Όλοι στο πόδι. Ο καταστηματάρχης ταραγμένος, κίτρινος, ο αρχιτεχνίτης, οι τεχνίτες, όλοι στεκόντανε μαρμαρωμένοι εμπρός στα κόκκινα γράμματα, που κάτι θα σήμαιναν κακό μεγάλο.
Σαν σήμερα, στις 28 του Μάρτη 1969, δυο χρόνια πριν το θάνατό του, ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης μοιράζει στους ξένους δημοσιογράφους την παρακάτω ανακοίνωση, με την οποία καταδικάζει το δικτατορικό καθεστώς της Χούντας. Την ανακοίνωση διαβάζει ο ίδιος στο ραδιόφωνο του BBC.
“Ο Βουτυράς, μέσα στις πιο τραγικές περιπέτειες του έθνους, δεν αποτραβήχτηκε στην άκρη, μα δέχτηκε κ’ έζησε με το λαό το δράμα του λαού. Δεν ήθελε να «ελίσσεται», ν΄ αποφεύγει τις κακοτοπιές και να ζητάει τη σωτηρία τη δική του γλύφοντας ξένες και ντόπιες πατούσες…”
Τη νύχτα 26 προς 27 του Μάρτη 1964, βρέθηκε νεκρός ο προλετάριος ποιητής και αγωνιστής Φώτης Αγγουλές. Ο Αγγουλές υπήρξε ο κομμουνιστής με την βαθιά ταξική συνείδηση, που υπηρέτησε την τάξη του θέτοντας την ίδια του τη ζωή σε κίνδυνο, μαχόμενος αλύγιστος απέναντι στον φασίστα καταχτητή και σ’ αυτούς που αιώνες επιβουλεύονται τα δίκια και τα συμφέροντά της.
Στα χνάρια που πισωπατάς Πρωτοκαπεταναίοι.
Λάδι για το καντήλι τους (κι αν είναι μπορετό) λίγη ρακή ζητούν.
Σας παρακάλεσαν να μην τη λησμονήσετε πως μας ανήκουν τα αετόμορφα βουνά της μα εσείς τα σπίτια τα λευκά λεηλατήσατε αυτά που έχτισε με το αίμα του ο εργάτης.
Και τι είναι ο έρωτας; Κάποιος που υποσχέθηκε να περιμένει κάποιον που υποσχέθηκε να γυρίσει. Στο τέλος, κι οι δύο βγαίνουν ψεύτες.
Το ποίημα του Αριστ. Βαλαωρίτη «Ο Κατσαντώνης» αναφέρεται στον φριχτό θάνατο από κτηνώδη βασανιστήρια των Τούρκων, του μεγάλου επαναστάτη Κατσαντώνη που έδρασε επί τουρκοκρατίας στις περιοχές των Αγράφων, του Βάλτου και του Ξηροποτάμου Αιτωλοακαρνανίας, πριν ξεσπάσει η Επανάσταση του 1821.
Με αφορμή τα 70ά γενέθλια ενός πραγματικά μη πολίτικαλ κορρέκτ
Η μεγάλη ιστορία τού έτυχε ένα βράδυ που είχε γίνει τάβλα στο μεθύσι. Αντί για παγκάκι, πήγε και ξάπλωσε κάτω από το άγαλμα του Ζάππα. Έκανε κρύο τσουχτερό εκείνο το βράδυ, μα ο Βαγγέλης δεν το έπαιρνε μυρουδιά – είχε φωτιά στα σπλάχνα του και τον ζέσταινε. Εκείνο το βράδυ, όμως, έτυχε να βγει «παγανιά» η αστυνομία…
