Κώστας Παπαδάκης – Η απάτη της «καλής» Ευρωπαϊκής Ένωσης και των οδηγιών της πνίγηκε στα λασπόνερα της Θεσσαλίας

Άρθρο του Κώστα Παπαδάκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτή

Στο γνωστό τους ρόλο τα αστικά κόμματα της συμπολιτευόμενης-αντιπολίτευσης όπως ο ΣΥΡΙΖΑ ξεπλένουν την πολιτική της ΕΕ και της ΝΔ περιορίζοντας με σκοπιμότητα τις ευθύνες στα περί ανικανότητας, ολιγωρίας της κυβέρνησης και του Μητσοτάκη ενώ  γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι η ίδια η πολιτική κι η εφαρμογή της που οδηγεί στις μεγάλες τραγωδίες. Γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και της ΝΔ, συνδιαμορφώνουν και υλοποιούν αυτή τη στρατηγική με όλο και πιο τραγικές, καταστροφικές συνέπειες κι εξαιτίας της ο λαός μας αυτές τις ώρες μετρά νεκρούς, αγνοούμενους, ξεσπιτωμένους και χιλιάδες άλλους πληγέντες και στις τέσσερις Περιφερειακές Ενότητες της Θεσσαλίας.

Το παραμύθι που διακινούν πχ αυτές τις ώρες ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι βουλευτές του είναι ότι η «καλή» ΕΕ «είχε προειδοποιήσει την Ελλάδα ήδη από τις 9 Φεβρουαρίου του 2022 (προειδοποιητική επιστολή – 258 ΣΛΕΕ- INFR(2021)2254), ότι δεν εφαρμόζει την υποχρέωσή της να παρέχει επικαιροποιημένους χάρτες κινδύνου πλημμύρας, ως όφειλε σύμφωνα με την Οδηγία για την αξιολόγηση και τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας (2007/60/ΕΚ)».

Και συνεχίζουν «Οι χάρτες επικινδυνότητας πλημμύρας πρέπει να καλύπτουν τις γεωγραφικές περιοχές που θα μπορούσαν να πλημμυρίσουν, ενώ οι χάρτες κινδύνων πλημμύρας δείχνουν τις πιθανές αρνητικές συνέπειες που συνδέονται με αυτά τα σενάρια πλημμύρας. Οι εν λόγω χάρτες αποτελούν τη βάση για την κατάρτιση σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας» και έθεταν όλη την περιοχή της Μαγνησίας σε καθεστώς υψηλού κινδύνου.

Μάλιστα, όπως λένε, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχίσει να εκπονεί τα εν λόγω σχέδια «στην βάση των νέων δεδομένων της κλιματικής αλλαγής» άλλα έμειναν στην μέση λόγω απραξίας της κυβέρνησης της ΝΔ.

Τι όμως προβλέπει ακριβώς η οδηγία της ΕΕ αυτή που έχουν εικόνισμα τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ που κάνει «κριτική» περί απραξίας και καθυστερήσεων στη εφαρμογή της;

Αγωνία τους… το «υπερβολικό κόστος»

Η οδηγία αυτή αποτελεί αδιαμφισβήτητα οδηγός για την πολιτική που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια με αποτέλεσμα να μείνει η χώρα ανοχύρωτη στις δεκάδες πλημμύρες που άφησαν εκτεθειμένο και βασανίζουν το λαό στη Θεσσαλία, την Εύβοια, την Αττική, την Κρήτη και σε άλλες περιοχές. Η Οδηγία αυτή του 2007 προωθεί την επικίνδυνη αντίληψη κόστους-οφέλους. Ξεκαθαρίζεται μάλιστα ότι «τα κράτη – μέλη θα πρέπει να βασίζουν τις αξιολογήσεις, τους χάρτες και τα σχέδια σε κατάλληλες βέλτιστες πρακτικές και βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες, που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας»!!

Η ΕΕ ομολογεί κυνικά πως κριτήριο για το πού και ποιες θα είναι οι παρεμβάσεις που θα γίνουν είναι η λεγόμενη «οικονομική αποδοτικότητα» και όχι η ανάγκη προστασίας του λαού και της περιουσίας του. Κριτήριο είναι η προσέλκυση επιχειρήσεων. Με βάση λοιπόν αυτό το κριτήριο, η Οδηγία της ΕΕ χωρίζει τις περιοχές που έχουν ανάγκη από αντιπλημμυρικά έργα σε Ζώνες Δυνητικά Υψηλού Κινδύνου Πλημμύρας (ΖΔΥΚΠ) και στις υπόλοιπες του …κατώτερου θεού. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιώντας κατά γράμμα αυτές τις κατευθύνσεις, τον Ιούλη του 2017 σε έκθεση του υπουργείου Περιβάλλοντος εκτιμούσε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος πλημμύρας πχ στη Νέα Πέραμο και άρα δεν χρειάζονται αντιπλημμυρικά έργα. Ήταν αυτή ακριβώς η περιοχή που μαζί με τη Μάνδρα μόλις 4 μήνες αργότερα πνίγηκε στα λασπόνερα διαψεύδοντας ΕΕ– κυβέρνηση. Η επικίνδυνη αυτή προσέγγιση από μεριάς ΕΕ για λόγους κόστους αδυνατεί να προβλέψει, πόσο μάλλον να πάρει μέτρα και να προστατέψει ουσιαστικά από τον κίνδυνο αλυσιδωτών επιπτώσεων πλημμυρικών φαινομένων σαν αυτά που ζούμε αυτές τις μέρες στην Θεσσαλία με τραγικές συνέπειες.

«Στερούνται σημασίας»…

Στα κριτήρια που θέτει η οδηγία για τον καθορισμό των «υψηλής ή χαμηλής επικινδυνότητας ζωνών πλημμύρας» παρεμβάλλονται διάφοροι κόφτες όπως πχ ο «ενδεικτικός αριθμός κατοίκων που ενδέχεται να πληγούν». Προφανώς δεν έχουν την ίδια αξία όλες οι ζωές… Κυνικά ομολογεί η Οδηγία: “Οι κίνδυνοι πλημμύρας σε ορισμένες περιοχές εντός της Κοινότητας μπορεί να θεωρηθεί ότι στερούνται σημασίας, παραδείγματος χάριν (…) σε αραιοκατοικημένες περιοχές ή ακατοίκητες περιοχές (…) ή σε περιοχές με περιορισμένους οικονομικούς πόρους”. Με δύο λόγια, για την ΕΕ στερούνται σημασίας οι «αραιοκατοικημένες περιοχές» σαν αυτές που επλήγησαν πχ του Παλαμά ή της Μεταμόρφωσης στην Καρδίτσα που παραδόθηκαν στις λάσπες. Βέβαια όπως διαπίστωσε ο λαός μας με αυτή τη στρατηγική ούτε οι μεγάλες πόλεις όπως ο Βόλος, η Λάρισα ή η Καρδίτσα προστατεύτηκαν παρά μόνο τα κέρδη των ομίλων.

Άλλωστε μετά τις μεγάλες καταστροφές και στον «Ιανό» το 2020 πάλι στην Καρδίτσα τα «μέτρα» που πάρθηκαν από την κυβέρνηση ήταν ακριβώς στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ευρωενωσιακής οδηγίας, με τον πρωθυπουργό τότε να τονίζει με νόημα κατά την επίσκεψη του στην Καρδίτσα «την ανάγκη σωστής προτεραιοποίησης των αντιπλημμυρικών έργων που πρέπει να γίνουν»…

Την ίδια αντιδραστική αντίληψη υπερασπίστηκε πρόσφατα η κυβέρνηση στη Βουλή και για τις πυρκαγιές ομολογώντας ότι:«δεν έχουν όλα τα στρέμματα την ίδια αξία» γι’ αυτό και τάχα πρέπει να πάμε σε «προτεραιοποίηση συγκεκριμένων δασών ως προς τις διαχειριστικές μελέτες γιατί ούτε τους πόρους έχουμε ούτε τις δυνατότητες να παρέμβουμε σε όλα τα δάση», όπως είπε, καλώντας ξανά τον λαό να συμβιβαστεί με τα χειρότερα.

Κάπως έτσι λοιπόν η κάθε φορά κυβέρνηση κατόπιν τραγωδίας τάζει “μέτρα ανακούφισης”, ταΐζει με εκατομμύρια ευρώ τους μονοπωλιακούς ομίλους που τα αναλαμβάνουν, με τους ίδιους αντιλαϊκούς όρους και προϋποθέσεις της ευρωενωσιακής στρατηγικής, τα οποία τα ξεβράζει η επόμενη νεροποντή ή τα κατακαίει η επόμενη πυρκαγιά κι ο λαός μένει πάντα ανοχύρωτος.

Κριτήριό τους «η οικονομική δραστηριότητα της περιοχής»

Όσο για τον δεύτερο “κόφτη» της Οδηγίας, αυτός αφορά τον “τύπο οικονομικής δραστηριότητας στην περιοχή που ενδέχεται να πληγεί”. Δηλαδή αν δεν υπάρχουν μεγάλες μπίζνες στην περιοχή, δεν βρίσκει λόγο για να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα. Κριτήριο λοιπόν είναι το καπιταλιστικό κέρδος, το αν και ποιοι όμιλοι πλήττονται». Είναι άλλωστε γνωστή η μελέτη της πλατφόρμας «Flood CBA» που χρηματοδοτείται από την ΕΕ και κυνικά αναφέρει ότι «είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευτούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλαδή εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευτούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία (…) Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις που δεν φαίνονται “δίκαιες”, αλλά η δικαιοσύνη δεν είναι μέρος της ανάλυσης κόστους – οφέλους».

Με βάση αυτά τα κριτήρια δεν είναι επιλέξιμες ούτε δαπάνες για αποζημιώσεις από το λεγόμενο Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ ενώ καρκινοβατούν ακόμα και οι κρατικές αποζημιώσεις ή αποκατάσταση έργων (ή και τα δύο συνδυαστικά) τραγωδιών από πλημμύρες όπως στην Εύβοια, την Κρήτη, τον Έβρο ακόμα και τη Μάνδρα του 2017.

«Θεομηνία» λοιπόν είναι η ίδια η πολιτική της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων των κομμάτων που πίνουν νερό στο όνομά της. Αυτή η στρατηγική δεν βελτιώνεται, δεν «θα βγάλει συμπεράσματα» ούτε θα «βάλει μυαλό από τις ως τώρα καταστροφές» γιατί η ΕΕ είναι μια ένωση του κεφαλαίου αντίπαλος του λαού και κριτήριο δράσης της είναι το καπιταλιστικό κέρδος, που χωρίς αυτό δεν έχει λόγο ύπαρξης. Είναι η πολιτική των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, των διοικήσεων των Περιφερειών και των Δήμων που για χρόνια λυμαίνονται ΝΔ–ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ.

Ζωή από την αρχή!

Το ΚΚΕ στο εργατικό λαϊκό κίνημα, σε Περιφέρειες και Δήμους, σε βουλή κι ευρωβουλή, πάνω από όλα στην πάλη του λαού αυτές τις δύσκολες ώρες μπαίνει μπροστά για εδώ και τώρα 100%αποζημιώσεις κι άμεση ανακούφιση όλων των πληγέντων απαιτώντας αποφασιστική στήριξη για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους από την αρχή σε ασφαλή σπίτια, μαγαζιά, καλλιέργειες, γειτονιές, πόλεις και χωριά, για να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους.

Θέτει αταλάντευτα το ζήτημα της επιτακτικής ανάγκης για όλα τα έργα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής, αντιπυρικής θωράκισης.

Γιατί είναι επείγουσα ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας του λαού για να σωθεί ό,τι σώζεται και να απαιτηθούν άμεσα, συγκεκριμένα μέτρα προκειμένου να υπάρξουν υποδομή πρόβλεψης- πρόληψης και πραγματικός, ουσιαστικός σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης για τις φυσικές καταστροφές. Για να καλυφθούν οι τεράστιες ελλείψεις σε εξειδικευμένο δυναμικό και υποδομές και να καταργηθούν όλοι οι αντιλαϊκοί νόμοι που θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Γιατί σε περιοχές που η εργατική τάξη, ο λαός έχουν πληγεί από φυσικές καταστροφές, έχουν έναν λόγο παραπάνω να σκεφτούν ότι ο δρόμος αυτός της ΕΕ, του κεφαλαίου, που τον γνώρισε με όλες αστικές κυβερνήσεις, έχει χρεοκοπήσει και δεν μπορεί να δώσει λύσεις ούτε στα αυτονόητα. Να μη συμβιβαστούν με το «ρεαλισμό» των αναγκών του κεφαλαίου που τους καταδικάζουν να ζουν μέσα στα βάσανα αλλά να διεκδικήσουν το ρεαλισμό των δικών τους αναγκών που δεν μπορούν να περιμένουν και μόνο με ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας μπορούν να ικανοποιηθούν.

Δεν μπαίνουμε στο αδιέξοδο να ψάχνουμε διαφορές ανάμεσα στη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ στο ΚΙΝΑΛ, που προκλητικά και απαράδεκτα συναγωνίζονται για το με πόσα κυβικά νερού πλημμύρισε και πνίγηκε ο λαός στους μεν και πόσα στους δε, ή πόσους έκαψε η εγκληματική τους πολιτική στη «βάρδια» του ενός ή του άλλου, που τα ρίχνουν όλα βολικά και με μια φωνή στην λεγόμενη «κλιματική κρίση». Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που υπηρετούν όλοι τους τσάκισε το λαό μας και τώρα ο ίδιος πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του. Ισχυρό ΚΚΕ και Λαϊκή Συσπείρωση, λοιπόν, παντού σε Περιφέρειες και Δήμους. Αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο και το μήνυμα, που είναι χρέος όλων να διαδοθεί όσο γίνεται πιο πλατιά, για να δοθεί ώθηση στην αντεπίθεση. Την επόμενη μέρα είναι επιτακτική η ανάγκη να είναι αποδυναμωμένοι αυτοί που το κάνουν το βίο αβίωτο και πολύ ισχυρό, το πολύτιμο στήριγμα στην πάλη του, το ΚΚΕ και η «Λαϊκή Συσπείρωση».