ΔΕΘέλω άλλο…

Εγώ πάλι, ως αχάριστος πολίτης αυτού του κράτους, δεν μπορώ να χαρώ παρότι φέτος είναι η πρώτη μεταμνημονιακή ΔΕΘ μετά από εννέα χρόνια μνημονίων και κρίσης.

Δεν ξέρω αν ο χαιρετισμός του Συντρόφου Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα έκρυβε εν μέρει τα ίδια συναισθήματα με τα δικά μου, σήμερα που βρέθηκε στη ΔΕΘ 2019, ωστόσο εμένα η πρώτη σκέψη που μου ήρθε στο μυαλό όταν τον είδα στο portal του 902.gr σε συνδυασμό με τα αρκτικόλεξα ΔΕΘ, ήταν ΔΕΘέλω άλλο…

Και πριν σας πω, τι δε θέλω άλλο, καταρχήν να ευχηθώ σε όλους μας καλό φθινόπωρο, ή καλύτερα καλό αποκαλόκαιρο, όπως είπε και χθες στην ραδιοφωνική της εκπομπή στο Real FM, η Συντρόφισσα Λιάνα Κανέλλη. Επίσης να μας ευχηθώ καλή δύναμη και καλό κουράγιο, γιατί έχουμε να ακούσουμε και να δούμε πολλά σ’ αυτή τη χειμερινή σεζόν που ξεκινάει. Υπάρχει βέβαια μια μικρή πιθανότητα για πολλούς από εμάς να γλιτώσουμε από το να ακούσουμε και να δούμε αυτά τα πολλά, διότι ίσως να μην έχουμε ρεύμα για να τα ακούσουμε και να τα δούμε, δεδομένου πως η νέα κυβέρνησή μας αποφάσισε πως η ΔΕΗ πρέπει να σωθεί ως επιχείρηση ασχέτως αν, ως συνήθως, η διάσωση αυτή ματώσει το λαό.

Έναν λαό που οφείλει να είναι πλέον ιδιαιτέρως χαρούμενος εφόσον επιτέλους το Ελληνικό θα αξιοποιηθεί και θα μπορούμε βρε αδερφέ ένα σαββατοκύριακο να πάρουμε τη θαλαμηγό μας, να πάμε να την αράξουμε στην υπερσύγχρονη και υπερπολυτελή μαρίνα του Λάτση, να κατέβουμε να φάμε και να πιούμε ένα κοκτέιλ στα υπερπολυτελή μπαρ και εστιατόρια με τους χρυσούς σκούφους Michelin, να διανυκτερεύσουμε σε μια σουίτα με θέα το Σαρωνικό σε ένα από τα νέα εξάστερα ξενοδοχεία και να παίξουμε τα ρέστα μας σε μια από τις ρουλέτες του υπερπολυτελούς καζίνο, παρέα με εμίρηδες και άλλους κακομοίρηδες.

Εγώ πάλι, ως αχάριστος πολίτης αυτού του κράτους, δεν μπορώ να χαρώ παρότι φέτος είναι η πρώτη μεταμνημονιακή ΔΕΘ μετά από εννέα χρόνια μνημονίων και κρίσης. Δε θέλω άλλη παροχολογία νέου ή παλαιού τύπου, ασχέτως αν η παροχολογία φέτος βαφτίστηκε λογοδοσία. Δε θέλω άλλο ξεμπέρδεμα με το παλιό το οποίο αρχίζει και τελειώνει στο να μη φοράει ο πρωθυπουργός γραβάτα. Εδώ οφείλω να συγχαρώ τον τέως πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα που πέτυχε να ξεμπερδέψει με τις γραβάτες. Ούτε καν ο Άδωνις δε φόρεσε γραβάτα!

Δε θέλω άλλη ανάπτυξη, ούτε ανάπλαση. Το Μετρό Θεσσαλονίκης αρκεί και περισσεύει. Ήταν δίκαιο και ας μην έγινε πράξη… Παρεμπιπτόντως, σαν το Τραμ του Πειραιά δεν έχει, η καλύτερη βόλτα που έχω κάνει στη ζωή μου, σας τη συστήνω ανεπιφύλακτα! Αλλά την έκανα στον ύπνο μου οπότε δεν ξέρω πως θα μπορέσετε να την πραγματοποιήσετε και εσείς. 

Δε θέλω άλλο να ακούω Guns n Roses από στρατιωτικές μπάντες. Δε θέλω να βλέπω άλλες στολές και εθνόσημα, δε θέλω άλλους «κομάντος» να σκαρφαλώνουν σε τειχάκια σαν τις εμπειρίες αναρρίχησης για αρχάριους που προσφέρουν τα λούνα-παρκ. Δε θέλω να βλέπω άλλους παπάδες να κάνουν αγιασμούς, δε θέλω άλλους επιχειρηματίες να σπεύδουν σαν τους γύπες πάνω από το κουφάρι μας και να προσφέρουν απλόχερα ανάπτυξη στη χώρα, προσφέροντας θέσεις σκλαβιάς με μισθούς πείνας. Δε θέλω να βλέπω στις τηλεοράσεις άλλους φασίστες σαν τον υπουργό Γεωργιάδη, σαν τον ευρωβουλευτή Κύρτσο, σαν τον βουλευτή Γιάνναρο και τον βουλευτή Βελόπουλο (δεν πίστευα ποτέ πως θα έγραφα αυτές τις δύο λέξεις μαζί!), ενώ παράλληλα όλοι χειροκροτούν, διότι εξαφανίστηκε από τον πολιτικό χάρτη η ναζιστική Χρυσή Αυγή, ενώ άλλοι αναρωτιούνται που χάθηκε ως διά μαγείας αυτό το 10% των φασιστοειδών. Που χάθηκε; Πήγε στη Νέα Δημοκρατία και στο Βελόπουλο. Να που χάθηκε! Ή κρύφτηκε… Τώρα που το Αιγαίο έγινε πάλι ένας υγρός τάφος που ξεβράζει πτώματα και πνιγμένες ελπίδες ξαναβγαίνουν από τα λαγούμια τους και ξερνάνε δημοσίως τον οχετό τους, φορώντας τους κεντροδεξιούς μανδύες του αστικού πολιτικού συστήματός μας. Να που χάθηκε το 10%. Είπαμε, δεν έχει σβάστικα ο φασισμός!

Δε θέλω άλλα διαγγέλματα και πολιτικούς λόγους, μου αρκεί ο Κωσταντάρας να δηλώνει ως Μαυρογιαλούρος πως «(…)θα σας εξαφανίσομεν!». Δεν ξέρω τι παραμύθια κρύβει στην ατζέντα του, για να μας πει ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ, αλλά ΔΕΘέλω να τα ακούσω! Δε θέλω άλλα προϊόντα Π.Ο.Π. όπως η φέτα που ήταν ο καημός του Βελόπουλου προεκλογικά ή ο Μακεδονικός Χαλβάς, ο Τζιτζικώστας. Εννοώ που το έθεσε ως θέμα ο Τζιτζικώστας σήμερα, μαζί με άλλα μακεδονικά προϊόντα. 

Δε θέλω άλλο νέο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας από το Χαρδαλιά, να το κάνω τί τώρα που κάηκαν όλα; Τα τσιμέντα δεν καίγονται! Οι δε αρχές υποψιάζονται πως πίσω από τις πυρκαγιές κρύβονται καταπατητές και θεωρούν πιθανότερο τον εμπρησμό αντί του ατυχήματος.  Δε θέλω άλλη στήριξη από τη ΝΑΤΟϊκή λυκοσυμμαχία για την προκλητική συμπεριφορά του Σουλτάνου. Δε θέλω άλλες βάσεις του θανάτου στη χώρα.

Τί θέλω; Θέλω την ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος. Θέλω δυναμική συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ σε ολόκληρη τη χώρα. Θέλω την ενδυνάμωση όλων των εργατικών ταξικών συνδικάτων με συνειδητοποιημένους εργάτες – μέλη, χωρίς αυταπάτες, χωρίς φόβο, τρομοκρατία και απειλές. Θέλω ενίσχυση του ΚΚΕ παντού σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε γραφείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε πανεπιστήμιο, σε κάθε σχολείο, σε κάθε γειτονιά. Και τέλος θέλω άλλο τρόπο οικοδόμησης και ανάπτυξης της κοινωνίας. Θέλω Κομμουνισμό!

Αυτά τα ολίγα για αρχή, έτσι για ζέσταμα. Έχουμε μπροστά μας μακρύ χειμώνα, με Άγγλους, Αμερικάνους, Τούρκους, Ιταλούς, Σκοπιανούς και βέβαια τους ντόπιους εκμεταλλευτές μας. Καλά να είμαστε, να ανταμώνουμε στους δρόμους κάτω από τα ίδια πλακάτ και σημαίες!

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: