Η Γιουγκοσλαβία στο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Δεν είμαστε απλά ortodox brothers, είμαστε σύντροφοι, κομμουνιστές

Το φετινό Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη είχε μια διεθνιστική νότα, με την παρουσία ενός Σέρβου συντρόφου της SKOJ και τα “σοσιαλιστικά σουβενίρ” που γέμιζαν τον πάγκο του.

SKOJ ή αλλιώς Savez komunističke omladine Jugoslavije. Δηλαδή η Νεολαία των Σέρβων συντρόφων, που έχουν κρατήσει ωστόσο την αναφορά στη Γιουγκοσλαβία και αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού ελπίζουν πως μια μέρα θα ενωθούν ξανά τα κομμάτια της και προπαντός ο επαναστατικός της χαρακτήρας.

Φέτος το Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης είχε μια διεθνιστική νότα, με την παρουσία ενός Σέρβου συντρόφου από την SKOJ. Εκατοντάδες ήταν αυτοί που στάθηκαν στον πάγκο του κι έπιασαν κουβέντα μαζί του ή κόλλησαν με την “πραμάτεια” στον πάγκο με τα δεκάδες “σοσιαλιστικά σουβενίρ”. Άπειρες κονκάρδες, προτομές του Λένιν και του Χο Τσι Μινχ, μπλουζάκια με τους κλασικούς, μπρελόκ και σημαιάκια με το σήμα της αγαπημένης Γιουγκοσλαβίας με το κόκκινο αστέρι.

Πιάσαμε κι εμείς κουβέντα μαζί του. Δεν ασχολείται ιδιαίτερα με το μπάσκετ, αλλά ήξερε πως η Σερβία είχε νικήσει την ίδια μέρα τις Ηνωμένες Πολιτείες -κι ας μην είχε μεγάλη λάμψη ως αγώνας κατάταξης, για τις θέσεις 5-8. Ήταν μικρός το 99′ για να έχει πολλές μνήμες, αλλά ξέρει πως ο λαός του είναι ευγνώμων απέναντι στο δικό μας για τις μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς. Λέει πως οι δυο λαοί είναι αδέρφια, και δεν εννοεί ομόδοξα, ortodox brothers κτλ. Οι δικοί μας δεσμοί έχουν μεγαλύτερη αξία, γιατί είναι συντροφικοί, είμαστε κομμουνιστές.

Τον ρωτάμε ποιανού κόμματος είναι η νεολαία τους και μας απαντά το Νέο ΚΚ Γιουγκοσλαβίας -μια ονομασία που έχουν επιλέξει και άλλα κομμουνιστικά κόμματα σε διάφορες χώρες του πλανήτη, με το “νέο” μπροστά, για να μην χαρίσουν τον τίτλο σε όσους κράτησαν το όνομα χωρίς τη χάρη.

Τον ρωτάμε αν έχουν κάποια σχέση με τον εγγονό του Τίτο, που ηγείται ενός κόμματος, και μας απαντά αρνητικά. Αυτοί είναι προδότες του σοσιαλισμού, τρεις άνθρωποι όλοι και όλοι. Ο εγγονός του Τίτο έρχεται απλώς σε κάποιες δικές τους διαδηλώσεις για να βγει φωτογραφίες και να δείξει τάχα πως έχει κόσμο μαζί του.

Δεν τον ρωτήσαμε για τον παππού Τίτο, αλλά το σχέδιο στην μπλούζα, με την τετράδα των κλασικών που έχει τον Στάλιν, είναι από μόνο του αρκετά εύγλωττο.

Αυτή όμως δεν ήταν η μόνη γιουγκοσλάβικη νότα στο Φεστιβάλ. Η πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία είχε την τιμητική της στο χώρο της θεματικής έκθεσης, που φέτος είναι αφιερωμένη στα 20 χρόνια απ’ τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη γειτονική χώρα και την πάλη των λαών ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Αρκούσε μια απλή ματιά στους χάρτες, για να θαυμάσει κανείς τα “ανδραγαθήματα” του ΝΑΤΟ, τους βομβαρδισμούς στη γιουγκοσλαβική επικράτεια και τις βάσεις που ζώνουν σα φίδι την περιοχή. Αλλά η επόμενη ενότητα της έκθεσης -που θα την παρουσιάσουμε αναλυτικά σε προσεχή ανάρτηση- με τις πολύπλευρες αντι-ιμπεριαλιστικές δράσεις στη χώρα μας, έδειχνε αυτό που έλεγε κι ο Γιουγκοσλάβος σύντροφος. Οι δικοί μας δεσμοί είναι ακατάλυτοι, γιατί είμαστε σύντροφοι…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: