αιώνια πίστη στον Φυρερίσκο Ν. Μιχαλολιάκο. Προφανώς, τα στελέχη της δολοφονικής συμμορίας, βλέποντας τα ποσοστά του κόμματος τους να καταβαραθρώνονται αλλά και πως η πολύκροτη δίκη οδεύει προς την ολοκλήρωσή της φεύγουν σαν τα ποντίκια από το προς βύθιση νεοναζιστικό καράβι. Ο συνδυασμός πολιτικής εξαφάνισης και απόδοσης ποινικών ευθυνών λειτουργεί καταλυτικά και έτσι οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών και των δοσίλογων της Κατοχής σπεύδουν να θέσουν «εαυτόν» εκτός Χρυσής Αυγής. Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να μας προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση. Άλλωστε η αποποίηση ευθυνών και ιδεών αποτελεί κανόνα της σύγχρονης πολιτικής ζωής τις – λιγοστές βέβαια – στιγμές που σφίγγει ο νομικός κλοιός για τους φασίστες – ναζιστές

Ακριβώς μετά την εκλογική συντριβή του κόμματος, ο Ν. Μιχαλολιάκος απευθυνόμενος στα μέλη – ψηφοφόρους τους κόμματος, είπε χαρακτηριστικά «Ο αγώνας για τον εθνικισμό συνεχίζεται, επιστρέφουμε εκεί όπου γίναμε δυνατοί, στους δρόμους και στις πλατείες, σε έναν αγώνα σκληρό ενάντια στον μπολσεβικισμό και τον άγριο καπιταλισμό (-λες και υπάρχει.. ήμερος) που έρχεται…» κλείνοντας με τον γνωστό ναζιστικό χαιρετισμό «Ζήτω η νίκη» (Sieg Heil!). Κίνηση πανικού; Προσπάθεια τρομοκράτησης ή συσπείρωσης; Μάλλον το δεύτερο. Ωστόσο αυτό που έχει κυρίως σημασία είναι ότι η Χρυσή Αυγή καλεί τα εναπομείναντα Τάγματα Εφόδου να ξεχυθούν στο δρόμο.

Φυσικά το ότι η Χρυσή Αυγή είναι κατά του καπιταλισμού αποτελεί ένα από τα πιο σύντομα ανέκδοτα. Άλλωστε είναι ξεκάθαρο ότι η νεοναζιστική συμμορία ήταν είναι και θα είναι μια πολιτική δύναμη υπέρ του κεφαλαίου και των πιο σκοτεινών μηχανισμών του αστικού κράτους. Τα παραδείγματα είναι πολλά: α) Οι Χρυσαυγίτες βουλευτές κατέθεσαν πάνω από 140 ερωτήσεις στη Βουλή για την προστασία και την ενίσχυση των προνομίων των εφοπλιστών. β) Η Χρυσή Αυγή έστησε δουλεμπορικό γραφείο στη Χαλκίδα για να προσφέρουν στις εκεί μεγάλες επιχειρήσεις φτηνά εργατικά χέρια με 18 ευρώ μεροκάματο κάτω από τις Σ.Σ.Ε. γ) Η δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα για λογαριασμό των μεγαλοεργολάβων της Ζώνης και των εφοπλιστών που θέλουν να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε σύγχρονους δούλους. Παράλληλα τόσο στην ευρωβουλή όσο και στο «εθνικό» αστικό κοινοβούλιο η Χ.Α. πολλάκις στήριξε τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Επιπλέον οι διασυνδέσεις της Χ.Α. με την Ασφάλεια, την Αστυνομία, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και το παρακράτους είναι γνωστές.

Ακόμα είναι δεδομένο ότι στην φρασεολογία της ΧΑ σκόπιμα συσκοτίζεται ο πραγματικός αντίπαλος του Λαού μας, το ελληνικό και το ξένο κεφάλαιο, οι ιμπεριαλιστικές εξαρτήσεις από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, η αντικειμενική και ολοκληρωτική αντίθεση συμφερόντων μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Συσκοτίζεται το γεγονός ότι το Μνημόνιο δεν είναι αποτέλεσμα «κατοχής», ούτε «προδοσίας». Αντίθετα τα Μνημόνια υπήρξαν συνειδητή πολιτικοοικονομική επιλογή της Ε.Ε., υπό την πρωτοκαθεδρία του Γερμανικού κεφαλαίου και του ΔΝΤ προκειμένου να προστατευθούν οι ιμπεριαλιστές δανειστές και να δημιουργηθεί ένα καλύτερο επενδυτικό περιβάλλον για το ξένο κεφάλαιο. Παράλληλα οι μνημονιακές πολιτικές υπήρξαν και βασική επιλογή και του ελληνικού κεφαλαίου για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του.

Τα Τάγματα Εφόδου λοιπόν έχουν άλλους εχθρούς και όχι τον «άγριο καπιταλισμό». Έτσι δεν πέρασαν ούτε 20 μέρες και ένα ακόμα περιστατικό ρατσιστικής βίας πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας. Σύμφωνα με την καταγγελία του «Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών» τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης 23 Ιουλίου ο  Χ. επιστρέφοντας από τη δουλειά και πηγαίνοντας σπίτι του, δέχτηκε ξαφνική επίθεση από 6-7 άτομα, περιμένοντας σε στάση λεωφορείου κοντά στο Πάντειο Πανεπιστήμιο¹.

Αυτή η πράξη απαντά με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο στην ερώτηση που τέθηκε στην αρχή του άρθρου. Η εκλογική μείωση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής – αν δεν συνδυαστεί με μαζικό αντιφασιστικό αγώνα- αποτελεί μία πρόσκαιρη νίκη η οποία σε περίπτωση εφησυχασμού μπορεί πολύ γρήγορα να ανατραπεί. Άλλωστε οι φασιστικές ιδέες δεν έχουν εκλείψει από την κοινωνία. Οι πρώην πολιτικοί συνοδοιπόροι της Χρυσής Αυγής δεν εξαφανίστηκαν από την πατρίδα μας. Απλά πήραν τις σάπιες ιδέες τους και πήγαν στην Ν.Δ, στον Βελόπουλο κλπ. Επιπλέον οι 165.711 ψήφοι που απέσπασε ένα ανοιχτά ναζιστικό κόμμα όπως η Χρυσή Αυγή, στη χώρα του Διστόμου, των Καλαβρύτων κλπ, κάθε άλλο παρά αμελητέο ποσό είναι. Ακόμα με την λεγόμενη συντηρητική στροφή του πολιτικού συστήματος βλέπουμε ότι όλα τα αστικά κόμματα, πρώτα και κύρια η ΝΔ ως Κυβέρνηση, ενσωματώνουν στην πολιτική τους ατζέντα ακροδεξιές πολιτικές. Επίσης σε πολλές περιοχές της Ελλάδας υπάρχουν διάφορες νεοφασιστικές και νεοναζιστικές γκρούπες.

Επομένως θα πρέπει να ξεκαθαριστεί στο μυαλό όλων μας, πως ο φασισμός δεν πρόκειται να νικηθεί στα έδρανα μίας (αστικής) δικαστικής αίθουσας -χωρίς να θέλουμε σε καμία περίπτωση να μειώσουμε την τεράστια σημασία της Δίκης – ούτε με το αποτέλεσμα μίας εκλογικής διαδικασίας. Ο φασισμός θα νικηθεί με την αντιφασιστική πάλη σε ιδεολογικό και πρακτικό επίπεδο σε γειτονιές, σχολές και σχολεία σε χώρους δουλειάς και στους δρόμους. Θα νικηθεί όταν ο αντιφασιστικός αγώνας πιάσει το νήμα του αντικαπιταλιστικού-αντιιμπεριαλιστικού αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου κόντρα σε Ε.Ε., ΝΑΤΟ, κυβερνήσεις και μονοπωλιακούς ομίλους.

Αλέξανδρος Πουλάκης,
Φοιτητής του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Α.Π.Θ.