Μορφές του ΚΚΕ και των ταξικών αγώνων – Σπύρος Παφίλης

Συνεχίζουμε την αναφορά σε λιγότερο γνωστές μορφές της 100χρονης ιστορίας του ΚΚΕ.

Ο επόμενος αγωνιστής και η οικογένειά του έδωσαν τα πάντα. Ο ίδιος είναι επιτομή της λέξης «μπαρουτοκαπνισμένος». Και η οικογένειά του συνεχίζει τον Αγώνα..

Ο Σπύρος Παφίλης γεννήθηκε στα 1919 στο χωριό Κανάλια της Φθιώτιδας. Το εκπληκτικό στην ιστορία του είναι το εξής. Στις 28-10-1940 υπηρετεί ως στρατιώτης στο Καλπάκι.. Για τα επόμενα ακριβώς 9 χρόνια δε θα σταματήσει να πολεμάει ούτε στιγμή, εκτός βέβαια από την περίοδο των τραυματισμών του.

Με την κατάρρευση του μετώπου, επιστρέφει στο χωριό του και εντάσσεται στο ΕΑΜ, και με την ίδρυση του ΕΛΑΣ, στο αντάρτικο. Θα πάρει μέρος σε δεκάδες μάχες. Θα γίνει διμοιρίτης του λόχου μηχανημάτων (δηλαδή πυροβολικού, βαρέως οπλισμού κλπ) του 2^ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ.

Μετά τη Βάρκιζα, φυλακίστηκε στο Χαϊδάρι από όπου δραπετεύει. Βγήκε στο βουνό και είναι από τους πρώτους που οργάνωσαν ομάδες ανταρτών στην Φθιώτιδα. Με την ίδρυση του Δ.Σ.Ε. αναλαμβάνει την διοίκηση ανεξάρτητου λόχου με τον βαθμό του Λοχαγού.

Στις 30 Ιουνίου 1948 ο Σπύρος Παφίλης και η μονάδα του πήραν μέρος στην μάχη της Αμφιλοχίας. Σκοπός της επιχείρησης ήταν να δημιουργηθεί αντιπερισπασμός στα μετόπισθεν του αστικού στρατού και ετσι να απαγκιστρωθούν μονάδες του από το μέτωπο του Γράμμου, στο οποίο ο Δ.Σ.Ε. δεχόταν μεγάλη πίεση. Την επιχείρηση την ανέλαβε η 2^η Μεραρχία του Δ.Σ.Ε. με διοικητή τον θρυλικό Διαμαντή, με μερική επιτυχία.

Κατά τη διάρκεια της μάχης, ο Σπύρος Παφίλης τραυματίστηκε σοβαρά (τραύμα στην σπονδυλική στήλη). Το τραύμα ήταν τόσο σοβαρό που οι σύντροφοι του, θεωρούσαν βέβαιο τον θάνατό του. Τους διέψευσε και κατάφερε να αναρρώσει. Μετά την ανάρρωσή του, ανέλαβε τη διοίκηση του λόχου ασφαλείας της 2^ης Μεραρχίας του Δ.Σ.Ε., δηλαδή του τμήματος εκείνου που προστάτευε τη διοίκηση της Μεραρχίας. Η 2^η Μεραρχία του Δ.Σ.Ε. αποτελούσε το φόβο και τον τρόμο του αστικού στρατού… Οι ίδιοι έλεγαν ότι ο Διαμαντής τους είχε ρεζιλέψει αρκετές φορές.

Με τον ερχομό του 1949, ο αστικός στρατός έβαλε ως πρώτη προτεραιότητα την καταστροφή της μεραρχίας, έτσι ώστε να καλύψει τα νώτα του. Με τον κλοιό να σφίγγει, η Μεραρχία διασπάστηκε σε μικρότερα τμήματα. Το τμήμα του Σπύρου Παφίλη διέφυγε προς την Φθιώτιδα. Ο αστικός στρατός τον συνέλαβε τον Νοέμβρη του 1949. Πέρασε από στρατοδικείο και στάλθηκε στην Μακρόνησο.

Στο Δ.Σ.Ε. έδωσαν τη ζωή τους 5 μέλη της οικογένειάς του. Ο πατέρας του Θανάσης, ο αδελφός του Βαγγέλης, ο αδελφός του Γιώργος, ο αδελφός της μητέρας του Γιώργος και η γιαγιά του Μαρία. Παρέμεινε πιστός στο ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του, το Μάιο του 2004. Ήταν πατέρας του Θανάση Παφίλη, βουλευτή του Κ.Κ.Ε.

Μανώλης Περατινός

Δείτε εδώ όλες τις μορφές που παρουσιάζονται σε αυτήν τη σειρά αναρτήσεων

Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του αφιερώματος της Κατιούσα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ