Μόνο τα παιδιά ξέρουν αυτό που ψάχνουν

Με αφορμή το επικείμενο νομοσχέδιο της Κυβέρνησης για τα ομόφυλα ζευγάρια, έχει ανοίξει μεταξύ άλλων μια επικίνδυνη όσο και φαιδρή συζήτηση περί φυσιολογικού και μη φυσιολογικού που δεν αξίζει να αναλυθεί περαιτέρω.

Τώρα, όσον αφορά το ζήτημα του γάμου, θεωρώ ότι πρόκειται για έναν παρωχημένο θεσμό ρύθμισης κυρίως νομικών θεμάτων είτε αφορά στα ομόφυλα είτε στα ετερόφυλα ζευγάρια. Ιδιαίτερα, από την τέλεση θρησκευτικού γάμου δεν θα έπρεπε να απορρέει κανένα νομικό δικαίωμα καθώς σχετίζεται αποκλειστικά με το ζήτημα της θρησκευτικής συνείδησης κάθε ανθρώπου. Επιπλέον, η θεσμοθέτηση του συμφώνου συμβίωσης η οποία επιλύει ζητήματα της σχέσης ενός ζευγαριού με πιο απλοποιημένο τρόπο (που θα μπορούσε να απλουστευτεί κι άλλο), έχει καταστήσει τον πολιτικό γάμο εξίσου ξεπερασμένο. Επομένως, όλη η συζήτηση σχετίζεται με τη δυνατότητα της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια.

Αρχικά, στο σημείο αυτό να πω ότι η τεκνοθεσία είναι ένα πολύ λεπτό και σοβαρό ζήτημα που χρήζει αρκετής συζήτησης. Αρχίζει από σκοταδιστικές αντιλήψεις περί ομόφυλου σεξουαλικού προσανατολισμού ενός παιδιού ομόφυλου ζευγαριού μέχρι δήθεν προοδευτικές και μεταμοντέρνες αντιλήψεις περί «γονέα 1» και «γονέα 2». Ως προς το τελευταίο γίνεται μια κριτική σχετικά με την απάλειψη των όρων της μητρότητας και της πατρότητας που θα προκύψουν από την θεσμοθέτηση της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η έννοια της μητρότητας ή της πατρότητας δεν υφίσταται. Για παράδειγμα, μια γυναίκα που επιλέγει να κυοφορήσει ένα παιδί προερχόμενο από μια εφήμερη σχέση ή ο/η μονογονέας (άντρας ή γυναίκα) που έχει ακολουθήσει την διαδικασία της τεκνοθεσίας ή τον/την εγκατέλειψε ο/η σύντροφος του.

Αναρωτιέμαι βαθιά λοιπόν… Μόνο η πυρηνική οικογένεια αποτελεί το πλέον αποδεκτό μοντέλο οικογένειας σε αυτή την κοινωνία;

Και η επιθυμία της γονεϊκότητας αποτελεί προνόμιο μόνο για ένα ετερόφυλο ζευγάρι;

Το δεύτερο ζήτημα αφορά την παρένθετη μητρότητα. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο ζήτημα που αν και θεσμοθετήθηκε το 2002 ως αμιγώς αλτρουιστική πράξη, φαίνεται να οδηγεί στην εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος. Άλλωστε αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η προβλεπόμενη μέγιστη αποζημίωση των 10.000 ευρώ αυξήθηκε σε 20.000 ευρώ. Ακόμη σε πρόσφατη έρευνα της Global Market Insights, ο κλάδος της εμπορικής εκμετάλλευσης της παρένθετης μητρότητας στις ΗΠΑ το 2022 ήταν 14 δισ. δολάρια και εκτιμάται ότι θα φτάσει μέχρι το 2032 τα 129 δισ. δολάρια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στη χώρα μας είναι το εμπόριο βρεφών στα Χανιά, όπου υπήρχε κύκλωμα το οποίο εκμεταλλευόταν γυναίκες που βρίσκονταν σε ευάλωτη θέση και τις χρησιμοποιούσαν ως δότριες ωαρίων και παρένθετες μητέρες, ενώ παράλληλα εξαπατούσαν ασθενείς μέσω εικονικών εμβρυομεταφορών (εξωσωματικές) και μεσολαβούσαν σε παράνομες τεκνοθεσίες.

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι τόσο για τα παιδιά των ετερόφυλων όσο και των ομόφυλων γονέων προέχει το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Αυτό προϋποθέτει ένα οργανωμένο και στελεχωμένο κράτος πρόνοιας με ενιαίο φορέα παιδικής προστασίας με κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και επαγγελματίες ψυχικής υγείας, με ένα ολοκληρωμένο εκπαιδευτικό σύστημα και αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες τόσο για τους ετερόφυλους όσο και τους ομόφυλους γονείς προκειμένου να είναι σε θέση να παρέχουν στα παιδιά τους, αυτό που πραγματικά χρειάζονται. Ποιοτικό χρόνο και αγάπη. Τίποτα άλλο!

|*Ο Τίτλος του κειμένου ανήκει στον Αντουάν ντε Σαιν-Εξπερύ, Γάλλο Συγγραφέα