Τετάρτη 21 Νοέμβρη 2018 – Τι… παίζει σήμερα;
Μουσική, Θέατρο, Κινηματογράφος, Εικαστικά, Βιβλίο, Εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις – προτάσεις για έξοδο.
Θέατρο
«Η αγάπη άργησε μια μέρα» στο Θέατρο ΑΡΓΩ
Το συγκλονιστικό έργο της Λιλής Ζωγράφου «Η αγάπη άργησε μια μέρα», σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι, επαναλαμβάνεται στο Θέατρο ΑΡΓΩ για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου. Η παράσταση αυτή, την οποία αγκάλιασε από την αρχή το κοινό με πολλή αγάπη, θα αποτελέσει την έναρξη στο καινούργιο πρόγραμμα του ΑΡΓΩ.
Το έργο είναι ένας ύμνος στον έρωτα και την ελευθερία και ταυτόχρονα ένα δριμύ κατηγορώ στην καταπίεση. Καταγγέλλει την γυναικεία υποδούλωση στην πατρική και τη συζυγική εξουσία με γυναίκες θύματα και θύτες μιας κλειστής κοινωνίας οι οποίες σπαταλούν τη ζωή τους στις κοινωνικές συμβάσεις και την ερωτική στέρηση. Η ΑΓΑΠΗ παρουσιάζει την εικόνα της ελληνικής επαρχίας από τα μέσα της δεκαετίας του 30 έως τις αρχές τις δεκαετίας του 80, εικόνας που άφησε τα σημάδια της στις επόμενες γενιές και εποχές.
Σε μια αγροτική περιοχή της Κρήτης τέσσερις γενιές γυναικών της οικογένειας Φτενούδου ζουν κάτω από τη σκιά της πατριαρχικής καταπίεσης. Ξεχνούν τα όνειρά τους, καταπνίγουν τα συναισθήματά τους, υποτάσσονται στην επιταγή του πατέρα. Αλλά και υποτάσσουν… Η μεγαλύτερη κόρη, έπειτα από το θάνατο του πατέρα και της μητέρας της, αναλαμβάνει τον ρόλο του εξουσιαστή, προσπαθώντας να ελέγξει τις ζωές και την τύχη όλων των αδερφών της. Κάποιες θα υποχωρήσουν, άλλες θα προσπαθήσουν να ξεφύγουν. Ανάμεσα τους η Ερατώ θα είναι αυτή που θα τολμήσει με μια τεράστια δύναμη ψυχής να επιλέξει τον δρόμο της ελευθερίας, να αναζητήσει τον έρωτα, την ανεξαρτησία, τη λύτρωση.
Ταυτότητα παράστασης
Διασκευή-Σκηνοθεσία : Ένκε Φεζολλάρι
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Λυντζέρης
Πρωτότυπη Μουσική: Γιώτα Κοτσέτα
Δραματουργική επεξεργασία: Ναταλί Μηνιώτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Δάφνη Λιανάκη
Βοηθός σκηνογράφου: Ανθή Παρασκευά-Βελουδογιάννη
Φωτογραφίες: Γιάννης Βολιώτης (Volition Pictures)
Παίζουν: Αιμιλία Υψηλάντη, Αθηνά Τσιλύρα, Μαρία Καρακίτσου, Βασιλική Διαλυνά, Δάφνη Λιανάκη, Ιωάννα Λέκκα, Μαρία Νεφέλη Δούκα.
ΗΜΕΡΕΣ και ΩΡΕΣ παραστάσεων
Τετάρτη: 18:30 | Πέμπτη 21:00 | Παρασκευή: 20:00
Σάββατο: 21:00 | Κυριακή: 19:00
Θέατρο ΑΡΓΩ – Αιμιλία Υψηλάντη
Ελευσινίων 15, Αθήνα – Στάση Μετρό Μεταξουργείο
Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 5201684
Άγριος Σπόρος, στο Θέατρο Επί Κολωνώ
Η πετυχημένη παράσταση της Ομάδας Νάμα, Άγριος Σπόρος του Γιάννη Τσίρου, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, συνεχίζεται στην Κεντρική Σκηνή του Επί Κολωνώ για 4η συνεχόμενη χρονιά.
Κοινωνικό δράμα με πικρό χιούμορ στο παρακμιακό πλαίσιο ενός ελληνικού επαρχιακού τοπίου. Ένα τοπίο όπου η ανυπακοή σε διατάξεις και νόμους αποτελεί καθημερινή άσκηση επιβίωσης, όπου οι τυχόν κατηγορούμενοι δεν κατανοούν ποτέ με ακρίβεια τους λόγους για τους οποίους κατηγορούνται και όπου οι προκαταλήψεις, όπως όλων μας άλλωστε, μετατρέπουν μισές αλήθειες σε ακράδαντα κατηγορητήρια.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Με την αυτοσχέδια καντίνα που έστησε ο Σταύρος σε μια απόμερη παραλία προσπαθεί να φέρνει βόλτα τα χρέη που τον έχουν ζώσει πουλώντας σουβλάκια τα καλοκαίρια στους λιγοστούς τουρίστες. Όμως η μυστηριώδης εξαφάνιση ενός νεαρού γερμανού θα φέρει φέτος τα πάνω κάτω. Οι σε βάρος του υποψίες απ’ τους γερμανούς που κατέφθασαν στην περιοχή διχάζουν στην αρχή το χωριό, αλλά όλοι σιγά-σιγά θα θυμηθούν ότι η καντίνα είναι αυθαίρετη, το φυσικό τοπίο παραβιάζεται, η γεννήτρια δημιουργεί ηχορύπανση, το χοιροστάσιό του, που βρωμάει, δεν έχει και άδεια και… πάει λέγοντας. Άσε που αυτός είναι κι ο σφάχτης της περιοχής. Οι υποψίες που με τα συμφραζόμενα και τις προκαταλήψεις έγιναν βεβαιότητες θα μείνουν μετέωρες όταν οι έρευνες θα στραφούν αλλού. Τίποτα όμως δεν θα είναι όπως πριν. Μόνο η ακλόνητη πεποίθηση του Σταύρου, που θα παλεύει αενάως με νύχια και με δόντια, πως οι άλλοι ευθύνονται για όλα.
Παραγωγή: Ομάδα Νάμα
Κείμενο: Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθεσία: Ελένη Σκότη
Σκηνικά, Κοστούμια, Δ/νση Παραγ.: Γιώργος Χατζηνικολάου
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Μουσική & Επιμέλεια ήχου: Στέλιος Γιαννουλάκης
Φωτογραφίες: Δημήτρης Στουπάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Περίκλεια Χονδροπούλου
Δημόσιες Σχέσεις/Βοηθός Παραγωγής: Μαρία Αναματερού
Διανομή
Σταύρος: Τάκης Σπυριδάκης
Χαρούλα: Χριστίνα Μαριάννου
Αστυνομικός: Ηλίας Βαλάσης
Εισιτήρια: viva.gr — Μειωμένα εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε μόνο από το ταμείο του θεάτρου.
Facebook Page Θέατρο Επί Κολωνώ: https://www.facebook.com/epikolono.gr/
«Το Τίμημα», του Άρθουρ Μίλλερ, στο Θέατρο Ιλίσια
Το αριστουργηματικό έργο του Άρθουρ Μίλλερ «Το Τίμημα», από τα γνωστότερα έργα του, με αυτοβιογραφικά στοιχεία, γραμμένο το 1967 και πολυανεβασμένο σε θεατρικές σκηνές παγκοσμίως, ήταν από τα αγαπημένα έργα του Άρθουρ Μίλλερ, καθώς είναι και το μόνο έργο που αποφάσισε να σκηνοθετήσει. Σκιαγραφεί τους χαρακτήρες του περίτεχνα να προσπαθούν να ισορροπήσουν και να αναμετρηθούν με τον εαυτό τους, σε ένα κόσμο χωρίς δικαιοσύνη, όπου το παρελθόν καθορίζει το παρόν σε μια πραγματικότητα χωρίς λογική.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ανεβαίνει στη θεατρική σκηνή του Ιλίσια για να ερμηνεύσει τον Ρωσοεβραίο παλαιοπώλη Gregory Solomon, την πηγή του κωμικού στο έργο, τον ρόλο που κινεί τα νήματα της δράσης. Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης και ο Χρήστος Σαπουντζής ενσαρκώνουν τα δύο αδέλφια που συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια για να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους. Μαζί τους η Ρένια Λουιζίδου στο ρόλο της γυναίκας, η οποία διεκδικεί τη ζωή της που τόσα χρόνια βρίσκεται σε αναμονή.
Οι ήρωες του έργου εκπρόσωποι μιας κοινωνίας που κάποτε φαινόταν να αλλάζει, ώστε να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευαισθησία και τη δύναμη, το δίκαιο και την ανάγκη… Μιας κοινωνίας που τελικά δεν έχει αλλάξει και τόσο, αλλά πρέπει να συνεχίσει να πιστεύει στη δύναμη της αλλαγής γιατί αλλιώς έχει πεθάνει…
Διάρκεια: 120 λεπτά // Μέρες & ώρες παραστάσεων: Τετάρτη στις 19:00 // Πέμπτη στις 21:00 // Παρασκευή στις 21:00 // Σάββατο στις 21:00 // Κυριακή στις 19:00
Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4 & Βασιλίσσης Σοφίας, τηλ. 210 7210045
«Η Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου
« Η Ελένη» του Γιάννη Ρίτσου, στη σκηνική ενσάρκωσή της από τον Βασίλη Παπαβασιλείου, ξαναγεννιέται και φέτος ξανά επιστρέφει, όπως πάντα, σαν φόρος κατάφασης στη δύναμη της ποίησης, του θεάτρου και της ζωής.
Έχοντας ήδη πίσω της 150 παραστάσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, « Η Ελένη» ξαναρχίζει το ταξίδι της στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν στην οδό Φρυνίχου, από τις 3 Οκτωβρίου.
Το σχέδιο της παράστασης «Η Ελένη» έχει τις ρίζες του στη θεατρική βραδιά που παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1999 στην Πνύκα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, με τίτλο «Ο κύριος Γιάννης Ρίτσος».
Ο Βασίλης Παπαβασιλείου λέει για το κείμενο:
Oι αρχαιόθεμοι «γυναικείοι μονόλογοι» της «Τέταρτης Διάστασης». Τα κομμάτια αυτά παίζονται από γυναίκες ηθοποιούς με λαμπρά συνήθως αποτελέσματα (προσωπικά μου έχει τύχει να θαυμάσω κάποια από τα αποτελέσματα αυτά), τα οποία όμως παραπέμπουν μοιραία στον κλειστό κόσμο του «ψυχολογικού θεάτρου». Η ταύτιση του φύλου του ερμηνευτή με το φύλο της θεατρικής «περσόνα», είναι υπεύθυνη, κατά τη γνώμη μου, γι’ αυτή την παραπλανητική αναγωγή. Γιατί παραπλανητική; Μα γιατί ο Ρίτσος είναι πολύ πιο κοντά στον αρχαίο συνάδερφό του παρά στον Τένεση Ουίλιαμς. Θα’ λεγε κανείς ότι ο Ουίλιαμς είναι γι’ αυτόν η αφετηρία, για να αναπλεύσει τον ποταμό του θεάτρου και να συναντήσει τον Ευριπίδη. Το θέατρο του Ρίτσου είναι ένα θέατρο γλώσσας και ιδεών. Το ανθρώπινο πάθος , είτε τη «γυναικεία» ψυχή αφορά είτε την «ανδρική», φωτίζεται στοργικά και συνάμα ανελέητα ως έρμαιο μιας υπέρτερης διαπλοκής δυνάμεων, που φέρουν τα ωραία ονόματα Πόθος, Δόξα, Ομορφιά, και συνθέτουν το δίχτυ της Μοίρας μας.
Στους μονολόγους του Ρίτσου το πάθος δεν εκτίθεται ως άμεσο βίωμα, αλλά ως αναδρομή. Όχημα αυτής της αναδρομής είναι η γλώσσα. Κάτι περισσότερο : η γλώσσα και το παιχνίδι της είναι η μόνη ταυτότητα των ηρώων του. Η κατά συνθήκη ονομασίες Αίας , Ορέστης, Ελένη κτλ. δε σηματοδοτούν ατομικές οντότητες αλλά κόμπους του Μύθου, ή μ’ άλλα λόγια της ακατάλυτης δύναμης του Απρόσωπου που εξυφαίνει, που πλέκει τη μικρή ζωή του καθενός μας. Τι άλλο έκανε η αρχαία τραγωδία;
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου
Σκηνογραφία: Μαρί-Νοέλ Σεμέ
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ
Καλλιτεχνική συνεργάτις- Εκτέλεση παραγωγής: Νικολέτα Φιλόσογλου
Παίζουν: Βασίλης Παπαβασιλείου και Νίκος Σακαλίδης
INFO
Από 3.10.18 έως 30.1.19 Κάθε Τετάρτη, στις 18:00
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν | Φρυνίχου 14, Πλάκα
Τηλέφωνα ταμείου: 2103222464 & 2103236732
Παραστάσεις: Κάθε Τετάρτη στις 18.00
Διάρκεια: 60 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 15 Ευρώ / 10 Ευρώ (μειωμένο) / 8 Ευρώ (άνεργοι),
8€/άτομο για ομάδα μαθητών και κηδεμόνων και σε ομαδικό εισιτήριο (12 άτομα και πάνω)
Ομαδικές κρατήσεις για σχολεία & Ομάδες: Εύα Στυλάντερ (Δευτέρα-Παρασκευή 9.30-14.30)
Ο Φιάκας – «Κωμωδία αστειοτάτη», γραφείσα εν Κωνσταντινουπόλει, το σωτήριον έτος 1870
Πρόκειται για μια σπαρταριστή Ελληνική κωμωδία ηθών, γραμμένη σε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα γλώσσα, όπου το τοπικό ιδίωμα της Κωνσταντινούπολης μπλέκεται με την «λόγια γλώσσα» του 19ουαιώνα. Το έργο, με επιρροές από τις μεγάλες κωμωδίες του Μολιέρου και του Γκόγκολ, σατιρίζει με εξαιρετικά εύστοχο τρόπο τις υπερβολές της Κωνσταντινουπολίτικης κοινωνίας της εποχής, με πολλές ανατροπές και σκηνικές εκπλήξεις, που έχουν σαφείς αναφορές στο σήμερα. Η παράσταση κρατάει το άρωμα της εποχής που γράφτηκε, αποδίδοντάς το με μια φρέσκια και παιχνιδιάρικη διάθεση, είναι δε πλημμυρισμένη από τραγούδια και μοτίβα από την Κωνσταντινουπολίτικη παράδοση.
Υπόθεση του έργου:
Το έργο διαδραματίζεται στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 19ου αιώνα, όπου ο Ελληνισμός ήταν παντοδύναμος.
Κύριο πρόσωπο ο “Φιάκας” ένας γοητευτικός νεαρός απατεώνας, που με τους ελιγμούς και τις μπαγαποντιές του, επιβιώνει εις βάρος των άλλων. Τωρινό του θύμα, μια νεόπλουτη αφελής και φαντασμένη νέα που πιστεύει το παραμύθι που της σερβίρει, ότι είναι δήθεν ένας Γερμανός αριστοκράτης μεταμφιεσμένος.
Στη δράση μπλέκονται , ο υπηρέτης του Φιάκα, η θεία της νέας και ένας τοκογλύφος που τελικά αποκαλύπτει την ταυτότητα του απατεώνα.
Το “δίδαγμα” είναι απλό. Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε και να γοητευόμαστε από τον ξενόφερτο χρυσό.
Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία, μουσική επιμέλεια: ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ
Σκηνικός χώρος, κοστούμια: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕΤΖΙΚΩΦ
Χορογραφίες, επιμέλεια κίνησης: ΕΦΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ
Φωτισμοί: ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΣΑΤΣΑΚΟΣ
Βοηθός σκηνοθέτη: ΚΙΚΗ ΣΤΑΥΡΙΑΝΙΔΗ
Λαμβάνουν μέρος:
Φιάκας, ο απατεών: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ Γιάννης, υπηρέτης του: ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗΣ Ευανθία, μελλόνυμφος του Φιάκα: ΔΑΝΑΗ ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΥ Κοκκώνα Φρόσω, θεία της Ευανθίας: ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ Καζαμίας, δανειστής του Φιάκα: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΣΣΟΣ
Κάθε Τετάρτη στις 20:00 και κάθε Πέμπτη στις 21:00
Θέατρο Φούρνος – Μαυρομιχάλη 168, Νεάπολη Εξαρχείων, Αθήνα // Τηλέφωνο: 210 646 0748
Έκθεση γελοιογραφίας του Συνδικάτου Τύπου και Χάρτου και παράλληλες εκδηλώσεις
Έκθεση γελοιογραφίας με τίτλο τους στίχους του Κώστα Βάρναλη «και στον ίδρο το δικό, γίνε συ τ’ αφεντικό» και παράλληλες εκδηλώσεις διοργανώνει το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου, από τις 19 έως τις 24 του Νοέμβρη του 2018.
Η έκθεση, με 27 συμμετοχές και πάνω από 80 γελοιογραφίες, από ερασιτέχνες κι επαγγελματίες δημιουργούς θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων, Αγίας Φιλοθέης 5β.Αθήνα και θα είναι ανοιχτή στο κοινό καθημερινά 17:00 με 21:00. Στην αφίσα μπορείτε να δείτε και το πρόγραμμα των παράλληλων εκδηλώσεων:
Όπως μας ενημερώνει ο σκιτσογράφος – συνεργάτης της Κατιούσα Νεκ: «Ήταν μια δύσκολη αρχή, αλλά υπήρξε θετική ανταπόκριση στην πορεία της προετοιμασίας, οπότε νομίζω πετύχαμε αρκετά καλά το στόχο μας. Μια έκθεση γελοιογραφίας δε συνιστά σε καμμιά περίπτωση εργατικό αγώνα. Αξιοποιούμε όμως κάθε πρόσφορο μέσο προς αυτήν την κατεύθυνση. Εξάλλου τέτοιου είδους δουλειά είναι και πρέπει να είναι στη φύση των εργατικών σωματείων. Σε πάμπολλα καταστατικά σωματείων -όπως και στο δικό μας- αναφέρεται ως σκοπός, όχι μόνο η υλική, αλλά και η ηθική εξύψωση των μελών του. Αυτή η διατύπωση, μας θυμίζει τη φρεσκάδα, που είχαν κάποτε οι εργάτες, όταν άρχιζαν να οργανώνονται, όταν φτιάχναν τα σωματεία τους. Αυτό κατά κάποιο τρόπο το επικαιροποιούμε στην εισαγωγή του λευκώματος, όταν κάπου, μέσες-άκρες λέμε: …στέλνουμε ξεκάθαρο μήνυμα από κοινού, εργάτες και γελοιογράφοι… …ενάντια στην κρυφή αλλά και στην απροκάλυπτη τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς υψώνουμε τον πολιτισμό της αδιάλλακτης πάλης, της αξιοπρέπειας και της υπερηφάνειας, που πρέπει να έχει η εργατική τάξη… …Προβάλλουμε τον πολιτισμό της ανθρωπιάς, της αλληλεγγύης και της συλλογικής δράσης… …πάλη για “να ανθρωπέψει ο άνθρωπος”…».
Ακολουθεί η ανακοίνωση του Συνδικάτου που καλεί στην έκθεση:
Το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου πήραμε την πρωτοβουλία, να διοργανώσουμε έκθεση γελοιογραφίας με θέμα, που θα αναφέρεται στα σύγχρονα προβλήματα των εργαζομένων αλλά και στην ελπίδα τους, που εκφράζεται μέσα από το ξεπέρασμα του φόβου με συλλογική οργάνωση. Ή έκθεση έχει τίτλο: “και στον ίδρο το δικό, γίνε συ το αφεντικό” από τους εμπνευσμένους στίχους του Κ. Βάρναλη.
Στόχος της έκθεσης είναι, να αξιοποιηθεί η τέχνη της γελοιογραφίας υπηρετώντας τους σκοπούς της οργάνωσης της πάλης, αφύπνισης της εργατικής τάξης, επαγρύπνησης απέναντι στα καλέσματα για εθνική ενότητα προς όφελος της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Θέλουμε, αξιοποιώντας τη δύναμη της εικόνας και την ισχύ της σάτιρας, όχι μόνο να περιγράψουμε τα προβλήματα και τον πόνο των εργατών, αλλά να προβάλουμε και τη διέξοδο.
Θεωρούμε, ότι το μήνυμα μίας γελοιογραφίας έχει να δώσει πολλά και μπορεί να συμβάλει με τον τρόπο του σε αυτά, που παλεύουμε καθημερινά μέσα κι έξω από τα εργοστάσια του τύπου και του χαρτιού.
Σε αυτούς τους καιρούς είναι αναγκαίο, η τέχνη να στέκεται στο πλάι της εργατικής τάξης και να μιλά τη γλώσσα της τόλμης και της αλήθειας. Να θέτει σε κίνηση όλα τα αισθητικά της μέσα, της γνώσης, αλλά και όλο τον ανθρώπινο ψυχισμό, τη φαντασία, το συναίσθημα και τη βούληση, να στρατευθεί με τις ανάγκες και τα καθήκοντα των δημιουργών όλου του πλούτου που βρίσκεται γύρω μας, της εργατικής τάξης.
Οι γελοιογράφοι, που πήραν μέρος σε αυτή μας την προσπάθεια, δημιούργησαν άξια έργα, που περιγράφουν με ακρίβεια και αλήθεια τη ζωή της εργατικής τάξης στη χώρα μας. Είναι έργα εύστοχα, γιατί προέρχονται από το κομμάτι εκείνο των καλλιτεχνών, που βρίσκονται και οι ίδιοι με έναν τρόπο μέσα στον αγώνα, στα πραγματικά προβλήματα της ζωής και στη διαρκή πάλη για την επίλυση τους. Είναι έργα, που δείχνουν, απ’τη μιά τον μεγάλο βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και από την άλλη την προοπτική ανατροπής αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος. Είναι σίγουρο, πως πολλοί συνάδελφοι επισκέπτες της έκθεσης και αναγνώστες του λευκώματος, που θα εκδοθεί, θα δουν μέσα από τις γελοιογραφίες την ίδια τους τη ζωή. Από τη μία την εκμετάλλευση και την τρομοκρατία της εργοδοσίας και από την άλλη την οργή, το ταξικό μίσος και τη διέξοδο της οργανωμένης πάλης με σταθερό προσανατολισμό.
Καλούμε τους συναδέλφους του κλάδου, όλους τους εργαζόμενους, τους μαθητές, τους ανέργους, τους νέους και τις νέες, να συναντηθούν στην έκθεση γελοιογραφίας, που θα διοργανώσει το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου από τις 19 έως και τις 24 Νοέμβρη στην αίθουσα συνεδριάσεων του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (Αγίας Φιλοθέης 5Β).
Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά από τις 17:30 έως τις 21:00.
Κινηματογράφος
Πρόγραμμα προβολών Χειμερινού Κινηματογράφου Δήμου Πετρούπολης
Ο χειμερινός Κινηματογράφος Πετρούπολης ξεκίνησε τις προβολές του και μας καλεί να ζήσουμε και φέτος τη μαγεία της 7ης τέχνης και να απολαύσετε τις προβολές στον φιλόξενο χώρο του Πνευματικού Κέντρου της πόλης (Μπουμπουλίνας 59 και Αθ. Διάκου), με ποικίλες καλλιτεχνικές παραγωγές ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, μεταξύ των οποίων και βραβευμένες ταινίες.
Η επιλογή των ταινιών είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της Κινηματογραφικής Λέσχης με το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΗ.ΚΕ.ΠΕ. (Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Πετρούπολης).
Ακολουθεί το πρόγραμμα των προβολών:
Πάνω από 10 συμμετοχές σε Διεθνή Φεστιβάλ. Ειδικά Βραβεία Κριτικής επιτροπής (22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αριζόνα, 29ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Long Island). Βραβείο Καλύτερου Ξένου Ντοκυμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφο St Trope.
Το ανατρεπτικό ιστορικό ντοκιμαντέρ του Camilo Tavares «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια», ένα ιστορικό θρίλερ που παρέχει αποδείξεις για τη χειραγώγηση και τη χρηματοδότηση των επενδύσεων από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης, για τη διεξαγωγή του στρατιωτικού πραξικοπήματος στη Βραζιλία το 1964, προβάλλεται ξανά από τη New Star, από την Πέμπτη 1 του Νοέμβρη 2018 στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ και STUDIO new star art cinema
Δείτε το trailer της ταινίας:
“Εξαιρετικό αρχειακό ντοκιμαντέρ που εξετάζει τους τοπικούς παράγοντες και την εμπλοκή των ΗΠΑ, που κατέστησαν τη Βραζιλία στρατιωτική δικτατορία… Καθηλωτικό Ντοκυμαντέρ” . The Hollywood Reporter
“Η ανάμειξή των Ηνωμένων Πολιτειών στη Νοτιοαμερικανική πολιτική ξεσκεπάζεται εντελώς στο «Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια». Ένα ντοκυμαντέρ που ανοίγει τα μάτια και χαίρει επιδοκιμασίας.” Variety
“«Η μέρα που διήρκεσε 21 χρόνια» προσφέρει μια ενδελεχή εικόνα των πολιτικών μηχανισμών. Μια συναρπαστική εμβάθυνση στα αμερικανικά κυβερνητικά σχέδια και τα σχέδια της CIA.” ScreenDaily
«Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΔΙΗΡΚΕΣΕ 21 ΧΡΟΝΙΑ»
Βραζιλία, 2012 – Διάρκεια 77΄
Σκηνοθεσία: Camilo Tavares.
Φωτογραφία: Andre Macedo.
Μουσική: Ντίνο Βισέντε.
“Ένας θησαυρός!” –Estado // “Μία αληθινή ταινία.” –Filmmaker // “Excellent, gripping story” -The Hollywood Reporter USA
“Revelator deserves fest” -Variety- USA // “Fascinating” –ScreenDaily- USA // “A gem” – Luiz Carlos Merten -Estado
“A real movie” – Nelson Pereira dos Santos – Filmmaker // “Hard-hitting, helps to build the country’s history” – Luis Nassif -Carta Maior
Από το γεμάτο εναλλαγή ιστορικό και ακατέργαστο οπτικό υλικό των περίπου 600 ωρών που γύρισε σε διάστημα 30 ετών, ο Αστέρης Κούτουλας συμπυκνώνει μέσα σε μιάμιση ώρα στιγμές που παρουσιάζουν την αυθεντική εικόνα του «πνευματικού αναρχικού» Μίκη Θεοδωράκη. Ο δημιουργός παντρεύει στην ταινία του πολλές προσωπικές στιγμές του καλλιτέχνη με ιστορικό υλικό, πλάνα τεκμηρίωσης με μυθοπλασία και τη μουσική του Θεοδωράκη με τον αντίκτυπό της σε νέους καλλιτέχνες της κλασικής μουσικής, της τζαζ, της electro ή της rap. Μια ταινία-δοκίμιο, που δεν ακολουθεί μια χρονολογική σειρά, αλλά παρουσιάζεται σε μια ιδιόμορφη χρονική μίξη επιτρέποντας στον θεατή να ζήσει συναρπαστικές, εύθυμες, μυστηριώδεις, αλλά και πολύ χαρακτηριστικές στιγμές από την «on the road» ζωή ενός μοναδικού και χαρισματικού καλλιτέχνη. Στο παράλληλο σύμπαν της ταινίας –εμπνευσμένης από τη μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη– οι σκέψεις γίνονται εικόνα, προβληματισμοί, πίνακες μιας αγνής θεότητας, μιας ερωτικής ιερότητας, μιας μυστηριακής αγάπης.
ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ
Μια ταινία docufiction του Αστέρη Κούτουλα
Στους κινηματογράφους 25 Οκτωβρίου 2018
Διανομή: NEW STAR
“Ταξιδεύοντας με τον Μίκη” του Αστέρη Κούτουλα: Στους κινηματογράφους από την New Star στις 25 Οκτώβρη
Συντελεστές/Ηθοποιοί (επιλογή):
Μίκης Θεοδωράκης
Marina – Sandra von Ruffin
Akar – Στάθης Παπαδόπουλος
Panaretos – Carlos Rodriguez
Sofia Pintzou, Rafika Chawishe, Maria Kousouni, Kat Voltage, Katharina Hein, Inka Neumann, Rosa Merino Claros, Stella Kalafati, Constantine Isaiah, Marilyn Rose κ.ά.
Μουσικοί (επιλογή): Air Cushion Finish, Αλέξια, Anna RF, Bejarano & Microphone Mafia, Çiğdem Aslan, Deerhoof, Francesco Diaz, Γιάννης Ζώτος, Γιώργος Θεοδωράκης, Κώστας Θωμαΐδης, Eves Karydas, Johanna Krumin, Zülfü Livaneli, Melentini, Γιώργος Νταλάρας, Πέτρος Πανδής, Μαρία Παπαγεωργίου, Dulce Pontes, Άννα Ρεζάν, Henning Schmiedt, Sebastian Schwab, Μαρία Φαραντούρη κ.ά.
Σκηνοθεσία: Αστέρης Κούτουλας
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Σενάριο: Αστέρης & Ίνα Κούτουλα
Κάμερα: Μάικ Γερανιός
On the Road Kamera (1987-2017): Aστέρης Κούτουλας
Μοντάζ: Κλεοπάτρα Δημητρίου & Γιάννης Σακαρίδης
Mίξη Μουσικής & Mastering: Αλέξανδρος Καρόζας
Ήχος: Αλέξανδρος Καρόζας & Klaus Salge
Kοστούμια: Heike Hartmann & Annabell Johannes
Mακιγιάζ: Johanna Rosskamp
Διεύθυνση Παραγωγής: Μάρσια Τζιβάρα
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Aχιλλέας Γκατσόπουλος
Καλλιτεχνική Οργάνωση & Συμβουλευτική: Ινα Κούτουλα , DomQuichotte, James Chressanthis (ASC) & Klaus Salge
Συμπαραγωγοί: Schott Music, Γιάννης Σακαρίδης & EΡΤ
Παραγωγοί: Αστέρης Κούτουλας & Ίνα Κούτουλα
Διάρκεια: 88 λεπτά / Έγχρωμο, DCP / Διανομή: NEW STAR
Παγκόσμια Πρεμιέρα στο γερμανικό φεστιβάλ Internationale Hofer Filmtage 2017.
Ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας
Σημείωμα Σκηνοθέτη
Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» στην πραγματικότητα παρουσιάζει την γέννηση μιας ταινίας από το πνεύμα της μουσικής. Ως παιδί προσφύγων του ελληνικού εμφυλίου, μεγάλωσα με την μουσική του Θεοδωράκη και τους στίχους του Ρίτσου και του Ελύτη. Για μένα ως Έλληνας της διασποράς, η «Ελλάδα της Τέχνης» υπήρξε ανέκαθεν το «σπίτι» μου, η «πατρίδα» μου.
Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» συνοψίζει μια οπτική προσέγγιση, μια «καταδίωξη», την δημιουργία ενός πεδίου στον ορίζοντα μέσα, πέρα, προς και από τον κόσμο του μεγάλου Έλληνα συνθέτη. Είναι μια υβριδική ταινία για μια υβριδική ζωή, που τρέχει υποδειγματικά μεταξύ δύο αντίθετων πόλων: της περιφέρειας και του κέντρου, της Ελλάδας και της Γερμανίας, της Ευρώπης και των άλλων ηπείρων, των ιδιωτικών στιγμών και της δημόσιας παρουσίας, του ασπρόμαυρου και του έγχρωμου, της προσωπικής γκαρνταρόμπας (backstage) και της μεγάλης σκηνής. Ως καλλιτέχνης του Βερολίνου είχα πάντα μπροστά στα μάτια μου το Τείχος και γυρισμένη την πλάτη μου στην βερολινέζικη ουδέτερη ζώνη (No Man’s Land). Το «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Αστέρης Κούτουλας
Ο Μίκης
Λίγα λόγια από τον Μίκη
Η μεγάλη ποικιλία του μουσικού μου έργου ήταν ο συνεκτικός καμβάς και συγχρόνως το αίνιγμα που έπρεπε να λύσει ο σκηνοθέτης Αστέρης Κούτουλας στην καινούργια του ταινία ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ, ώστε από αυτή την φανταστική ποικιλία τόπων, ανθρώπων και ήχων να συνθέσει ένα ενιαίο και αυτοτελές έργο.
Κιόλας μέσα από το πρώτο έργο του Αστέρη, το ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΗΔΕΙΑ (Recycling Medea), διέκρινα την ιδιαίτερη προσωπική του ματιά, που πραγματικά ήταν μια ευτυχής έκπληξη για μένα, γιατί μου αποκάλυπτε εντελώς νέους εκφραστικούς τρόπους στη διαχείριση της ζωής και του έργου μου.
Σας διαβεβαιώ, ότι αυτή η παραδοχή δεν ήταν εύκολη για μένα λόγω του όγκου του έργου μου και της πολυτάραχης ζωής μου μέσα από τους δύσκολους δρόμους της σύγχρονης ιστορίας μας. Κι ακόμα γιατί ήταν επόμενο να έχω καταλήξει στους δικούς μου προσωπικούς κωδικούς ως προς την φιλοσοφία και την αισθητική, όπως σμιλεύτηκαν μέσα από τις εμπειρίες και τις σκέψεις μου.
Αντιθέτως όμως, θα έλεγα ότι αντί να με απωθήσουν οι νέοι ορίζοντες που άνοιγε με βάση τη ζωή και το έργο μου στον τομέα της κινηματογραφικής σκηνοθεσίας, με πλούτισαν ψυχικά, πνευματικά και διανοητικά, γιατί με βοήθησαν να δω τον εαυτό μου και το έργο μου με το ανανεωμένο και τολμηρό βλέμμα του σήμερα και του αύριο.
Θα ‘λεγα ότι αυτή η προσέγγιση με κάνει να νοιώθω νέος ανάμεσά σας, καθώς συντρίβει τα δεκάδες χρόνια με τα οποία με έχει φορτώσει η αδάμαστη ζωή μου.
Μίκης Θεοδωράκης
Ο Μίκης Θεοδωράκης με τον Αστέρη Κούτουλα (1981)
Λίγα λόγια από την συγγραφέα Ιωάννα Καρατζαφέρη
«Το δώρο»
… Η βραδιά στο σπίτι του Μίκη ανήκε στην προβολή της ταινίας του Αστέρη Κούτουλα, αφιερωμένη στον Μίκη Θεοδωράκη να διευθύνει ορχήστρες σε μουσικούς χώρους, στάδια, θέατρα και αλλού, με πλήρεις ορχήστρες σε διάφορες πόλεις του κόσμου, με ακροατές κάθε φορά και μιας άλλης εθνικότητας, φυλής και πολιτισμού να συνωστίζονται, να τραγουδούν, άλλοτε στη γλώσσα του συνθέτη και του ποιητή που είχε μελοποιήσει τους στίχους του, ή μεταφρασμένα στη δική τους γλώσσα, ακόμα και στα Ιμαλάια, που σε κάποια κορυφή πέντε μουσικοί παίζουν με τα δικά τους παραδοσιακά όργανα τη μουσική Θεοδωράκη.
Η ιδιοφυΐα του σκηνοθέτη Αστέρη Κούτουλα να διαμοιράσει τον χρόνο διάρκειας της ταινίας σε εξάλεπτες παρουσιάσεις του Μίκη να διευθύνει τις ορχήστρες δεν διαχωρίζεται από την καλλιτεχνική του επιδίωξη να ταυτιστεί μαζί του. Παρακολουθούσαμε την εξέλιξη της ταινίας καθηλωμένοι στις θέσεις μας, έχοντας ανάμεσά μας δυο δημιουργούς που δεν αφήνουν κανένα κενό ανάμεσα στη δημιουργία και την παρουσίασή της ενώπιον σ’ ένα κοινό, κάθε φορά διαφορετικό. Ο Θεοδωράκης, καθισμένος αναπαυτικά, παρακολουθούσε μ’ ένα πλατύ, ευτυχισμένο χαμόγελο να απλώνεται στο πρόσωπό του, απολαμβάνοντας ευτυχισμένες μουσικές αναμνήσεις από το παρελθόν, διάσπαρτες στον χρόνο και τον χώρο.
Τον έβλεπα, με τα εσωτερικά μου μάτια, να ψηλώνει καθώς από νέος συμπλήρωνε κάθε του πεντάγραμμο, να απογειώνεται, να αγκαλιάζει με τα μακριά του χέρια τον κόσμο, τον Αστέρη να τον απαθανατίζει μέσα από μια άλλη μεικτή έκφραση τέχνης και τεχνολογίας, και τα έργα των δυο δημιουργών να σμίγουν και να γίνονται ένα σώμα, στιβαρό και αδιάσπαστο σαν διαμάντι.
Η ταινία του Αστέρη Κούτουλα, όπως και η δική του Μήδεια, γεννούσαν μέσα μου, κρυφά από τους άλλους, την ελπίδα για έναν άλλο κινηματογράφο, χωρίς εγκλήματα, όπλα, πολεμικές ιαχές και καταστροφικές επιδρομές.
Το δώρο μεγάλωνε και απογειωνόταν και ο Θεοδωράκης έλεγε στην ταινία πως από μικρός ήθελε να πετάξει στο Διάστημα, όπως τα πουλιά, και δεν καταλάβαινε γιατί δεν μπορούσε.
Είχαμε μείνει όλοι, χωρίς να εξαιρείται ούτε ο Μίκης, εκστατικοί και από δέος, μην μπορώντας να αγκαλιάσουμε τον ίδιο, τον χειροκροτήσαμε όπως και τον Αστέρη.
Αυτό δεν ήταν δώρο, ήταν θεία κοινωνία.
«Το δώρο» της Ιωάννας Καρατζαφέρη – © diastixo.gr
Βιογραφικό του σκηνοθέτη
Ο Αστέρης Κούτουλας γεννήθηκε στην Οραντέα της Ρουμανίας από γονείς πολιτικούς πρόσφυγες. Το 1968 μετακόμισε οικογενειακά στην Δρέσδη της τότε Ανατολικής Γερμανίας και σπούδασε γερμανική Φιλολογία την Λειψία. Από το 1981 εργάζεται ως συγγραφέας, δημοσιογράφος και μεταφραστής. Υπήρξε εκδότης της σειράς «Bizarre Städte» (1987-1989) και του περιοδικού Sondeur (1990-1991). Aπό το 1986 εργάζεται ως μάνατζερ διοργάνωσης συναυλιών, από το 1989 ως παραγωγός event και μουσικών δρώμενων και παράλληλα ως παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Είναι στενός συνεργάτης του Μίκη Θεοδωράκη από το 1981. Είναι εμπνευστής του Hellas Filmbox Berlin, του μεγαλύτερου φεστιβάλ ελληνικών ταινιών και ελληνικής θεματολογίας της Ευρώπης. Η ταινία «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη» είναι μέρος της τετραλογίας «Θάνατος» (Thanatos Tetralogy). Τα άλλα μέρη είναι το «Ανακυκλώνοντας την Μήδεια» του 2014, το «Ηλέκτρα» που τα γυρίσματα μόλις ξεκινούν και το «Αντιγόνη» που θα ακολουθήσει. Ζει και εργάζεται μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας.
***
Χειμερινός κύκλος κινηματογραφικών προβολών στην Ικαρία
O Δήμος Ικαρίας ολοκληρώνοντας τις προβολές στον θερινό δημοτικό κινηματογράφο, που διοργάνωσε φέτος για 4η συνεχή θερινή περίοδο, ενημερώνει ότι από τις αρχές Οκτωβρίου διοργανώνει – στην ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο– για πρώτη φορά ένα χειμερινό κύκλο κινηματογραφικών προβολών (κάθε Παρασκευή και Δευτέρα) πάντα με ελεύθερη είσοδο για όλους, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε αξιόλογα κινηματογραφικά έργα, προσφέροντας μια πολιτιστική διέξοδο στις πολιτιστικά «κρύες νύχτες του χειμώνα».
Η πρωτοβουλία αυτή της Δημοτικής Αρχής, σε συνδυασμό με την προσπάθεια αναβάθμισης των υποδομών (π.χ νέο προβολικό σύστημα στον θερινό, δημιουργία χειμερινής αίθουσας προβολών) αποδεικνύει τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει ένας Δήμος, κόντρα στη ραγδαία εμπορευματοποίηση και την πολιτιστική υποταγή.
Η ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού Δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο
Ταυτόχρονα παραχωρείται δωρεάν η χρήση του χώρου σε όσους συλλόγους ενδιαφέρονται (Κινηματογραφική λέσχη – συλλόγους γονέων, κλπ) για την παρουσίαση ενός παραλλήλου προγράμματος προβολών.
«Τσε: Ο Αργεντίνος»
Από την προηγούμενη βδομάδα κυκλοφορεί για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το πρώτο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ, «Τσε: Ο Αργεντίνος» (2008), για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα. Θα ακολουθήσει και το δεύτερο μέρος, με τον τίτλο: «Τσε: Ο επαναστάτης».
Για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το πρώτο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ, «Τσε: Ο Αργεντίνος» (2008), για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα.
Στο πρώτο μέρος ο θεατής παρακολουθεί την καθοριστική γνωριμία του Τσε με τον Φιντέλ και την απόφασή του να τον ακολουθήσει στην Κούβα. «Φύγαμε μια νύχτα του 1956 από το Μεξικό με προορισμό την Κούβα με ένα σαπιοκάραβο και 82 άντρες…».
Ξεχωρίζει η καθηλωτική ερμηνεία του Μπενίσιο Ντελ Τόρο ως Τσε. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που ο ηθοποιός έχει αναφερθεί στην πολύχρονη μελέτη του για την προσωπικότητα του Τσε Γκεβάρα, για την επανάσταση στην Κούβα, για την επαφή και γνωριμία του με Κουβανούς που είχαν πάρει μέρος στην Επανάσταση. Η σκηνοθεσία του Στίβεν Σόντερμπεργκ κερδίζει το θεατή.
***
Προβάλλεται για πρώτη φορά στους ελληνικούς κινηματογράφους το δεύτερο μέρος της ταινίας του Στίβεν Σόντερμπεργκ για τη ζωή του θρυλικού επαναστάτη Τσε Γκεβάρα,«Τσε: Ο επαναστάτης» (2008).
Αμέσως μετά την Κουβανική Επανάσταση, ο Τσε είναι πιο διάσημος από ποτέ. Ξαφνικά τα ίχνη του χάνονται μέχρι που εμφανίζεται στη Βολιβία. Εκεί θα οργανώσει μια μικρή ομάδα από Κουβανούς συντρόφους και Βολιβιανούς νεοσύλλεκτους με σκοπό να ξεκινήσουν τη μεγάλη επανάσταση της Λατινικής Αμερικής. Η Βολιβιανή επιχείρηση καταλήγει σε αποτυχία και οδηγεί τον Τσε στον θάνατο.
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ
Παραγωγή: Λόρα Μπίκφορντ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο
Σενάριο: Πίτερ Μπάκμαν
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Πίτερ Άντριους
Σχεδιασμός Παραγωγής: Αντσόν Γκόμεζ
Μουσική: Αλμπέρτο Ιγκλέσιας
Με τους: Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Κάρλος Μπαρδέμ, Ντεμιάν Μπισίρ, Χοακίμ Ντε Αλμέιντα, Εντουάρντ Φερνάντεζ, Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Όσκαρ Χαενάδα, Καλίλ Μέντεζ, Ελβίρα Μίνγκεζ, Ματ Ντέιμον, Τζόρντι Μογιά, Φράνκα Ποτέντε.
Χώρα Παραγωγής: ΗΠΑ
Διάρκεια: 131′
Έτος Παραγωγής: 2008.
Πρόγραμμα προβολών του STUDIO new star art cinema
ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 33 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Τηλ 210-8640054
Εισ.: € 7.00,
Παιδ.-φοιτ./ άνω των 65 & Εκπαιδευτικοί/Ατέλεια/Στρατιωτικο €5.00,
Άνεργοι €3.00. Οικογενειακό πακέτο τριών ατόμων €10.00.
Κάθε ΔΕΥΤΕΡΑ τα δύο άτομα € 7,00, κάθε ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ €5.00.
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο
Ώρες προβολών από 15/11/18 έως 21/11/2018
1) ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ της ΙΡΑΜ ΧΑΚ
ΠΕΜΠΤΗ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 18.00
2) ΜΗ ΜΕ ΑΓΓΙΖΕΙΣ της ΑΝΤΙΝΑ ΠΙΝΤΙΛΙΕ
ΠΕΜΠΤΗ-ΚΥΡΙΑΚΗ 20.00
3) ΑΝΥΠΑΚΟΗ
ΠΕΜΠΤΗ-ΚΥΡΙΑΚΗ 22.15
4) Ο ΚΑΡΥΟΘΡΑΥΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ 4 ΒΑΣΙΛΕΙΑ του ΤΖΕΙΜΣ ΧΑΟΥΑΡΝΤ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΣΑΒΒΑΤΟ -ΚΥΡΙΑΚΗ 16.00
5) ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ
ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 17.45
6) ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ ΤΗΣ ΑΡΑΧΝΗΣ του ΦΕΝΤΕ ΑΛΒΑΡΕΖ
ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 19.30
7) LORO του ΠΑΟΛΟ ΣΟΡΕΝΤΙΝΟ
ΔΕΥΤΕΡΑ εως ΤΕΤΑΡΤΗ 21.30
Πρόγραμμα και ώρες προβολών του ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ(ΜΕΤΡΟ Βικτώρια) Τηλ.210 8220008, 210 8220023 Εισ.:€7.00,
Παιδ.-φοιτ./ άνω των 65 & Εκπαιδευτικοί/Ατέλεια/Στρατιωτ ικό €5.00,
για ανέργους €3.00,οικογενειακό πακέτο τριών ατόμων €10.00
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο
Ώρες Προβολών από 15/11 εως 21/11/18
1) RASHOMON του ΑΚΙΡΑ ΚΟΥΡΟΣΑΟΥΑ
ΠΕΜΠΤΗ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 18.00
2) «ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ»του G.W .PABST
ΠΕΜΠΤΗ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 19.30
3) ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΚΗ του ΑΣΤΕΡΗ ΚΟΥΤΟΥΛΑ
ΠΕΜΠΤΗ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 21 00
4) ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ»του G.W .PABST
ΠΕΜΠΤΗ εως ΚΥΡΙΑΚΗ 22.30
5) Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΚΤΑΚΤΩΡ»του ΤΣΑΡΛΥ ΤΣΑΠΛΙΝ
ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΕΤΑΡΤΗ 17.30
6) ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ»του G.W .PABST
ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΕΤΑΡΤΗ 19.30
7) «ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ» του ΚΕΝΖΙ ΜΙΖΟΓΚΟΥΤΖΙ
ΔΕΥΤΕΡΑ-ΤΕΤΑΡΤΗ 21.45
Εκθέσεις
«Μια κόκκινη γραμμή τον δρόμο μάς δείχνει»: Η μεγάλη έκθεση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100χρονα του Κόμματος
Στον όμορφο εκθεσιακό χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου του δήμου Αθηναίων «Μελίνα», στο κέντρο της Αθήνας, στο Θησείο, θα φιλοξενηθεί από τις 5 έως τις 30 Νοέμβρη η μεγάλη έκθεση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του, με τίτλο ««Μια κόκκινη γραμμή το δρόμο μάς δείχνει».
Μπροστά στην τελική ευθεία του γιορτασμού, οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την ευκαιρία να δουν να ξεδιπλώνεται μπροστά τους η μεγαλειώδης διαδρομή του ΚΚΕ μέσα από τις κορυφαίες στιγμές της δράσης του, σε όλη τη ζωή του. Μια «κόκκινη γραμμή» που περιπλέκεται με τις μεγάλες εθνικές και διεθνείς εξελίξεις, αλλά και με γεγονότα όπου το ίδιο το ΚΚΕ πρωτοστάτησε και δημιούργησε.
Συγκλονιστικό φωτογραφικό και αρχειακό υλικό
Στην έκθεση θα παρουσιαστούν χιλιάδες φωτογραφικά και αρχειακά ντοκουμέντα, μαρτυρίες της συναρπαστικής πορείας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Πολλά από αυτά τα ντοκουμέντα έρχονται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας, ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι ελάχιστα γνωστά.
Η πλειοψηφία του υλικού προέρχεται από το Αρχείο του Κόμματος. Υπάρχουν όμως και καινούργια αρχεία που προστέθηκαν από προσφορές συγγενών κομμουνιστών που τα φύλαγαν ως προσωπικά και οικογενειακά κειμήλια.
Ολο αυτό το θαυμάσιο υλικό επιλέχτηκε ύστερα από έρευνα, μελέτη και αξιολόγηση από ειδικά συγκροτημένη επιτροπή, η οποία είχε επιμεληθεί και το Λεύκωμα των 100 χρόνων του Κόμματος, που κυκλοφόρησε φέτος το Σεπτέμβρη.
Τα εκθέματα θα εμπλουτίζουν ειδικές προθήκες με πρωτότυπα αρχειακά υλικά από το συντηρημένο Αρχείο του ΚΚΕ.
Επίσης, μέσα στο χώρο θα προβάλλονται βίντεο με ιστορικά αρχειακά πλάνα που συγκεντρώθηκαν για τις ανάγκες του νέου Ντοκιμαντέρ της ΚΕ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ. Πολλά από αυτά είναι σπάνια και λόγω έλλειψης χρόνου δεν έγινε κατορθωτό να ενσωματωθούν στο Ντοκιμαντέρ.
Μια έκθεση – σημείο αναφοράς για να μάθουμε την Ιστορία του ΚΚΕ, τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου
Μέσα από όλο αυτό το πλούσιο υλικό, ο επισκέπτης θα μπορεί να έρθει σε επαφή με τον πρωτοπόρο, συνειδητό και ανιδιοτελή αγώνα του Κόμματος.
Την προσήλωσή του στο δίκιο του λαού, στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης και στη σοσιαλιστική επανάσταση.
Θα μπορέσει να δει με γλαφυρό τρόπο ότι το ΚΚΕ είναι εκείνο το κόμμα που άνοιξε τις πιο πρωτοπόρες και ριζοσπαστικές ιδέες σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής του, ακόμη και σε σκληρές ιστορικές συνθήκες και κόντρα στο ρεύμα.
Ο επισκέπτης θα κάνει ένα ταξίδι από τις πρώτες σοσιαλιστικές ιδέες και σκιρτήματα του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα, την ίδρυση του Κόμματος στον Πειραιά το 1918, και θα συνεχίσει με τις μεγάλες ιστορικές φάσεις όπως ήταν ο Μεσοπόλεμος και η Κατοχή, ο αγώνας του ΔΣΕ, η πάλη μέσα σε συνθήκες εκτελέσεων, εξορίας και φυλακών, ο αγώνας ενάντια στη χούντα και θα καταλήξει στους μεγάλους σύγχρονους αγώνες στην Ελλάδα και διεθνώς.
Ο επισκέπτης θα διαπιστώσει, μέσα από τις ιδιαίτερες ιστορικές φάσεις, ότι ο διαχρονικός στόχος του ταξικού αντίπαλου να πλήξει το ΚΚΕ είχε μόνο προσωρινές επιτυχίες. Οτι δεν κατάφερε να καθυποτάξει ή να περιθωριοποιήσει το Κόμμα μας.
Μέσα και από αυτήν την πρωτοβουλία γίνεται μια σημαντική προσπάθεια να αναδειχθούν πολύτιμα συμπεράσματα και διδάγματα από όλη αυτή την πορεία, χωρίς βέβαια να μπορούν να καλυφθούν αναλυτικά λόγω και των περιορισμένων πλαισίων που έχει μια έκθεση. Πιο ολοκληρωμένα δίνονται στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1918 – 1949, που θα κυκλοφορήσει σύντομα από τη «Σύγχρονη Εποχή».
Ολο το εκθεσιακό υλικό, το διαπερνά σαν κόκκινο νήμα ο ρόλος της ταξικής πάλης ως αντικειμενικής και κινητήριας δύναμης της κοινωνίας. Γίνεται ολοφάνερος ο ρόλος των ηγετικών στελεχών του Κόμματος που έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα, αλλά και ο αστείρευτος ηρωισμός των απλών μελών, των φίλων, των πρωτοπόρων αγωνιστών της εργατικής τάξης, που ρίχνονται πάνω στον τροχό της Ιστορίας για να τον ξεκολλήσουν από τη λάσπη.
Αυτήν τη μεγάλη έκθεση αξίζει να επισκεφτεί κάθε εργαζόμενος, προοδευτικός άνθρωπος, κάθε νέος, επιστήμονας, ερευνητής, αλλά και απλός μελετητής της Ιστορίας, που προβληματίζεται για το παρόν και το μέλλον και που έχει πολλά να μάθει ακόμη από την Ιστορία του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης και τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου.
Η λειτουργία της έκθεσης
Η έκθεση θα λειτουργήσει από τις 5 έως τις 30 Νοέμβρη στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα» (Ηρακλειδών 66 & Θεσσαλονίκης, στο Θησείο).
Οι ώρες των επισκέψεων είναι:
— Τρίτη – Σάββατο: 10 π.μ. – 8 μ.μ.
— Κυριακή: 10 π.μ. – 2 μ.μ.
(Δευτέρα κλειστά)
Ο κοντινότερος σταθμός πρόσβασης είναι αυτός του μετρό «Κεραμεικός».
Για ομαδικές επισκέψεις και οργανωμένες ξεναγήσεις να προηγείται επικοινωνία με την Κομματική Οργάνωση Αττικής στο τηλέφωνο 210.5282.607 Δευτέρα έως Παρασκευή 10 π.μ. – 12 μ. και 6 μ.μ. – 8 μ.μ. και το Σάββατο 11 π.μ. – 1 μ.μ.
«Στενή κι αδιάβατος, τραχεία η οδός. Νίκος Πλουμπίδης 1902- 1954» – Έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής με αρχειακό υλικό για τον Νίκο Πλουμπίδη
Η έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής περιλαμβάνει ποικίλα τεκμήρια της περιόδου (φωτογραφίες, έγγραφα, έντυπα κ.ά.), καθώς και πολλά προσωπικά αντικείμενα του Νίκου Πλουμπίδη, όπως το χαρακτηριστικό λευκό κουστούμι που φορούσε κατά τη διάρκεια της δίκης του. Τα τεκμήρια προέρχονται από τη συλλογή του καθηγητή Δημήτρη Πλουμπίδη, τις συλλογές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων, τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη, τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, το Ιστορικό Αρχείο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και την Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος.
Εγκαινιάστηκε την Τρίτη 2 του Οκτώβρη η έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία “Στενή κι αδιάβατος, τραχεία η οδός. Νίκος Πλουμπίδης 1902-1954”
Η έκθεση εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «12 Οκτωβρίου 1944. Η Αθήνα ελεύθερη»
Την έκθεση για τον Νίκο Πλουμπίδη επισκέφθηκε και ξεναγήθηκε σ’ αυτήν από τους επιμελητές της ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας.
Διάρκεια έκθεσης: 2 Οκτώβρη 2018 – 13 Γενάρη 2019
Χώρος εκδηλώσεων της Βουλής των Ελλήνων: Αμαλίας 22 -24 (είσοδος από οδό Σουρή)
Ώρες λειτουργίας: καθημερινά, 10.00 – 19.00). Είσοδος ελεύθερη για το κοινό.
«Τιμή μου εγώ, πάνω από όλα, έχω την τιμή του Κόμματος». Λόγια του Νίκου Πλουμπίδη, που στις 14 Αυγούστου 1954, εκτελέστηκε στη θέση Αγία Μαρίνα στο Δαφνί. Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν: «Εξετελέσθη ζητωκραυγάζων υπέρ του ΚΚΕ, αντιμετώπισε με απόλυτον ψυχραιμίαν τας σφαίρας του αποσπάσματος» και «δεν εδέχθη ούτε να κοινωνήση, ούτε να του δέσουν τους οφθαλμούς του».
Ο Νίκος Πλουμπίδης συνελήφθη στις 25 Νοέμβρη του 1952. Η δίκη του ξεκίνησε στις 24 Ιούλη 1953. Μαζί του δίκαζαν ερήμην και τους Ν. Ζαχαριάδη, Γ. Ιωαννίδη, Β. Μπαρτζιώτα, Μ. Πορφυρογένη, Π. Ρούσο, Λ. Στρίγγο, Μ. Βλαντά, Γ. Βοντίτσιο – Γούσια κ.ά. Βασική κατηγορία ήταν η «παράβαση» του ΑΝ 375 της μεταξικής δικτατορίας περί κατασκοπείας. Η δίκη ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα 3 Αυγούστου του 1953, με την έκδοση της απόφασης. Ο Πλουμπίδης και η καθοδήγηση του ΚΚΕ καταδικάστηκαν δύο φορές σε θάνατο.
Οπως για τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του, έτσι και για τον Πλουμπίδη δολοφόνοι ήταν η αστική τάξη σε συνεργασία με τους Αμερικανούς συμμάχους της.
Στις 25/7/1952, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στηριζόμενο – σε μεγάλο βαθμό – και σε πληροφορίες στελεχών από την Ελλάδα, καθώς και στην πρωτοβουλία του Πλουμπίδη να δημοσιοποιήσει επιστολή με την οποία αναλάμβανε την ευθύνη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, ενώ υπεύθυνος ήταν ο Μπελογιάννης, βγάζει απόφαση «για τον Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα)», με την οποία τον διαγράφει, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρούς, άδικους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς.
Ο Πλουμπίδης, απομονωμένος και χαρακτηρισμένος από την ηγεσία του Κόμματος, όχι μόνο δεν το αποκήρυξε, αλλά και το υπεράσπισε μέχρι την τελευταία του πνοή. Στην άδικη κατηγορία ο Νίκος Πλουμπίδης απάντησε γράφοντας: «Τιμή μου εγώ πάνω απ’ όλα έχω την τιμή του Κόμματος (…) Εγώ εκείνα που δίδασκα τα εφάρμοζα πρώτος εγώ. Ημουν πιστός στο Κόμμα τότε που με ανέβαζε στα ανώτατα αξιώματά του, είμαι πιστός και τώρα που, καλά ή κακά, δίκαια ή άδικα, με κατηγορεί και με στιγματίζει. Θα παραμείνω για πάντα πιστός και θα πεθάνω κομμουνιστής.
Ο εχθρός δουλεύει και δουλεύει με πολλά μέσα για να διαλύσει το Κόμμα, να σπείρει τη σύγχυση στις μάζες και να στρέψει τα στελέχη και τα μέλη του Κόμματος ενάντια στην ηγεσία. Αυτό που επείγει δεν είναι η ανασκευή της κατηγορίας. Αυτό θα το κάνει το Κόμμα αργότερα, αλλά η διαφύλαξη της ενότητας του Κόμματος και της εμπιστοσύνης στην ηγεσία του Κόμματος (…) Κρατιέμαι με τα δόντια στη ζωή και θα δώσω ακόμα δύο μάχες. Τη μάχη της δίκης και τη μάχη του εκτελεστικού αποσπάσματος (…) Πάντως, πιστεύω ότι το Κόμμα θα επανεξετάσει εν καιρώ το ζήτημα».
Η 9η Ολομέλεια (1958) διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στηρίζει την κατηγορία του προβοκάτορα και του χαφιέ και αποφάσισε την αποκατάστασή του.
Εικαστικά
Έκθεση Μικρογλυπτικής στο Βυζαντινό Μουσείο
Έκθεση Μικρογλυπτικής διοργανώνει το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο (στον αύλειο χώρο του Μεγάρου της Δουκίσσης) από τις 12 Οκτώβρη έως τις 12 Νοέμβρη.
Ώρες λειτουργίας:
– 12 έως 31 Οκτώβρη: Από Τρίτη έως Κυριακή 08.00 – 20.00. Δευτέρα 12.00 – 20.00.
– 1 έως 12 Νοέμβρη: 08.30 – 15.30, Δευτέρα κλειστά.
Η Έκθεση έχει ελεύθερο θέμα.
***
“Δαχτυλιδόπετρες, κρυφή γοητεία”
Εκθέσεις
«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Πηγή αστείρευτης έμπνευσης και αιτία βαθιάς αισθητικής συγκίνησης, το Ωραίο, αποτυπώνεται οπτικά στα αρχαία έργα τέχνης, συνιστώντας μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα στην ιστορία της ανθρώπινης δημιουργίας.
Η νέα περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αναδεικνύει τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής σε ετερογενή κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα από τη νεολιθική περίοδο μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, αξιοποιώντας το εξαιρετικά ευρύ χρονολογικό φάσμα που καλύπτουν οι συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Τριακόσιες σαράντα αρχαιότητες από τις πλούσιες συλλογές του σε συνδυασμό με σύγχρονα ψηφιακά μέσα, προσφέρουν μια αισθητική πανδαισία και υπόσχονται ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αισθητικές απολαύσεις.
«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Η περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αποτελεί το τελευταίο μέρος της εκθεσιακής τριλογίας που σχεδιάστηκε για να τιμήσει την επέτειο των 150 χρόνων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τη θεμελίωση του εμβληματικού κτιρίου που το στέγασε.
Η τριλογία άνοιξε το 2015 με την έκθεση «”Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια…” Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος-19ος αιώνας», όπου μεταξύ άλλων αναδείχθηκε το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η ανάγκη για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου, και συνεχίστηκε με τις «Οδύσσειες», μια έκθεση που αποτύπωσε αφαιρετικά και συμβολικά τη διαχρονική προσπάθεια του ανθρώπου για δημιουργία και εξέλιξη.
Η έννοια του Ωραίου, την οποία πραγματεύεται η τρίτη στη σειρά έκθεση, συνιστά τον ιδανικό επίλογο, αφού η καλλιέργεια έρωτος προς τας καλάς τέχνας ήταν θεμελιώδης ανάμεσα στους καταστατικούς σκοπούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΒΔ 31.7.1893). Επικεντρωμένη στην πνευματικότερη και υψηλότερη στιγμή της ανθρώπινης δημιουργίας, η έκθεση υποστηρίζει την αισθητική ενατένιση, καλώντας ταυτόχρονα τους θεατές να διερευνήσουν την πνευματική βάση των αισθητικών επιλογών.
Το εκθεσιακό αφήγημα αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη
Στην «Αιώνια αισθητική» παρουσιάζονται επιλεγμένα αντικείμενα της καθημερινότητας, που καταγράφουν τις συνεχείς εναλλαγές και τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής στην ανθρώπινη διαχρονία. «Το ωραίο και το επιθυμητό» επιχειρεί μια ουσιαστική προσέγγιση στις αισθητικές προτιμήσεις των αρχαίων κοινωνιών με βάση όσα αποκαλύπτουν οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για την ομορφιά και τα αρχαιολογικά ευρήματα που αφορούν την ένδυση, την κόμμωση, τα κοσμήματα και τον καλλωπισμό. Το τρίτο μέρος με τίτλο «Προβάλλοντας το σώμα» παρακολουθεί την έκφραση του ωραίου στην εικαστική απόδοση του ανθρώπινου σώματος από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τους ιστορικούς χρόνους. Στο τέλος, «Η ατέρμονη αναζήτηση»αποσκοπεί στον αισθητικό στοχασμό ως προς τη σημασία του ωραίου και την αξία του για τον άνθρωπο.
Την έκθεση θα πλαισιώσουν καθ’ όλη τη διάρκειά της πολλά πειραματικά εργαστήρια. Επιστήμονες, καλλιτέχνες και τεχνίτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα προσφέρουν την ειδική τους γνώση για να εξηγήσουν στους επισκέπτες τις πειραματικές τους προσεγγίσεις στην υφαντική της νεολιθικής περιόδου, το ένδυμα στο Αιγαίο κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., τη μυκηναϊκή ενδυμασία, την πολυχρωμία των αρχαίων γλυπτών και την απόδοση του Ωραίου στην αρχαία ελληνική μουσική.
Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος στα ελληνικά, έκδοση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Θα επακολουθήσει σύντομα και η αγγλική έκδοση.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 26 Μάη.
Ώρες λειτουργίας (θερινό ωράριο ως 31/10):
Δευτέρα 13.00-20.00
Τρίτη – Κυριακή 8.00-20.00
Το Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών με πυρήνα την συλλογή της Μαρίας Αργυριάδη, η οποία συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες της Ευρώπης, παρουσιάζει παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αμερική.
Η ελληνική συλλογή περιλαμβάνει βρεφικά και παιδικά παιχνίδια και άλλα αντικείμενα από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους: χειροποίητα παραδοσιακά παιχνίδια, πανηγυριώτικα και εμπορικά παιχνίδια του 20ού αι., επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς και ομαδικά παιχνίδια δρόμου και παιδικά έθιμα. Ξεχωρίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν μέλη των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), αναβιώσεις αυτών που έπαιζαν ως παιδιά.
Η ευρωπαϊκή συλλογή αποτελείται από αστικά και λαϊκά παιχνίδια από το 18ο έως τον 20ό αι., κυρίως από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, καθώς και από ευρωπαϊκές κούκλες με φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ – Λεωφ. Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1, 175 61 Παλ. Φάληρο
Μέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00 – 18:00
Επικοινωνία: τηλ. 213 0258498
