Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Κώστα Τζατζάνη «Συνομιλίες με τον εγγονό μου»

“Μα είσαι με τα καλά σου, περιμένεις να διαβάσει κόσμος που δεν είναι δικός σας, ΚΚΕ, την, ας πούμε πως ήταν καλή, απλοποιημένη παρουσίαση των μαρξιστικών ιδεών σας;” Ναι, σ΄ αυτόν το κόσμο κυρίως απευθύνομαι

Την Κυριακή 24 Οκτώβρη  στις 7:00 μ.μ. πραγματοποιείται εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου του Κώστα Τζατζάνη «Συνομιλίες με τον εγγονό μου», από τις εκδόσεις «Κομνηνός», στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων (Πλατεία Κάνιγγος, Βερανζέρου 1, 2ος όροφος).

Θα παρουσιάσουν:

ο Νίκος Μαρκάτος, πρ. πρύτανης ΕΜΠ

ο Θωμάς Χόνδρος, αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών

ο εκδότης και ο συγγραφέας

Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί με την ανάγνωση αποσπασμάτων από την ηθοποιό Γωγώ Καποπούλου και με μουσικές παρεμβάσεις της Κατερίνας Μπασματζόγλου στο αρμόνιο και της Φωτεινής Πατρού στο τραγούδι.

Σύντομη παρουσίαση των «Συνομιλιών με τον εγγονό μου», από τον συγγραφέα:

Αφού είχα τελειώσει τον «Οκτώβρη», έγραψα τούτο το βιβλιαράκι, το 2008, για ν΄ απευθυνθώ στον 7χρονο έγγονό μου, εντυπωσιάζοντάς τον που θα του το κουβάλαγα ωραίο βιβλιαράκι τυπωμένο από κάποιο εκδοτικό οίκο. Το ΄φτιαξα ερασιτεχνικά, σαν βιβλιαράκι που δεν ξεχώριζε από αυτά που βγάζουν οι εκδοτικοί οίκοι, σε 7-8 αντίγραφα. Και το πήγα σε εκδοτικούς οίκους. Έτρεχα από δω, έτρεχα από κει, το κρατάγανε λίγες μέρες, άλλοι μου το γυρνάγανε, άλλοι δεν μου το γυρνάγανε, όλοι τελικά «όχι» μου έλεγαν. Μιλάμε για καμιά 50ριά εκδοτικούς οίκους, μάλλον όλους τους γνωστούς. Το παράτησα κι εγώ. Είχαν μείνει δυο-τρία κομμάτια στο γραφείο. Και το είδα μια μέρα τώρα τελευταία, όπως πηγαίνω σε αυτό πού και πού, όλο και αραιότερα πια, πως το είχε βάλει ο γιος μου ο αρχιτέκτονας  πάνω στο γραφείο, σε  μέρος που φαινόταν. Και μετά έμαθα πως το ΄χε διαβάσει ο έγγονός μου, παραπάνω από μια φορά, όπως μου είπε. 

Αυτό μ΄ έκανε να το ξαναπιάσω και να το επικαιροποιήσω, λαβαίνοντας υπ΄ όψη τη σημερνή κατάσταση: Πρόσθεσα μεγάλο κομμάτι που απευθύνεται στον 17χρονο πια εγγονό μου. Δεν ξέρω τι απήχηση θα ΄χει. Με φτάνει που το διάβασε τώρα ο εγγονός μου.

Μα είσαι με τα καλά σου, περιμένεις να διαβάσει κόσμος που δεν είναι δικός σας, ΚΚΕ, την, ας πούμε πως ήταν καλή, απλοποιημένη παρουσίαση των μαρξιστικών ιδεών σας; 

Ναι, σ΄ αυτόν το κόσμο κυρίως απευθύνομαι:

Σ΄ εσάς που ΄σαστε μακριά από την ιδεολογία μας, απ΄ τη μαρξιστική θεώρηση των πράγματων, από την «ανερμάτιστη» αισιοδοξία μου πως έτσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη, εσείς που με χαρά μου συγχρωτίζομαι, κουβεντιάζω, καλαμπουρίζω καθημερνά μαζί σας, που μου είναι ευχάριστο να ακούω τις απόψεις σας και να προσπαθώ, συντρίβοντας την πριμοδοτούμενη περιχαράκωση, να κατανοώ αυτά που μου λέτε, να προσπαθώ να με κατανοήσετε σ΄ αυτά τα απλά, όπως τα νομίζω, που σας λέω. 

Εκεί είναι το κλειδί της πανανθρώπινης συνεννόησης που θα γίνει μια μέρα, όταν οι βρωμιάρηδες της Γης θα συσσωρεύσουν συμφορές και θα τους κουτουπώσουν όλοι οι λαοί της Γης. Λίγο ενδιαφέρει αν θα είναι ακριβώς η συνεννόησή μας κοντά σε αυτά που παρουσιάζουμε σήμερα εμείς οι στρατευμένοι στο «προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε», ή κάτι παρόμοιο. Ο βασικός άξονας δεν μπορεί να ΄ναι άλλος παρά το να σταματήσουμε, με την πανίσχυρη ενότητά μας, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να ζήσουμε αδελφωμένοι όλοι οι λαοί της Γης και να χαιρόμαστε τα αγαθά του κόπου μας, να ΄μαστε όλο και πιο ευτυχισμένοι με τη χρήση των τεράστιων δυνατοτήτων της τεχνολογικής και παραγωγικής προόδου που αυξάνονται συνεχώς. 

Προσπαθώ λοιπόν στις «Συνομιλίες με τον εγγονό μου» να περάσω μασημένη, με απλά λόγια τη μαρξιστική θεωρία κι ιδεολογία, τα βασικά της σημεία, αυτά που τουλάχιστον εγώ καταλαβαίνω ότι είναι βασικά. Διαβάστε τα με κατανόηση. Προσπαθήστε να τα καταλάβετε. Βάλετε στο μυαλό σας πως, πέρα από τα λάθη μου, ό,τι σας φαίνεται ξένο, δυσκολονόητο, παράξενο, ουτοπικό, μπορεί να σας φαίνεται έτσι κάτω από την επίδραση μιας μαύρης κυρίαρχης καταιγιστικής σαπισμένης προπαγάνδας. Δεν θα συμφωνήσετε μαζί μου, αυτό είναι σίγουρο, δεν αλλάζουν με λόγια του καλαμαρά, όσο καλά σερβιρισμένα και να ΄ναι, οι πεποιθήσεις ανθρώπων που σχηματίστηκαν από δεκαετίες πληροφόρησης. Αφήστε τα και αυτά, τα δικά μου, σε μια γωνιά του μυαλού σας, μην τα αποδιώξετε. Και ο χρόνος είναι αυτός που θα κρίνει καλύτερα και τη δική σας αντίληψη και τη δική σας συγκρότηση, όπως άλλωστε θα γίνει και για μένα. 

Την πάτησα έγγονά μου. Παρασύρθηκα, σε ξέχασα και μιλάω στους μεγάλους, Με συγχωρείς. Μπορεί όμως και να ΄ναι καλύτερα έτσι. Και πιο αναγκαίο. Οι πολλοί μεγάλοι, σε σχέση με σένα, είναι σε μειονεκτική θέση να πιάσουν τέτοιες ιδέες και έννοιες, αφού το βάρβαρο σύστημα τους εκβιάζει για να ΄χουν δουλειά και το ψωμί τους, και τους έχει γονατίσει ιδεολογικά, ενώ εσείς οι πιτσιρικάδες που ακόμα σας τρέφουμε και δεν έχετε ανάγκη κανένα, είσαστε σε πλεονεκτική θέση για να βλέπετε πιο αντικειμενικά τις ιδέες, ιδεολογίες κι απόψεις. Όσο βέβαια σας επιτρέπουν οι ήδη στουμπισμένες από τους μεγαλοκαρχαρίες ιδεοληψίες του σχολείου, της τηλεόρασης, των διαφημίσεων, των ουσιαστικά λογοκριμένων πνευματικών προϊόντων κλπ. Ιδεοληψίες που εκθειάζουν τον απαυτούλη σας, την «επιχειρηματικότητα», το δούλεψε να φας και κλέψε να ΄χεις, την επιβίωση μέσα στην κοινωνική ζούγκλα και τέτοια. Δεν παύετε όμως να ΄χετε το πλεονέκτημα της εξασφαλισμένης διαβίωσης, απαλλαγμένης από τον εκβιασμό του να ΄χεις ή να μην ΄έχεις δουλειά για να ζήσεις.

Να, κάτι τέτοια λέω μέσα στο βιβλιαράκι των «συνομιλιών», προσπαθώντας να τα συνδυάσω με τις στοιχειώδεις αρχές της κομμουνιστικής, μαρξιστικής μου ιδεολογίας, όσης κατάφερα να ΄χω αφομοιώσει.

Δεν ξέρω αγόρι μου τι ιδεολογικό δρόμο θα πάρεις τελικά. Θα ΄μαι ευχαριστημένος αν ξέρω πως αποφάσισες να μη λυγίσεις ποτέ τη μέση σου για ένα ξεροκόμματο ή παντεσπάνι παραπάνω, να μη φοβάσαι να λες την αλήθεια, να υποστηρίζεις τον αδικημένο, πρώτα από όλα τον εαυτό σου, να βλέπεις με αγάπη το διπλανό σου που τον αδικούν το ίδιο, και να πιστεύεις πως οι δυο σας είσαστε πιο δυνατοί παρά ο καθένας μόνος του.

Η μαρξιστική θεωρία, η στοιχειώδης θεωρία της ανθρωπιάς, όπως την πιστεύω, έρχεται μετά σαν το νερό που μπήκε στ΄ αυλάκι.

Ναι, κατάλαβα την ένστασή σου για το σήμερα. Η εξέλιξή σου αποτελεί λεπτομέρεια σε όλα τούτα και πιστεύω πως λίγο ενδιαφέρει τους αναγνώστες μου. Σταματώ τις συνομιλίες στο όταν ήσουν 17 χρονών.

Κώστας Τζατζάνης 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: