Λαϊκή Συσπείρωση Ικαρίας: Ποιες ανάγκες εξυπηρετεί η σπουδή της κυβέρνησης για το Περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο;

Όσο αργή αποδεικνύεται η κυβέρνηση στην ενίσχυση της δημόσιας υγείας, όσο απρόθυμη είναι να προστατεύσει όσους χάνουν τη δουλειά τους, άλλο τόσο αποφασιστική και γρήγορη είναι στη διεκπεραίωση αυτής της εκκρεμότητας που καταστρέφει το περιβάλλον.

Για το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος – «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας»

Σήμερα 4 Μαΐου κατατέθηκε τελικά στην ολομέλεια της βουλής το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας» για να συζητηθούν 130 άρθρα, (από 66 που είχε στην αρχική του δημοσίευση), σε δυο ήμερες. Πολλά από αυτά εντάχθηκαν χωρίς διαβούλευση γιατί η κυβέρνηση φοβήθηκε την κατακραυγή για τα «δωράκια» στους λεγόμενους «επενδυτές».

Όλα αυτά παρά τη διαφωνία όλων σχεδόν των ενώσεων εργαζομένων και επιστημόνων που ασχολούνται με το περιβάλλον, παρά τις διαμαρτυρίες 130 περιβαλλοντικών οργανώσεων, παρά τις δεκάδες χιλιάδες υπογραφές που συγκεντρώθηκαν, παρά την επιδημία και την καραντίνα που περιορίζουν τις δυνατότητες της κοινωνίας να εκφραστεί.

Όσο αργή λοιπόν αποδεικνύεται η κυβέρνηση στην ανάγκη να ενισχυθεί το δημόσιο σύστημα υγείας, αξιοποιώντας τον χρόνο που κερδήθηκε με τις θυσίες όλων μας, όσο απρόθυμη είναι να προστατεύσει όσους χάνουν τη δουλειά τους, άλλο τόσο αποφασιστική και γρήγορη είναι στη διεκπεραίωση αυτής της εκκρεμότητας.

Ποιες «ανάγκες»  όμως εξυπηρετεί αυτή η βιασύνη;

  • «απλοποίηση» των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων γενικά, (είσοδος στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης ιδιωτικών εταιρειών αξιολόγησης, επέκταση της χρονικής ισχύος των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων από 10 σε 15 έτη κ.α.). Η «απλοποίηση»  αδειοδότησης των ΑΠΕ (αντικατάσταση της η Άδειας Παραγωγής με μια Βεβαίωση Παραγωγού χωρίς να απαιτείται έκδοση απόφασης της Ολομέλειας της ΡΑΕ). Με αυτές τις δυο ρυθμίσεις  ουσιαστικά  προωθεί την επέκταση  αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων παντού.
  • -«Διευκολύνει» την υλοποίηση έργων διαχείρισης αποβλήτων «απλοποιώντας» τις διαδικασίες αφαιρώντας αρμοδιότητες της Τοπικής Διοίκησης στην έγκριση των σχεδίων διαχείρισης.
  • -Πραγματοποιείται παρέμβαση για πολλοστή φορά στο θέμα των Φορέων Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (Άρθρο 93 «Διαχείριση των στερεών αποβλήτων στα νησιά»). Μεταβιβάζει την διαχείριση των απορριμμάτων σε Α.Ε, ανοίγοντας τον δρόμο με τις Περιφέρειες Ιονίων Νήσων και Νοτίου Αιγαίου. Οπου καταργούνται οι νησιωτικοί ΦΟΔΣΑ και δημιουργούνται αντίστοιχοι Περιφερειακοί ως Ανώνυμες Εταιρείες.
  • -Η επιτάχυνση κατάρτισης των δασικών χαρτών (εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής οι περιοχές για τις οποίες πριν από το 1975 είχαν εκδοθεί διοικητικές πράξεις, με τις οποίες άλλαξε νομίμως ο χαρακτήρας τους από δασικό σε αγροτικό).
  • -Διαιωνίζει την αυθαίρετη δόμηση εντός δασών και δασικών εκτάσεων, αφού «τακτοποιεί» τις κατοικίες που έχουν χτιστεί, για χρονικό διάστημα 30 ετών.
  • -Η νέα ρύθμιση αναφορικά με τις οικιστικές πυκνώσεις, η κατάργηση των παρεκκλίσεων στην εκτός σχεδίου δόμηση που τσακίζει τους μικρούς ιδιοκτήτες (απαιτούνται πλέον 4 στρέμματα για να είναι οικοδομήσιμα),
  • -Η άρση όσων περιορισμών υπήρχαν για τους περιβαλλοντικούς όρους στην εξόρυξη υδρογονανθράκων (για την διενέργεια των  γεωφυσικών και γεωλογικών ερευνών που προβλέπονται στις άδειες αναζήτησης … δεν απαιτείται η λήψη οποιασδήποτε άδειας, έγκρισης ή συναίνεσης…).
  • -Διαλύονται οι Φορείς Διαχείρισης των Προστατευόμενων Περιοχών. Οι Φορείς αυτοί  -με όλα τα προβλήματά τους- εξασφάλιζαν μια ελάχιστη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, επιστημονικών συλλόγων και περιβαλλοντικών οργανώσεων στη διαχείριση της φύσης. Τώρα το Υπουργείο ξεφορτώνεται κάθε κοινωνικό έλεγχο και με  τον «Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος & Κλιματικής Αλλαγής», που θα εποπτεύεται από το ΥΠΕΝ  θα αναλάβει επιτελικό ρόλο διαχείρισης αυτών των περιοχών.

Με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η κυβέρνηση της Ν.Δ. επιδιώκει να δημιουργήσει «ευνοϊκότερο περιβάλλον» και να άρει παραπέρα τα «εμπόδια» των στοιχειωδών μέτρων προστασίας της υγείας του λαού και της προστασίας του περιβάλλοντος προκειμένου να επιταχυνθεί η στρατηγική της Ε.Ε για το άνοιγμα νέων πεδίων «πράσινης» κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η Λαϊκή Συσπείρωση διαφωνεί με το νέο περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος με τον τίτλο «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας» και ενώνει την φωνή της με χιλιάδες πολίτες και εκατοντάδες φορείς που ζητούν, να αποσυρθεί το νομοσχέδιο. Μέσα σε αυτό το νομοσχέδιο συγκεντρώνονται άρθρα που η εφαρμογή τους ως νόμος, θα έχει  μόνο  αρνητικές επιπτώσεις. Μέσα  σε αυτό το πλαίσιο οι δήμοι και τα δημοτικά συμβούλια θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις.

Η θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι ξεκάθαρη: Ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος θα γίνεται πιο αποτελεσματικός όσο συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που το εμπορευματοποιεί, και τους εκφραστές αυτής της πολιτικής τόσο στην κεντρική πολιτική σκηνή όσο και στην τοπική διοίκηση Α & Β βαθμού…

Με την ευκαιρία υπενθυμίζουμε:

  1. 1. Σχετικά με την σχεδιαζόμενη από το 2011 επένδυση της εταιρείας ΙΚΑΡΟΣ ΑΝΕΜΟΣ Α.Ε (μια γιγαντιαία εγκατάσταση 110 ανεμογεννητριών με συνολική ισχύ 330 Mwh που θα καταλάβουν σχεδόν όλη την κορυφογραμμή της Ικαρίας) πως είμαστε κάθετα αντίθετοι στο ενδεχόμενο να υλοποιηθεί .
  2. 2. Σχετικά με την διαχείριση των απορριμμάτων ότι αντιπαλεύουμε κάθε συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών στη συλλογή και τη διαχείριση των απορριμμάτων. Όχι στις ΣΔΙΤ. Παλεύουμε το κόστος της διαχείρισης των απορριμμάτων να επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και το μεγάλο κεφάλαιο.
  • -Να μειωθούν στα λαϊκά νοικοκυριά τα ανταποδοτικά τέλη.
  • -Την πρόσληψη του απαραιτήτου μονίμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, μετρά υγιεινής και ασφάλειας, μονιμοποίηση των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Η ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων δεν είναι ζήτημα τεχνικό και νομικό αλλά κυρίως πολιτικό. Η τεχνολογία σήμερα, είναι επαρκής ώστε η διαχείρισή τους να είναι συμβατή με την υγεία του λαού και το περιβάλλον.

  1. 3. Σχετικά με την διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών και του περιβάλλοντος γενικότερα, την ευθύνη πρέπει να έχουν οι αρμόδιες Δημόσιες υπηρεσίες (Δασικές κ.ά) που είναι ικανές να προστατεύσουν το περιβάλλον εφόσον ενισχυθούν σημαντικά και ουσιαστικά με προσωπικό (εργατοτεχνικό και επιστημονικό) αλλά και με τον κατάλληλο εξοπλισμό. Για μας η γη δεν είναι εμπόρευμα, ο σχεδιασμός χρήσεων γης και προστασίας των οικοσυστημάτων θα πρέπει να ικανοποιεί τις ανάγκες όλης της κοινωνίας, με αρμονική επίδραση του ανθρώπου στη φύση.

Καλούμε τον λαό των νησιών μας να μην αποδεχτεί τετελεσμένα γεγονότα, να απαιτήσει την απόσυρση του νομοσχεδίου, να διεκδικήσει την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος του νησιού μας και να αγωνιστεί για να υπερασπίσει τα δίκια του.

Μένουμε δυνατοί και όχι σιωπηλοί.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: