Ζωή Καραπατάκη – Ο μέτοικος

Ο μέτοικος

Μεσάνυχτα κορίτσι μου
στον ύπνο που κοιμόμουν
ήρθες σαν άστρο λαμπερό
με φως να με δροσίσεις.

Και τα μαλλιά σου άπλωσες
πάνω στο προσκεφάλι
σα νάταν ένας ουρανός,
θάλασσα μυρωμένη.

Μη φεύγεις, μείνε δω σιμά,
αλλάζεις τη ζωή μου
του Παραδείσου γίνομαι
μέτοικος μαγεμένος.

Ζωή Καραπατάκη