“Εμπρός, ίσια προς στη θάλασσα Διαταγή επίσημη Κατευθυνόμενα στρατιωτάκια αναπνεύστε τον αέρα που είχαν χαρεί τα παιγνίδια του ανθρώπινα πλάσματα ριζωμένα σαν δέντρα στον τόπο που πατάτε…”
“Κι όταν έρθει η στιγμή, γίνονται αστραπές, αλλάζουνε τον κόσμο και χτίζουν τις υπερούσιες πολιτείες πάνω στη γη!”
Η Κατιούσα ως γνωστόν είναι λάτρης της τέχνης! Πάει θέατρο, ακούει μουσική, διοργανώνει συναυλίες ή χειροκροτά ως κοινό, διαβάζει βιβλία και κάποιες φορές όταν τις αρέσουν πολύ, στέλνει τους εκπροσώπους της να τα παρουσιάσουν.
“Με τες άλλες γυναίκες δεν είμαι όμοια· στον αιώνα το σόι μου θα φαντάζη με της αντρειάς τα αμάραντα προνόμια…”
“Με λένε Sahar, Mousa, Eyad, Ibrahim, Το όνομά μου το γράφω λίγο ανορθόγραφα στο σώμα μου Μα στα όνειρά μου ξέρω από χρόνια να βάζω υπογραφή…”
Δεν άκουγε κανέναν αυτή η γυναίκα, είχε ένα πείσμα. Της το είχαν πει τόσες φορές. Δεν μπορούσε πια να κυκλοφορεί μόνη της, κόντευε τα ενενήντα. Αυτή όμως, όχι, πάντα έκανε το δικό της…
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
Το Αρχείο Καβάφη, στην οδό Φρυνίχου στην Πλάκα, φιλοξενεί το λογοτεχνικό και το προσωπικό αρχείο του ποιητή, 966 βιβλία που περιλαμβάνονταν στη βιβλιοθήκη του, αλλά και μια συλλογή τεκμηρίων και έργων τέχνης με αναφορές στον Καβάφη.
Παραιτήθηκε από συντάκτης ποίησης των «New York Times» η Ανν Μπόγιερ, καταγγέλλοντας τον πόλεμο και τη γενοκτονία του Ισραήλ -με την υποστήριξη των ΗΠΑ- κατά του Παλαιστινιακού λαού.
“Τι είπες; Να σωπάσω; Ακούς Φραντς Λιστ, την Ουγγρική Ραψωδία. Όχι, όχι, εγώ ακούω τον καλπασμό που αφήνει πίσω σύννεφο κόκκινο και λευκό…”