Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Στάλινγκραντ» του Πίτερ Μπλάκμαν (Peter Blackman)

“…Ουζμπέκοι, Τατάροι, Λετονοί, Ουκρανοί,
Ρώσοι, Μοσχοβίτες, Αρμένιοι

Όλοι αυτοί κράτησαν την πίστη τους στην πόλη του Στάλιν
Δεν πρέπει να κλάψουμε για εκείνους που κείτονται τώρα σιωπηλά εκεί
Στολίστε αυτούς τους τάφους
Οι ζωές τους στόλισαν όλες τις εναπομείνασες ημέρες μας με ελπίδα…”

Ο Πίτερ Μπλάκμαν (Peter Blackman) γεννήθηκε στο Saint John των Μπαρμπέιντος (Καραϊβική) το 1909 και έφυγε από τη ζωή το 1993.

Κομμουνιστής, λόγιος, ακτιβιστής για τα πολιτικά δικαιώματα και χριστιανός ιεραπόστολος (Αγγλικανός), παραιτήθηκε από ιερέας  και αφιερώθηκε τόσο στον κομμουνισμό όσο και στον ακτιβισμό για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων. Ήταν βασικό μέλος του Συνδέσμου Ευημερίας των Νέγρων (Negro Welfare Association – NWA) και του Συνδέσμου των Έγχρωμων Λαών (League of Coloured Peoples – LCP) και ενεργό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Μεγάλης Βρετανίας (CPGB).

Το 1937 επέλεξε να ζήσει στο Λονδίνο όπου ασχολήθηκε με πολιτικά ζητήματα που σχετίζονται με την Αφρική. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου εργάστηκε σε εργοστάσιο που κατασκεύαζε ανταλλακτικά για αεροπλάνα της Πολεμικής Αεροπορίας των Άγγλων και στη συνέχεια στις υπηρεσίες ραδιοφώνου του BBC στην Καραϊβική στις Δυτικές Ινδίες, από όπου το 1950 απολύθηκε λόγω της ιδεολογικής του τοποθέτησης και πολιτικής δράσης.

Μετά τον πόλεμο, έγινε τεχνικός μηχανών για τον σιδηρόδρομο και δραστηριοποιήθηκε στην Εθνική Ένωση Σιδηροδρόμων (National Union of Railwaymen – NUR) όπου κέρδισε φήμη επειδή βοήθησε εργάτες με μαθησιακές δυσκολίες να γράφουν γράμματα.

Το 1949 υπερασπιζόμενος τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων περιόδευσε σε ευρωπαϊκές χώρες και έλαβε μέρος στο πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο Ειρήνης που έγινε στο Παρίσι.

Το 1979 ο Πίτερ Μπλάκμαν διάβασε το ποίημά του «Στάλινγκραντ» μπροστά σε ένα ενθουσιώδες κοινό που περιλάμβανε τον Τζακ Ντας (Jack O’Brien Dash, 1907-1989),  Βρετανό κομμουνιστή και συνδικαλιστή ηγέτη, διάσημο για τον ρόλο του στις απεργίες στο λιμάνι του Λονδίνου.

Αφού άκουσε τον Μπλάκμαν να διαβάζει το «Στάλινγκραντ», ο Ρόμπερτ Γουάιατ (Robert Wyatt) συνθέτης και τραγουδιστής, ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος ροκ μουσικής Soft Machine, τον έπεισε να το ηχογραφήσει. Η ηχογράφηση από τον Μπλάκμαν ήταν η δεύτερη πλευρά του σινγκλ του Wyatt «Stalin Wasn’t Stallin’», διασκευή τραγουδιού που είχε κυκλοφορήσει αρχικά τη δεκαετία του 1940 κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Στάλινγκραντ

Ακόμη στη δουλειά δουλεύοντας και περιμένοντας νέα από το Στάλινγκραντ
και από το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας έως τη λευκή Σαχάρα
άνδρες ρωτούν να μάθουν νέα από το Στάλινγκραντ
Πόλεις και χωριά αναμένουν την τύχη του Στάλινγκραντ
Τα τύμπανα ηχούν σε όλο το πυκνό δάσος
Ενώ κάθε βράδυ στην Παλάβα [της Ινδίας]
οι γηραιότεροι μιλούν για το Στάλινγκραντ
Οι κτηνοτρόφοι στην Πάμπα [της Λατινικής Αμερικής] πιάνουν τους ψιθύρους
τη μεταφερόμενη στον άνεμο ελπίδα του Στάλινγκραντ
Και στο μακρινό Καναδικό βορρά
οι ψαράδες παρατούν τα δίχτυα τους για να ακούσουν τα τελευταία νέα από το Στάλινγκραντ
Στα εργοστάσια και στα ανθρακωρυχεία
κάθε βάρδια περιμένει να ακούσει ποια ήταν τα τελευταία νέα από το Στάλινγκραντ
Ενώ οι ηγέτες των κρατών ψάχνουν την αλληλογραφία τους
να δουν τι γράφει για το Στάλινγκραντ
Και οι γυναίκες σταματούν τις εργασίες στο σπίτι
κρατούν τα παιδιά τους κοντά για να ακούσουν
τι συνέβαινε στο Στάλινγκραντ
Γιατί όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν πως εκεί
Χίλια χρόνια κρίνονταν στη μοίρα των ανθρώπων

*

Πάρτε το παράδειγμα του Παβλώφ και των ανδρών του
Ενός Σοβιετικού στρατιώτη και των εννιά συντρόφων του
Που για επτά ολόκληρες βδομάδες άυπνοι μέρα και νύχτα
πάλεψαν και δεν υποχώρησαν
Ηξεραν τι κρινόταν μαζί τους
Εκεί όπου βρίσκονταν αυτοί οι άνδρες βρισκόταν όλη η ανθρωπότητα
Μαραγκοί που είχαν χτίσει σπίτια
Ηθελαν μόνο να χτίσουν κι’ άλλα
Ζωγράφοι που ακόμη ζωγράφιζαν
Ηθελαν μόνο να ζωγραφίσουν κι’ άλλα
Ανθρωποι που τραγουδούσαν τη ζωή, δυνατοί στο γέλιο
Ηθελαν μόνο να τραγουδήσουν κι’ άλλο
Ανθρωποι που φύτευαν κριθάρι και βαμβάκι
Ηθελαν μόνο να φυτέψουν κι’ άλλο
Σίγουρα δεν ήθελαν να είναι άλλο σκλάβοι
Μιλούσαν για την ειρήνη στους γείτονές τους καθώς καλλιεργούσαν
Γιατί στην ειρήνη θα μπορούσαν να απολαύσουν τους καρπούς της δουλειάς τους
Ουζμπέκοι, Τατάροι, Λετονοί, Ουκρανοί
Ρώσοι, Μοσχοβίτες, Αρμένιοι
Που γέμισαν με δάση γύρω την Αρκτική
Που έκαναν τις ερήμους να ανθίσουν, τις τούντρες να ντυθούν την Ανοιξη
Ολοι αυτοί κράτησαν την πίστη τους στην πόλη του Στάλιν
Δεν πρέπει να κλάψουμε για εκείνους που κείτονται τώρα σιωπηλά εκεί
Στολίστε αυτούς τους τάφους
Οι ζωές τους στόλισαν όλες τις εναπομείνασες ημέρες μας με ελπίδα.

*

Τώρα όταν μάθαμε τα νέα ότι το Στάλινγκραντ
στέκει ακόμη ζωντανό στις όχθες του Βόλγα
ότι το Στάλινγκραντ ήταν ακόμη μια Σοβιετική πόλη
Τότε ο τορναδόρος πέταξε το φως του τόρνου του σαν πουλί
Και ο κτηνοτρόφος άπλωσε τον ξεσηκωμό του στην Πάμπα
Για αυτά τα νέα από το Στάλινγκραντ
τα τύμπανα ήχησαν σαν τρελά
Οταν οι γηραιότεροι έκαναν γνωστές στην Παλάβα τις ειδήσεις του Στάλινγκραντ
Η Εγγλέζα νοικοκυρά σταμάτησε τις δουλειές της
κράτησε κοντά το παιδί της και φώναξε δυνατά
τώρα όλοι οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι!
Και από το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας, οι μαύροι ανθρακωρύχοι απάντησαν
αυτό θα μας βοηθήσει να ελευθερωθούμε!
Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Μπέλσεν
άρρωστοι άνθρωποι περικυκλωμένοι από τους δεσμώτες τους
Τώρα η ζωή ήταν σίγουρη
Σύντομα όλοι οι άνθρωποι θα ήταν ελεύθεροι
Νέο φως ανέτειλε πάνω από την Αφρική
Νέα δύναμη για τους λαούς της
Νέος άνεμος φύσηξε στην Ασία
Νέα ελπίδα για τους λαούς της
Νέοι άνθρωποι όρθωσαν ανάστημα στην Ευρώπη
Νέα δύναμη για τους λαούς της
Για μια ακόμη φορά αυτοί οι άνθρωποι στέκονται όρθιοι
Στους τόρνους και τα υφαντήρια
Για να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους και κάθε νέα μέρα (…)
Κόκκινο Αστέρι στρέψε τη φλόγα σου και σε μένα
Γιατί η φλόγα σου είναι πολύ σημαντική για την ελευθερία μου
Τώρα μπορώ να συναντηθώ με τον κόσμο
Τώρα μπορώ να ενωθώ με τη μεγάλη ποικιλομορφία της ανθρωπότητας
Γιατί το Στάλινγκραντ παραμένει ακόμη μια Σοβιετική πόλη.

* Οι πληροφορίες για τον ποιητή προέρχονται από την En.Wikipedia. Το ποίημα από αφιέρωμα στα 80 χρόνια από τη μάχη του Στάλινγκραντ, που επιμελήθηκε το Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ και δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη της Πέμπτης 2 Φλεβάρη 2023 (δεν αναφέρεται το όνομα του μεταφραστή).

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: