Την επικίνδυνη πρωθυπουργική πρακτική της ηθελημένης συσκότισης για μείζονος σημασίας ζητήματα (λόγου χάρη οι «υποχωρήσεις» βαφτίστηκαν «πατριωτισμός ευθύνης») συνέχισε και η κα Κεραμέως στην πρόσφατη επιστολή της προς τους Ελληνες της διασποράς. Το βέβαιο είναι πως διά του νόμου και της επιστολής δεν «πραγματώνεται μία ιστορική εθνική υποχρέωση». Απλά, η κυβέρνηση της ΝΔ ανταποκρίθηκε στο φόρουμ των προέδρων των δευτεροβάθμιων οργανισμών των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ), και έτσι σκάρωσε έναν νόμο που – ως τέτοιος – συνάδει πλήρως με το κράτος που υπηρετεί μεγάλα συμφέροντα. Ειδικότερα, αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων η διαιώνιση της κομματικής έξης (habitus) της ΝΔ στις αρχές αυτού του κράτους, που είναι από τους κύριους μηχανισμούς της εγκληματικής ανεπάρκειας του αστικού κράτους. Για παράδειγμα, η Ελλάδα είναι το μοναδικό κράτος στον λεγόμενο «δυτικό κόσμο» που δεν διαθέτει στεγαστική πολιτική, μολαταύτα η κυβέρνηση μοίρασε επιδόματα σε συνταξιούχους ως εκλογικά επιδόματα, αντί να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους. Και όχι μόνο: Αλλαξαν νόμοι για να ικανοποιηθούν μεγαλόσχημοι «ημέτεροι», έγιναν προσλήψεις στο Δημόσιο χωρίς ΑΣΕΠ και διαγωνισμό με φωτογραφικές διατάξεις, μοιράστηκαν 9 δισ. ευρώ σε απευθείας αναθέσεις κ.ο.κ.
Από την άλλη πλευρά, η προσφυγή στην προπαγάνδα της συνθηματολογικής τύφλωσης και της προκλητικής κακοποίησης/κατάχρησης των λέξεων παραπέμπει σε πρακτικές ηθελημένης συσκότισης, που κατά συρροή και εξακολούθηση εκκολάπτονται από την κυβέρνηση σε κρίσιμα πολιτικά πεδία.
Ενα τέτοιο πεδίο είναι και η νομοθέτηση της άρσης όλων των περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων του εξωτερικού.
* * *
Επι της ουσίας, η ΝΔ οδηγεί μεθοδευμένα τη χώρα σε ακόμα έναν εκφυλισμό της εκλογικής διαδικασίας. Σε άλλη μια τερατώδη αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος, υπονομεύοντας βασικές αρχές της ισονομίας και της ισοπολιτείας, τις οποίες ως κόμμα συχνά επικαλείται. Συγκεκριμένα, με τον νόμο – έκτρωμα διευκολύνονται όσοι/ες κατοικούν και δουλεύουν στις ΗΠΑ (και όχι μόνο). Ωστόσο, δεν διευκολύνονται αυτοί που εποχιακά δουλεύουν στην Ελλάδα, είτε σε νησιά είτε σε άλλες περιφέρειες. Η νομοθετική επομένως παραδοξολογία γίνεται συνώνυμο βαθύτατης πολιτικής αντινομίας, αφού το εκλογικό αποτέλεσμα καθορίζεται από άτομα που ουδεμία κοινωνικοοικονομική σχέση έχουν με την Ελλάδα, παρά μόνο συναισθηματική.
Το βέβαιο είναι πως για πολλές δεκαετίες οι ομογενείς αντιμετωπίζονται από τις αστικές κυβερνήσεις σαν «κουκιά». Αλλωστε, αν θεωρούσε πραγματικά η ΝΔ τον νόμο για τους αποδήμους ως «μία ιστορική εθνική υποχρέωση», δεν θα έκλεινε το Σχολείο «Πυθαγόρας» με τους 100 τόσους μαθητές στο Μόναχο. Πάντως με τον νόμο – έκτρωμα η ΝΔ πέτυχε τη σύμπλευσή της με φασιστικά και ακροδεξιά μορφώματα, που μαζί με άλλα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ – Πλεύση Ελευθερίας) υπερψήφισαν το νομοσχέδιο στη Βουλή.
Υπάρχει εξήγηση γι’ αυτή την (υπο)στήριξη, πάνω στην οποία εδράζεται και αναπτύσσεται το ίδιο το σύστημα: Με τον νέο νόμο γίνεται σαφώς πιο ευδιάκριτο το γεγονός ότι το αστικό πολιτικό σύστημα επιχειρεί να διασφαλίσει την άμεση σύνδεσή του με τους σχεδιασμούς επικίνδυνων διευθετήσεων στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό υπό αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία. Επομένως αναζητά σε όλα τα επίπεδα πολιτικές εφεδρείες, κυρίως μέσω των λόμπι δευτεροβάθμιων οργανισμών των Ηνωμένων Πολιτειών (ΗΠΑ). Εξ ου και σχεδιάζει απαράδεκτα παιχνίδια στις πλάτες – και – των ομογενών, στα οποία αποδίδει χαρακτήρα «εθνικής υποχρέωσης». Ομως η «εθνική υποχρέωση» δεν αποτελεί μόνο ενδείκτη λαϊκισμού, αλλά και μια ενσάρκωση της αντίληψης για επιβολή των ταξικών συμφερόντων της αστικής τάξης και της οικονομικής ολιγαρχίας (εγχώριας και αλλοδαπής) στις λαϊκές τάξεις, όπως και στον υπόλοιπο πληθυσμό. Αντίληψη που εύλογα παραπέμπει σε «μαύρες σελίδες» της ελληνικής πολιτικής ιστορίας. Εν ολίγοις, η φράση «εθνική υποχρέωση» είναι ένα αρχέτυπο λαϊκισμού – μια μορφή ψευδούς ευθύνης, η οποία αφενός αποσκοπεί στην απόκρυψη των ταξικών σχέσεων, αφετέρου συνδράμει στη διαστροφή, υπονόμευση και διάρρηξη του όλου εκλογικού ιστού. Περί αυτού δεν υπάρχει αμφιβολία.
* * *
Επιπρόσθετα η όλη συναινετική διεργασία με στόχο την κατασκευή «εθνικής υποχρέωσης» βρίσκεται σε πλήρη ιδεολογική σύμπλευση και με τις αρχές της καπιταλιστικής κουλτούρας περί «κοινωνίας των πολιτών». Ενός μύθου που καλλιεργείται συστηματικά και συστημικά (προσδι)ορίζοντας την κοινωνία ως ένα ομοιογενή χώρο άνευ τάξεων, ως ένα διαταξικό άθροισμα ατομικών στάσεων, νοοτροπιών και συμπεριφορών. Πρόδηλα, η ρητή ή/και υπόρρητη ενσάρκωση της «κοινωνίας των πολιτών» στον νέο νόμο αποτελεί πεδίο προσαρμογής και υποταγής, όπως και πράξη αντιπερισπασμού μέσω διευρυμένης πλέον πελατείας, με στόχο την αποκάθαρση του αστικού συστήματος επί επίδικων πολιτικών ζητημάτων. Ακόμα και από εκείνες τις αστικές κομματικές δυνάμεις που, μολονότι διατείνονται ότι το αντιστρατεύονται, αποδεδειγμένα παρέχουν την υποστήριξή τους.
* * *
Το ΚΚΕ εντός κι εκτός Βουλής έχει αποκαλύψει το υποκριτικό, παραπλανητικό και παρελκυστικό περιεχόμενο του νόμου των ειδικών εκλογικών καταλόγων εκλογέων του εξωτερικού. Νόμου που δεν τηρούνται στοιχειώδεις εγγυήσεις για τη σύνδεση του αποδήμου με την Ελλάδα. Εδωσε – και δίνει – τη μάχη, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενάντια στην πολιτική της υποκρισίας και της βαρβαρότητας, που κυριολεκτικά δεν έχει σύνορα. Αλήθεια, ποιος ξεχνά τη διαχρονική αστική πολιτική με τις αντιλαϊκές πολιτικές της που έδιωξε, κι εξακολουθητικά διώχνει, τον κόσμο στα πέρατα της Γης. Επομένως, αποτελεί τόσο επιτακτική ανάγκη όσο και καθήκον ν’ αγωνιστούμε συλλογικά, ως η μόνη στρατηγική λαϊκή αντιπολίτευση, ώστε ν’ ανατρέψουμε κάθε επικίνδυνη εξέλιξη σε βάρος του λαού μας.
Κώστας Γουλιάμος
Τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών,
πρ. πρύτανης Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.
Ηταν υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ
