“Χώρα Ελλάδα, στολισμένη με τα κουρέλια της,
τυφλή, δεμένη στην υποταγή…”

Μ’ ένα φεγγάρι φονικό
Που ήταν βαμμένο λες με μίνιο και θειάφι
Μνήμη Μιχάλη Καλτεζά, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Δεν είναι μόνο ένας θεός ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα

“Με ικεσίες και μ’ ευχές η πλάση δεν αλλάζει.
Μ’ αίμα κι αγώνες η ζωή τα πλούτη της μοιράζει…”

“Μετά την καταιγίδα βρήκαμε τους φαρμακοποιούς πεθαμένους στους πάγκους των φαρμακείων,
τους οδηγούς και τους επιβάτες σφαγμένους στα λεωφορεία του συνωστισμού!…”

Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, Αργεντινή, Μπουένος Άιρες: Λανούς, 30 Οκτ. 1960 – Τίγρε, 25 Νοε. 2020

“Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί…”

Η μοναξιά με οδηγεί
από κατώφλι σε κατώφλι,
το φωτεινό σούρουπο της φωτιάς.
Έχω συντρόφους.
Δόξα τω θεώ,
έχω συντρόφους!

25 Νοεμβρίου 2016, στις 10:29 μμ, στην Αβάνα, ο Φιντέλ, σε ηλικία 90 ετών, έχει δώσει πλέον τη μία του ζωή, αφήνοντας παρακαταθήκη στον Κουβανικό λαό τις υπόλοιπες έξι!

“Στις εξομολογήσεις της έλυνε την εσωτερική πανοπλία της ευαισθησίας της και σαν θεότητα μου εξιστορούσε στιγμιότυπα της ζωής της και τα πάθη της. Μιλούσε με έναν τρόπο περήφανο, φυσικό, χωρίς ίχνος συναισθηματολογίας ή μελοδραματισμού…”