Σήμερα, δυο χρόνια μετά…

Σαν σήμερα πριν από δυο χρόνια το Ισραήλ «ζέσταινε» την πολεμική μηχανή του για να επέμβει στη Γάζα, με τις πλάτες των συμμάχων του ΗΠΑ – ΕΕ, που υπερασπίζονταν το «δικαίωμα» του κράτους – τρομοκράτη στην αυτοάμυνα, στην εξόντωση δηλαδή του Παλαιστινιακού λαού.

Πολύ γρήγορα αποδείχτηκε ότι το σχέδιο ισοπέδωσης της Γάζας και εκτοπισμού των Παλαιστινίων ήταν προμελετημένο, συνέχεια της πολύχρονης κατοχικής βίας και των εποικισμών σε βάρος των Παλαιστινίων.

Σήμερα, δυο χρόνια μετά, 66.000 είναι οι νεκροί Παλαιστίνιοι, μεταξύ αυτών περισσότερα από 18.000 παιδιά. Εκατοντάδες έχουν πεθάνει από υποσιτισμό. 660.000 παιδιά μένουν εκτός σχολείου για τρίτη συνεχή χρονιά. Το 80% των κτιρίων έχουν υποστεί καταστροφές, το 98% των καλλιεργειών ρημάχτηκαν και το 90% των συστημάτων ύδρευσης – αποχέτευσης καταστράφηκαν. Η σύγχρονη Γκουέρνικα φέρει τη συνυπογραφή ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και συνεχίζει να αναδίδει όλη τη βρωμιά και τη σήψη του ιμπεριαλισμού, την ώρα που οι «στρατηγικοί σύμμαχοι» του κράτους – μακελάρη έχουν κολλημένο το πιστόλι στον κρόταφο των Παλαιστινίων.

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά: Αυτή της αντίστασης του Παλαιστινιακού λαού και της αλληλεγγύης που εμπνέει στους λαούς όλου του κόσμου. Αυτή η ακατάβλητη δύναμη συνεχίζει και σήμερα να κρατάει αναμμένη τη φλόγα του αγώνα για ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα του ’67, με εδαφική συνέχεια και με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, χωρίς κατοχικές στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις, χωρίς εποικισμούς και εποίκους.

Από τη στήλη “Από…μέρα σε…μέρα” του σημερινού Ριζοσπάστη