“Η επιστροφή στο “μεσαίωνα” δρομολογείται. Δυστοπικές εμπειρίες αφάνταστης ωραιότητας κοσμούν τους πίνακες των μελλοντικών ζωγράφων.”
“…σε μία-δύο μέρες, θα χτυπήσει πάλι πένθιμα η καμπάνα, ακόμα μια κηδεία, ο ένας στο χώμα, ο άλλος στα σίδερα…”
“Αν χρειαστεί μες στη φωτιά θα πέσει κι ας την κάψει γιατί μέσα στις φλόγες της μπορεί να εξαγνιστεί κι αυτός ο ξένος ο βραχνάς ίσως για πάντα πάψει όταν από τις στάχτες της θα ξαναγεννηθεί.”
“…αφήναμε τις ξοστρακισμένες αλήθειες ελεύθερες στα κύματα ψιθυρίζοντας από χείλη σε χείλη τα τραγούδια μας να μείνουν στη μνήμη σύσσωμα…”
Ο τσακωμός, τσακωμός· όμως όλη μέρα μαζί ο Πετρής κι ο Αργύρης: στο κολύμπι, στο ψάρεμα, στη μπάλα, στο ποδήλατο, στο παιχνίδι στο σπίτι, στις εξερευνήσεις στα λοφάκια και στους ελαιώνες….Όμως εκείνο το καλοκαίρι συνέβη κάτι που άλλαξε τη ρουτίνα των παιδιών…
“Μια Παλαιστίνη ορθώνεται από μέσα μας θέλει να αρπάξει κάθε χέρι που πόμολα από ξένα σπίτια ανοίγει… δολοφόνους χειροκροτά… κουστουμάτα υπογράφει… τα όπλα φέρει… και στα πληκτρολόγια σαν κλικάρει… από ένα οικοδομικό τετράγωνο συνθλίβει…- κάθε τέτοιο ξεράδι να αρπάξει από τον καρπό ίσα με τον ώμο και να το σπάσει…”
Επίκαιροι σατιρικοί στίχοι του Τριαντάφυλλου Μπαλωμένου
“Μη με λυπάσαι. Μη με θρηνείς. Είμαι ακόμη εδώ. Και οι αγαπώντες με δεν αναχωρούν…”
“Τώρα η πόλη του Αγρινίου Επιτάφιο θυμίζει καθώς αίμα και θάνατο η άνοιξη μυρίζει Μια πόλη χτυπημένη, μια ανοιχτή πληγή Κι ήτανε Μεγάλη Παρασκευή…”
“Μου είπαν μην γράφεις πάψε, μην αντιμιλάς σκάσε, για ένα κομμάτι ψωμί, δούλεψε όλη μέρα, όλη σου η ζωή, σπίτι-δουλειά, δουλειά-σπίτι θα είναι…”
