“Κύπρος νησί του χαλασμού, Κύπρος μαυροφορούσα τ’ όνειρο που φορούσα, εχάθη μες στα πέλαγα στο αίμα σου εντύθη…”
“Με κόκκινο χρώμα όμως σε ό,τι σου αναλογεί απ΄ την πορεία μας θα βάλλουμε μουτζούρα…”
Γράφει η Αθανασία Δρακοπούλου, ποιήτρια, για την ποιητική συλλογή της Αφροδίτης Κατσαδούρη «Η σάρκα στάζει στο μπαλκόνι», εκδ. Έναστρον, 2024
Ο Τσέχοφ υπήρξε από τους πρώτους Ρώσους συγγραφείς που το έργο τους έγινε γνωστό στην Ελλάδα
“Τι να ωφελεί η λέξη ενός ψιθύρου. Συ, εξόριστη φωνή της σιωπής σ’ έναν κόσμο γιομάτο εξορίες, σ’ ένα κόσμο ανδρών που γυναίκα εγεννήθης…”
Ανακοινώθηκε ο μουσικός διαγωνισμός σύνθεσης και τραγουδοποιίας για το ΕΤΟΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑ με πρωτοβουλία του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου-Παράρτημα Εύβοιας και με τη συνεργασία του Συλλόγου Φίλων Γ. Σκαρίμπα.
“Πρόσωπα συντρόφων στους δρόμους του θανάτου μετρώ Σκοτάδι συμπαντικό στην αλληλεγγύη μένω των απελπισμένων…”
“Τα μηνύματα και οι αξίες που εκπέμπει η πένα του Κορνάρου, δεν έχει καμία σχέση με την βρώμα και την δυσωδία που αναβλύζει από τους υπονόμους του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος που έχει οδηγήσει τους λαούς στη φτώχεια και την καταπίεση, σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους τώρα στην Ουκρανία, πριν στη ΣΥΡΙΑ, στο ΙΡΑΚ, στο Αφγανιστάν, στη Γιουγκοσλαβία, κ.ά. στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού με χιλιάδες δολοφονημένα παιδιά.”
“Ποιανού θεού παιδιά είμαστε; Το αίμα μας δεν δόθηκε να το ξοδεύουμε στις θυσίες και τις στερήσεις…”
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
