Γιώργος Ηρακλέους – Για τον Μαγιακόφσκι…

“Εμείς άραγε μπορούμε 
να γυρίσουμε τα μέσα μας έξω, 
όπως μας ζήταγε συχνά ο ποιητής 
της επανάστασης; “

Γιώργος Ηρακλέους - Για τον Μαγιακόφσκι...

Μαγιακόφσκι, ο ποιητής της επανάστασης και της αιώνιας νεότητας αυτοκτόνησε στη Μόσχα το 1930… 

Από πολλούς επικρίθηκε όμως πολλοί λίγοι γνωρίζουν πως οι μεγάλοι ποιητές με την ενσυναίσθηση γίνονται προφήτες και σεισμογράφοι της εποχής τους. Η αυτοκτονία τους είναι πράξη γενναιότητας και όχι δειλίας. 

Από το σημείωμα που άφησε: «Για το θάνατό μου μην κατηγορήσετε κανένα και παρακαλώ να λείψουν τα κουτσομπολιά. Το απεχθανόταν αυτό φοβερά ο μακαρίτης. Μητέρα, αδελφές και σύντροφοι, συγχωρέστε με – αυτός δεν είναι τρόπος – (δεν τον συμβουλεύω σε άλλους) μα δεν έχω διέξοδο». 

Γιώργος Ηρακλέους 

Για τον Μαγιακόφσκι…

Περασμένα μεσάνυχτα,
μετράω τις ώρες μέχρι το ξημέρωμα,
νιώθω νέος με μακριά μαλλιά
κι όμως έχω γεράσει!
Ο Μαγιακόφσκι χάθηκε κάπου εκεί,
στα αστρικά διαστήματα!
Ταξιδεύοντας με παντελόνι από σύννεφο
και ένα μουσκεμένο πανωφόρι
μια νύχτα βροχερή,
όταν στους δρόμους της Μόσχας
σταματήσανε όλα τα τραμ!
Οι νύχτες πια γίνονται στίχοι,
κοιτάζω μέσα μου βαθιά,
ξύλινοι σταυροί και σίγαστρες
επιταγές των συντρόφων,
οι εντολές τους για έναν κόσμο τόσο όμορφο,
που σε τρομάζει και σε θαμπώνει
με την απίστευτη ομορφιά του!
Εμείς άραγε μπορούμε
να γυρίσουμε τα μέσα μας έξω,
όπως μας ζήταγε συχνά ο ποιητής
της επανάστασης; 

Μάιος 2021, από τη συλλογή “Η αθέατη όψη” 

Το τραγούδι “Εγώ δεν είμαι ποιητής” το αφιερώνω στον μεγαλύτερο επαναστάτη ποιητή Βλαδίμηρο Μαγιακόφσκι με σεβασμό και ταπεινότητα. Με το τραγούδι αυτό νιώθω πως βρίσκομαι και εγώ σε ένα δείπνο μυστικό μαζί του και με τους κάθε λογής Ιούδες που κλαίνε πλάι μας γιατί μας πρόδωσαν. Εξαιρετικοί οι στίχοι του Λάζαρου Ανδρέου. 

Γ. Η. 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: