Όταν ο Πορτοσάλτε δυσκολευόταν να αναγνωρίσει τον φασισμό…

Μέσα στον αχό που βαρύς ακούγεται από χθες για τα συνθήματα στην πολυκατοικία του Άρη Πορτοσάλτε, κάποιοι από τους πολύ “ανήσυχους για τη δημοκρατία μας” βρέθηκαν να αναρωτηθούν “αθώα” γιατί το ΚΚΕ δεν εξέδωσε ανακοίνωση καταδίκης. Ας αφήσουμε μια στιγμή κατά μέρος ότι το ΚΚΕ δε συνηθίζει γενικά να ασχολείται με μπογιές, τρικάκια και ανάλογα χάπενινγκ, κι ας δούμε ποιοι είναι αυτοί που φωνασκούν σαν να τους έχουν θιγεί τα ιερά και τα όσια.

Πρώτα απ’ όλα το ίδιο το “θύμα”, που έδωσε τον τόνο με ανάρτησή του στο τουίτερ, όπου αυτοανακηρύχθηκε μέρος της δημοκρατίας, η οποία “βρίσκεται σε κίνδυνο”, από “τρομοκρατική επιδρομή” που διενήργησαν “τάγματα εφόδου”:

Τα φασιστικά τάγματα εφόδου του Ρουβίκωνα σε τρομοκρατική επιδρομή απόψε στην είσοδο της πολυκατοικίας μου.
Η Δημοκρατία σε κίνδυνο.. pic.twitter.com/2H0JnX2TAd

— ArisPortosalte (@ArisPortosalte) February 6, 2020

Όταν ο Πορτοσάλτε μιλάει για τάγματα εφόδου, ακούμε προσεκτικά. Κι αυτό γιατί δεν είναι τόσο μακριά ο καιρός που συναγελαζόταν εκλεκτά τους μέλη, προσπαθώντας να τα νουθετήσει, στην κατεύθυνση μιας σοβαρής “ΧΑ”, που θα έλεγε και ο ομογάλακτός του και νυν βουλευτής Μπάμπης Παπαδημητρίου. Ήταν λίγες ώρες μετά το φόνο του Παύλου Φύσσα, όταν ο δημοσιογράφος έβγαζε στο ραδιοφωνικό αέρα του ΣΚΑΪ τον Ηλία Κασιδιάρη, δίνοντάς του με πόνο ψυχής συμβουλές damage control: “Να βρείτε έναν τρόπο να μη σας πιάνουν στο στόμα τους”. Αυτή ήταν η μέγιστη έγνοια του Πορτοσάλτε τη μέρα της δολοφονίας, πώς θα διαφυλάξει τη ΧΑ από τα λόγια του κόσμου. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει καθόλου να παραδίδει σήμερα μαθήματα περί φασισμού.

Τη λέξη αυτή δεν την ακούμε φυσικά μόνο από τον Πορτοσάλτε αυτές τις ώρες, αλλά την κλίνουν σε όλες τις πτώσεις από γαλάζιους πολιτευτές και βουλευτές, ως εκπροσώπους των μέινστριμ ΜΜΕ. Eνδεικτικά και μόνο, γιατί τα παραδείγματα είναι πολλά, αναφέρουμε την ανάρτηση του Νίκου Χατζηνικολάου:

Η επίθεση στο σπίτι του Α.Πορτοσάλτε αποτελεί ακραία και χυδαία εκδήλωση φασιστικής νοοτροπίας,με στόχο τον εκφοβισμό και τη φίμωση της αντίθετης άποψης.Κάθε δημοκρατικός πολίτης την καταδικάζει.Η κυβέρνηση έχει χρέος να αποκαλύψει τους δράστες και να τους οδηγήσει στη δικαιοσύνη

— Nikos Chatzinikolaou (@NChatzinikolaou) February 6, 2020

Η φασιστική νοοτροπία ωστόσο δε φαινόταν να τον ενοχλεί και τόσο όταν έπαιρνε χαμογελαστός συνεντεύξεις από τον Κασιδιάρη, ή όταν προβάλλει τον “όχι και πολύ ναζιστή” Βελόπουλο και το πολιτικό του μόρφωμα. Κατά μία περίεργη σύμπτωση, όσοι είδαν οι “φασισμό” σε συνθήματα, κατά κανόνα δεν είδαν κανένα φασισμό στα τάγματα εφόδου που δρουν στη Λέσβο ενάντια στους πρόσφυγες, αντίθετα, μιλούν για “παρεμβάσεις οργισμένων κατοίκων”. Οι ίδιοι ως επί το πλείστον μπορεί να δουν “φασισμό” οπουδήποτε, εκτός από εκεί που υπάρχει πραγματικά.

Πέρα όμως από τις υστερικές συστημικές κραυγές, υπάρχει και μια άλλη όψη του νομίσματος. Μιλάμε για τις αφειδώλευτες εκδηλώσεις ενθουσιασμού που σκόρπισαν, κατά βάση στον μικρόκοσμο των ΜΚΔ, οι μπογιές στην πυλωτή του Πορτοσάλτε. Δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν εδώ τα αίτια αυτής της χαράς, ούτε να ασχοληθούμε για την αντίκτυπο αυτών των κινήσεων έξω από τα δελτία των 8. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα, είναι ότι αν υπήρχε έστω κι ένα κλάσμα αυτού του ενθουσιασμού και της προβολής για την απεργία του ΟΤΕ, τις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, την πορεία της ΛΑΡΚΟ πριν λίγες μέρες, σίγουρα θα είχαμε λιγότερους Πορτοσάλτε, όχι με την έννοια της φυσικής παρουσίας φυσικά, αλλά ως φερέφωνα ενός συστήματος που αισθάνεται αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να αναγορεύει τα προπαγανδιστικά του αξεσουάρ σε πεμπτουσία της δημοκρατίας.