Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Ίσως» – «Μπορεί»

Όταν ο Καζαντζίδης ρωτούσε τον Μπάμπη Τσετίνη: «αυτόν το λυγμό… πώς τον κάνεις;»

Ο Μπάμπης Τσετίνης (1941-2007) υπήρξε από τους σημαντικότερους λαϊκούς τραγουδιστές. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, όταν και ανέβηκε για πρώτη φορά στο λαϊκό πάλκο, συνεργάστηκε με σπουδαίους δημιουργούς και ηχογράφησε εκατοντάδες τραγούδια πολλά από τα οποία έγιναν μεγάλες επιτυχίες και συνεχίζουν να τραγουδιούνται.

Το πολύτιμο μέταλλο της φωνής του, ο χαρακτηριστικός λυγμός στην ερμηνεία του, και το «βάδισμά» του στον χώρο, εκτός από την αγάπη των θαυμαστών του σε Ελλάδα και εξωτερικό, κέρδισαν και την εκτίμηση πολλών συναδέλφων του, με πρώτον απ’ όλους τον ογκόλιθο του λαϊκού τραγουδιού, Στέλιο Καζαντζίδη, που τον ρωτούσε: «αυτόν το λυγμό… πώς τον κάνεις;».

Ανάμεσα στις συνεργασίες του Μπάμπη Τσετίνη ξεχωριστή θέση κατέχει αυτή με τον μουσικοσυνθέτη Θόδωρο Δερβενιώτη και τον στιχουργό-ποιητή Κώστα Βίρβο, δυο τεράστιους λαϊκούς δημιουργούς – στυλοβάτες του λαϊκού μας τραγουδιού, που ως δίδυμο αλλά και ο καθένας ξεχωριστά άφησαν παρακαταθήκη πάρα πολλά μεγάλα τραγούδια. Ιδιαίτερα την δεκαετία του 1960, λίγα μόλις χρόνια μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου, τα τραγούδια τους για τη μετανάστευση, την εκμετάλλευση και ευρύτερα τις κοινωνικές ανισότητες, με κύριο ερμηνευτή τον Καζαντζίδη συναντούν πλατιά αποδοχή, περνούν στα χείλη του λαού και γίνονται κτήμα του.

Οι δυο κορυφαίοι δημιουργοί με πολλά τραγούδια τους επίσης υμνούν τον έρωτα και την αγάπη. Δυο από αυτά, το «Ίσως» και το «Μπορεί» αναδεικνύουν τον πόνο του χωρισμού από το αγαπημένο πρόσωπο. Δυο λαϊκοί ύμνοι που το «ταξίδι» τους διανύει της έκτη δεκαετία του, κόντρα στη σκόνη του χρόνου.

Το 1967 κυκλοφορεί σε δίσκο βινυλίου 45 στροφών το «Ίσως». Μαζί με τον Μπάμπη Τσετίνη ερμηνεύει δεύτερη φωνή η Λίτσα Διανάντη, με την οποία έχουν ηχογραφήσει μαζί πολλά τραγούδια. Από την άλλη πλευρά του δίσκου είναι χαραγμένο το «Πόσο μου ’λειψες» των ίδιων δημιουργών, με ερμηνευτές τον Μπάμπη Τσετίνη και την Καίτη Γκρέυ.

Ίσως ακόμα σ’ αγαπώ, δεν ξέρω, ίσως
ίσως για σένα στη ζωή μου να πονώ
κι αν μ’ εγκατέλειψες δε σου κρατάω μίσος
συγνώμη όμως να σου δώσω δεν μπορώ.

Ίσως με το καιρό, ίσως να λησμονήσω
μα τώρα δεν μπορώ για να σε συγχωρήσω
είναι νωπά, είναι νωπά τα τραύματα μου
που ’χεις ανοίξει μέσα στην καρδιά μου.

Ίσως να τρέχει κάποιο δάκρυ μου για σένα
ίσως στον ύπνο μου να έρχεσαι συχνά
μα είν’ τα στήθια μου ακόμα πληγωμένα
της προδοσίας σου η πίκρα δεν περνά.

Ίσως με το καιρό, ίσως να λησμονήσω
μα τώρα δεν μπορώ για να σε συγχωρήσω
είναι νωπά είναι νωπά τα τραύματα μου
που ’χεις ανοίξει μέσα στην καρδιά μου.

Σε 45άρι κυκλοφορεί το 1968 και το «Μπορεί». Και σε αυτό το τραγούδι η Λίτσα Διαμάντη κάνει δεύτερη φωνή στον Τσετίνη, ενώ στην άλλη πλευρά του δίσκου είναι χαραγμένο το τραγούδι «Τα χρυσά κλειδιά» που ερμηνεύει ο Γιάννης Καλατζής.

Μπορεί μια ξένη αγκαλιά να ερωτεύτηκες,
μπορεί να πήρες τη ζωή και τη χαρά μου,
μα δεν μπορεί, όσο αχάριστα κι αν φέρθηκες
να μ’ εμποδίσεις να σε βλέπω στα όνειρά μου.

Μπορεί να μ’ άφησες, μπορεί,
μπορεί να πόνεσα, μπορεί,
μα δε μπορεί κάποια ελπίδα να μου σβήσεις
πως κάποτε αγάπη μου σ’ εμένα θα γυρίσεις.

Μπορεί να λες ότι κοντά μου πια βαρέθηκες,
μπορεί να καις σε μια φωτιά τα περασμένα,
μα δεν μπορεί, όσο αχάριστα κι αν φέρθηκες
να μ’ εμποδίσεις ν’ αγαπώ μόνο εσένα.

Μπορεί να μ’ άφησες, μπορεί,
μπορεί να πόνεσα, μπορεί,
μα δεν μπορεί κάποια ελπίδα να μου σβήσεις
πως κάποτε αγάπη μου σ’ εμένα θα γυρίσεις.

Και στα δυο τραγούδια ο λυγμός αποτελεί θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ερμηνείας του Μπάμπη Τσετίνη, που παρά το νεαρό της ηλικίας του στέκεται μπροστά στο μικρόφωνο με τα πατήματα έμπειρου τραγουδιστή.

Τα «Ίσως» και «Μπορεί» θα συμπεριληφθούν χρόνια μετά από την πρώτη κυκλοφορία τους σε δίσκους 33 στροφών, θα κυκλοφορούν σε συλλογές, και θα τραγουδηθούν από πολλούς νεότερους τραγουδιστές.

Καταπονημένος από τη μακροχρόνια ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε ο Μπάμπης Τσετίνης εμφανίζεται ως κεντρικός καλεσμένος στην εκπομπή «Στην υγειά μας», σε ένα αφιέρωμα στο παλιό λαϊκό τραγούδι (κυρίως της δεκαετίας του 1960), που προβλήθηκε από τη ΝΕΤ στις 30 του Οκτώβρη 2004. 

Λιγομίλητος και συγκινημένος στη διάρκεια της εκπομπής, ανάμεσα σε σπουδαίους και καταξιωμένους συναδέλφους του, μεταξύ των τραγουδιών που ερμηνεύει, οι επιτυχίες του «Μπορεί» και «Ίσως».

Με τη φωνή αλώβητη και τον λυγμό που σφράγισε μια λαμπρή διαδρομή στις πρώτες γραμμές του λαϊκού τραγουδιού.Ήταν μια από τις λιγοστές και ταυτόχρονα τελευταίες τηλεοπτικές εμφανίσεις του.

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν: «Ίσως», «Μπορεί» – Μπάμπης Τσετίνης

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια όχι… και από 26/10/2020 νέα ονομασία: Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Τι κι αν γράφτηκαν πριν από πολλά χρόνια, κάποια τραγούδια συνεχίζουν να  συγκινούν, να συντροφεύουν τις μικρές και μεγάλες στιγμές των ανθρώπων, να εκφράζουν τις αγωνίες, τον πόνο και τα όνειρά τους, να εμπνέουν τους αγώνες τους.

Η στήλη, χωρίς να διεκδικεί το αλάθητο ή τον τίτλο του «ειδικού», «παίζει» τραγούδια που γράφτηκαν για τον έρωτα, την αγάπη, το μεροκάματο, τη μετανάστευση, τον αγώνα για λευτεριά και για καλύτερη ζωή. Τραγούδια γραμμένα από ποιητές, αλλά κι από δημιουργούς που δεν διάβασαν ποτέ στη ζωή τους ποίηση… Ανασκαλεύοντας το παρελθόν και ψηλαφώντας την ιστορία τους, πότε γράφτηκαν, σε ποιες συνθήκες, από ποιους πρωτοτραγουδήθηκαν, ποιοι τα τραγουδούν στις μέρες μας.

Χωρίς διαχωρισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, τραγούδια ελληνικά και «ξένα», με γνώμονα ότι, εκτός από το να θυμίζουν εικόνες από το παρελθόν, συναρπάζουν τις αισθήσεις, γεννούν συναισθήματα, εμπνέουν και συγκινούν σήμερα.

Τα χρόνια περνούν, τα τραγούδια ταξιδεύουν… Ακούστε τα όλα εδώ.

 

Δείτε ακόμα:

«Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο…» • Μπάμπης Τσετίνης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: