“Με δείρανε τόσα καρφιά – θα σου μιλήσω για τη φωτιά με πνίξανε τόσα σκυλιά – θα σου μιλάω για τον σεισμό μου σπάσαν τόσα χέρια την καρδιά – θα σου μιλάω για θάνατο…”
Σήμερα σας παρουσιάζουμε ποιήματα από τη Β’ ενότητα της συλλογής του γνωστού συγγραφέα και ποιητή, με ειδικό τίτλο “Διάλογος με τους ποιητές”. Στην ενότητα αυτή ο Γιώργος “συζητάει” με τους αγαπημένους του ποιητές και συγγραφείς για την τέχνη τους και διάφορα επίκαιρα και διαχρονικά θέματα και προβλήματα.
Δύο ποιήματα του Στρατή Γαλιάτσου
Σαν σήμερα, στις 4 του Αυγούστου 1991, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος μας ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος. «Ο ποιητής δεν είναι ένα άτομο ξεκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο… Δεν μπορεί να νοηθεί έξω από τη ζωή, από τα φαινόμενα, από τα γεγονότα, από τις παραστάσεις της…», έλεγε.
«Και όμως τον Καλογιάννον περιφρονούν οι ποιηταί. Δεν τον καταδέχονται, είναι φτωχό πουλί, είναι χωριάτης. Δεν έχει τους ερωτικούς ρεμβασμούς της αηδόνος· εξυπνά πάρα πολύ πρωί, είναι χυδαίος, πάντοτε εύθυμος, πάντοτε καλοκαρδισμένος, δεν μελαγχολεί ποτέ, ενί λόγω, είναι λαός.»
“…Μικρή μας συντρόφισσα, καλωσόρισες στη συντροφιά μας κι απόψε – σου ’χουμε κρατημένη τη θέση σου στην πρώτη – πρώτη σειρά της καρδιάς μας και στην πλατεία μας, να, στην πρώτη – πρώτη σειρά η καρέκλα σου πλάι στην Ηλέκτρα, πλάι στον Μπελογιάννη, πλάι στον Πέτρουλα και στο Λαμπράκη…”
Δύο ανέκδοτα ποιήματα από την ποιητική συλλογή του Γιώργου Ηρακλέους “Ρήματα, ο άρτος της ζωής. Ποιήματα. Επιλογή 1969-2020”, που αναμένεται σύντομα να εκδοθεί και να κυκλοφορήσει.
Ένα ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
Κι αν δίπλα μου έρθει ο σκουπιδιάρης κάποιος να του πει μη με μαζέψει άνθρωπος είμαι όχι σκουπίδι.
Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Εντύποις, η δίγλωσση ποιητική συλλογή του Παναγιώτη Μανιάτη «Εγκλωβισμένος σ’ έναν άδικο κόσμο». Πρόκειται για σύγχρονη μαρξιστική ποίηση, με χαρακτήρα επαναστατικό, αβανγκαρντιστικό.
