Χρ. Ζαραλίκος: Δε θέλουν όλοι οι δολοφόνοι Νόμπελ, κάποιοι είναι πιο ταπεινοί…
Βάλτε στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη το Noor 1, που δεν το αγγίζει κανείς και το σέβονται όλοι, και πείτε το μνημείο του Άγνωστου Ιδιοκτήτη του πλοίου…
Σε αυτό το επεισόδιο ο Ζαραλίκος μάς εξηγεί πώς ένας υπόδικος και ένας εγκληματίας έφεραν την ειρήνη στον πλανήτη. Βλέπει τον Μητσοτάκη και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες να εξασκούνται σε ρόλο φίκου, πίσω από τον Τραμπ. Συγκρίνει τους δύο κόσμους, αυτούς που κόβουν γεύματα για να τα βγάλουν πέρα και αυτούς που δεν ξέρουν πού να βάλουν τα κέρδη και τις αποζημιώσεις από το δημόσιο. Θεωρεί πως δεν έχουν ωριμάσει ακόμα οι συνθήκες για να γίνουν έργα όπως ο ΒΟΑΚ ή γεφύρια που θα ενώνουν δύο χωριά. Ξέρει ότι η επέτειος της απελευθέρωσης είναι μια ημέρα θλίψης για τις ναζιάρες ψυχές. Θαυμάζει τα ελπιδοφόρα στελέχη της νέας γαλάζιας γενιάς του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και κλείνει αναλύοντας τη διαφορά μεταξύ ενός κενοταφίου (που θεωρείται ιερό) και ενός πτώματος παιδιού (που το βεβηλώνουν καθημερινά). Αλλά και πώς ο Πάνος Ρούτσι κέρδισε μια για πάντα το πιο σημαντικό: την αξιοπρέπειά του.
Τα υπόλοιπα στο βίντεο που ακολουθεί
