Πού στοχεύει η επίθεση στο ΚΚΕ από τον Τριμικλινιώτη του ΑΚΕΛ;

Γιατί το μέλος της ΚΕ του ΑΚΕΛ επιλέγει να κάνει μια τέτοια επίθεση στο ΚΚΕ, σε μια περίοδο μάλιστα που επιδιώκεται, με την άμεση παρέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ, ένας επώδυνος συμβιβασμός για το Κυπριακό, τον οποίο συστηματικά και με συνέπεια αποκαλύπτει και αναδεικνύει το ΚΚΕ;

Τις τελευταίες μέρες προκαλούν εντύπωση αρκετές αναρτήσεις του Νίκου Τριμικλινιώτη, μέλους της ΚΕ του ΑΚΕΛ, στο Facebook, στις οποίες επιτίθεται στο ΚΚΕ με εμπάθεια και σαθρούς ισχυρισμούς περί «εθνικισμού» και εγκαλώντας το για τις θέσεις και τη στάση του σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, αναφέροντας ανάμεσα σε άλλα: «Ας αλλάξει τη θέση του (σ.σ. το ΚΚΕ), γιατί δεν του πέφτει λόγος για το πώς θα ασκήσουμε εμείς ως Κύπριοι το δικαίωμά μας να αποφασίσουμε για τη διάρθρωση του κράτους μας».

Ο Ν. Τριμικλινιώτης «έδωσε το σύνθημα» και ακολούθησαν και άλλοι…

Εύλογα γεννιούνται κάποια ερωτήματα:

1) Γιατί το μέλος της ΚΕ του ΑΚΕΛ επιλέγει να κάνει μια τέτοια επίθεση στο ΚΚΕ, σε μια περίοδο μάλιστα που επιδιώκεται, με την άμεση παρέμβαση των ΗΠΑ και της ΕΕ, ένας επώδυνος συμβιβασμός για το Κυπριακό, τον οποίο συστηματικά και με συνέπεια αποκαλύπτει και αναδεικνύει το ΚΚΕ;

2) Τι προσπαθεί να καλύψει πίσω από τη διαστρέβλωση της πάγιας θέσης του ΚΚΕ για μια Κύπρο ενιαία – ένα και όχι δύο κράτη – ανεξάρτητη, με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και διεθνή οντότητα, χωρίς ξένες βάσεις και στρατεύματα, χωρίς ξένους εγγυητές και προστάτες;

3) Γιατί είναι εθνικισμός η θέση του ΚΚΕ ότι η διζωνική – δικοινοτική ομοσπονδία αξιοποιείται ως όχημα που οδηγεί σε συνομοσπονδιακή λύση δύο «συνιστώντων κρατών», με διατήρηση των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής, ρίχνοντας τελικά νερό στον μύλο του εθνικισμού και από τις δυο πλευρές;

4) Από πού κι ως πού «δεν πέφτει λόγος» σε ένα κόμμα, όπως το ΚΚΕ, να έχει γνώμη για τις εξελίξεις σε μια άλλη χώρα, πολύ περισσότερο όταν αυτές οι εξελίξεις δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός αλλά κομμάτι ενός γεωπολιτικού παζλ που αφορά συνολικά την Ανατολική Μεσόγειο, τον ελληνικό λαό, τον κυπριακό λαό, τους άλλους λαούς της περιοχής.

5) Και αφού δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα αυτό στο ΚΚΕ, πώς το αναγνωρίζει σε διάφορα άλλα – μη κυπριακά – ιδρύματα και ινστιτούτα, όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ, γνωστό για τις απαράδεκτες θέσεις του για το Κυπριακό (και όχι μόνο), που είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τις κατευθύνσεις ιμπεριαλιστικών οργανισμών;

Πηγή: Ριζοσπάστης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: