Ξεκινώντας νέος στο δρόμο της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας, δεν άργησε να συναντήσει εκείνον της πολιτικής πρωτοπορίας μέσα από τις γραμμές του ΚΚ, τον οποίο θα ακολουθούσε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Κι έφυγε η Κατερίνα εκείνη τη Δευτέρα, 3 του Οκτώβρη σαν σήμερα, μην μπορώντας να αντέξει ούτε μια Κυριακή ακόμη. Κι έφυγε και τραγουδήθηκαν τα ποιήματά της.. Ακόμη κι όταν έφευγε οι φίλοι της τραγουδούσαν, έτσι για το γαμώτο που δεν έζησε..έτσι για να φύγει χαρούμενη. Πάνε 25 χρόνια από τότε..
Εδώ ο Λέβαδος, εδώ ο Μάντης κι η Ιέρεια, ο Κάδμος κι ο Πλούταρχος, οι Καταλανοί κι οι Τούρκοι, ο Λάμπρος Κατσώνης κι ο Αθανάσιος Διάκος… Εδώ ο Ορχομενός κι οι Μινύες, το Μαντείο κι η Έρκυνα, ο κάμπος της Κωπαΐδας με τα αθέριστα στάχυα κι ο Κηφισός με τις κλαίουσες ιτιές που κοιμούνται ανέμελα πάνω στα κρυστάλλινα νερά…
Αντιτάχθηκε μεν στην διάλυση του ΚΚ μετά τις ανατροπές, μην κατορθώνοντας όμως τελικά να αντισταθεί στις σειρήνες της “ανανέωσης”.
Μικρό εστιατόριο-μπαρ της Αβάνας στη μέση ενός δρομάκου, σημείο αναφοράς στη μουσικοποιητική… γαστρονομία της Λατινικής Αμερικής και της Αμερικής των γκρίνγκος, μα και στην τρομοκρατική κουζίνα των ΗΠΑ.
Ένα λογοτεχνικό κείμενο για το θάνατο του Πάμπλο Νερούδα (23 του Σεπτέμβρη 1973) από το βιβλίο του Αντόνιο Σκάρμετα, Ο Ταχυδρόμος του Νερούδα (αυτό που έγινε ταινία).
Ανεξάρτητα από την άνιση εμπορική επιτυχία των βιβλίων του, αυτά θεωρούνται σημαντικές μαρτυρίες μιας κρίσιμης εποχής.
Με την καθοριστική συμβολή του, το ετερόκλητο κίνημα κατά του καθεστώτος του σάχη σύντομα υποχώρησε προς όφελος ενός μονολιθικού θεοκρατικού καθεστώτος, στοιχεία του οποίου, παρά τις αλλαγές που έχουν μεσολαβήσει, διαμορφώνουν μέχρι σήμερα σε σημαντικό βαθμό την κοινωνικοπολιτική φυσιογνωμία του Ιράν.
O φίλος του ο Λόρκα κάποτε τον είχε χαρακτηρίσει “έναν ποιητή εγγύτερα στο θάνατο παρά στη φιλοσοφία, εγγύτερα στον πόνο παρά στην ενόραση, εγγύτερα στο αίμα παρά στο μελάνι. Ένας ποιητής γεμάτος μυστήριες φωνές που ευτυχώς δεν γνωρίζει ο ίδιος πώς να αποκρυπτογραφήσει.”
Το ιδιαίτερο στοιχείο στα έργα του Κινγκ είναι ο τρόμος που εμφυσά σε καθημερινά και τετριμμένα αντικείμενα και πρόσωπα
