Στο δρόμο που χάραξε ο Γκόρμπι

Δεν έτυχε της ίδιας δημοσιότητας με άλλα αποσπάσματα, αλλά είναι πραγματικά απολαυστικό.

Εγώ θέλω να πω ότι με εντυπωσίασε το γεγονός ότι σε όποιο εργαστήριο βρέθηκα, σε όλους τους χώρους της επιχείρησης, στη συντριπτική πλειοψηφία είναι νέοι άνθρωποι. Και βεβαίως, νέοι και νέες. Νέες γυναίκες και όμορφες γυναίκες, διότι κάνουν και χρήση των προϊόντων, οπότε αυτό είναι χαρακτηριστικό.

Τάδε έφη Αλέξης Τσίπρας, στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Apivita. Δε μιλάμε απλά για το αφήγημα της “υγιούς επιχειρηματικότητας”, αλλά για απροκάλυπτη διαφήμιση της εταιρίας και των προϊόντων της. Κρίμα που δεν τα είχε μαζί του στην 17ωρη διαπραγμάτευση, για να καταπολεμήσει τον περιβόητο έρπη και τη μνημονιακή στενοχώρια του.

Τι θυμίζουν όμως όλα αυτά; Τι θυμίζουν;

Ο πρωθυπουργός φαίνεται να βαδίζει στα χνάρια του Γκορμπατσόφ, που κατέληξε διαφημιστής πίτσας, όταν ξέμεινε από δουλειά και μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η διαφορά είναι ότι ο Τσίπρας φροντίζει να κάνει ρεκλάμα ως εν ενεργεία πολιτικός, πριν πεταχτεί σα στυμμένη λεμονόκουπα από το σύστημα που υπηρετεί.

Μένει να δούμε ποια θα είναι η επόμενη επιχείρηση που θα επισκεφτεί, για να προβάλει τα προϊόντα της. Και αν κάνει τελικά το remake της διαφήμισης του Γκόρμπι, υπάρχει κι έτοιμη ατάκα, που χρειάζεται μια απλή διασκευή.

Αντί για opportunity (ευκαιρία), opportunism = οπορτουνισμός.