Ο Μοχαμμάντ Χεμματί γεννήθηκε το 1979 στο Ιράν, όπου ζει και εργάζεται ως μεταφραστής γερμανόφωνης λογοτεχνίας. «Η κούνια» είναι η πρώτη ποιητική συλλογή του και εκδίδεται για πρώτη φορά τόσο στα Περσικά όσο και σε ελληνική μετάφραση του Αλέξανδρου Κυπριώτη.
Τούτη η ποιητική μου συλλογή είναι για μένα, μια εσωτερική φωνή που ευλαβείται τους ψιθυρισμούς της ψυχής μου για τον έρωτα, το θάνατο, τον νόστο, την πατρίδα και την έμπνευση.
“Σε σκότωσαν για δεύτερη φορά από καθέδρας άρρωστα μυαλά γιατί είχες όνειρα κι ιδανικά τον ήλιο στην καρδιά…”
Νύχτα χωρίς ποίηση εφέτος στη φάτνη των αλόγων. Έρημο το σπήλαιο της Βηθλεέμ. Χάθηκαν στη μακρινή τους στράτα οι μάγοι. Δεν εφώτισε ο αστέρας. Δεν λάμψαν οι γαλαξίες στον ουρανό της Γαλιλαίας…
Ένα ανθρώπινο ποτάμι συνόδευε τον κομμουνιστή επαναστάτη ποιητή Κώστα Βάρναλη ως την τελευταία του κατοικία. Όλοι ήθελαν ν’ αγγίξουν το φέρετρο, που κουβαλούσε στους ώμους της η νεολαία. «Απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα, όλ’ η παρέα πίναμ’ εψές» τραγουδούσαν χιλιάδες στόματα, μέχρι που ήχησε το σύνθημα: «Αθάνατος!»
Ένας εργάτης, ένας αγρότης κι ένας αυτοαπασχολούμενος διαφέρουν πολύ κι από πολλές απόψεις
Δεν είναι άγνωστο το ποίημα που έγραψε ο Κώστας Βάρναλης για τη ΛΔ Κίνας. Αυτό που δεν είναι πλατιά γνωστό, είναι ότι ο μεγάλος μας ποιητής έχει μεταφράσει κινεζική ποίηση, με δείγμα της δουλειάς του να δημοσιεύεται ίσως για πρώτη φορά το 1961, στο περιοδικό «Φιλολογική Πρωτοχρονιά».
«Της ζωής μου τα δυο μεγάλα σφάλματα τα πλέρωνα εβδομήντα χρόνια. Πρώτο: ζητούσα την αλήθεια σ’ ό,τι μάθαινα και δεύτερο: την έλεγα στα πλήθη» – Χρονολόγιο της ζωής του επαναστάτη ποιητή Κώστα Βάρναλη.
Μαζί με τη Ζωρζ Σαρή καταφέρνουν να καθιερώσουν από κοινού ένα ξεχωριστό λογοτεχνικό είδος: το “παιδικό-πολιτικό μυθιστόρημα”, που καταφέρνει να κάνει αυτό που αποφεύγουν επιμελώς τα σχολικά βιβλία: να πει στα παιδιά την αλήθεια για το έπος της Αντίστασης και τα μεγάλα γεγονότα του περασμένου αιώνα.
Η δράση του μυθιστορήματος εξελίσσεται στη Σαγκάη την περίοδο της συντριβής των Κοµµουνιστών
