Ήταν μία από τις πιο αυθεντικές και ζωντανές διαδηλώσεις που έχει ζήσει η ευρυτανική πρωτεύουσα!
“Έγραφες ποιήματα στους τοίχους του κελιού σου Μα ούτε μ’ ερυθρό στυλό ούτε με κόκκινη μπογιά Κι οι αδαείς μισθοφόροι δεν υποπτεύονταν διόλου Το πορφυρένιο αίμα που στις φλέβες σου κυλά…”
“Απόστασε το χέρι μου από το να μουντζώνω και σάλιο δεν μου έμεινε από το φτύσε φτύσε, αλλ’ έως τώρα τίποτα μ’ αυτά δεν κατορθώνω, και σύ Ευρώπη μάς γελάς και πάντα ίδια είσαι…”
Κείμενο, βίντεο-αφήγηση: Νάγια Νομικού
Σαν σήμερα, στις 4 του Αυγούστου 1991, έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος μας ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος, από τις κορυφαίες μορφές της σύγχρονης ελληνικής ποίησης.
“Μνημόσυνο Συντρόφισσα θα ‘ναι αυτή η Νίκη που δεν σε άφησαν να δεις…”
“Μια Παλαιστίνη ορθώνεται από μέσα μας θέλει να αρπάξει κάθε χέρι που πόμολα από ξένα σπίτια ανοίγει… δολοφόνους χειροκροτά… κουστουμάτα υπογράφει… τα όπλα φέρει… και στα πληκτρολόγια σαν κλικάρει… από ένα οικοδομικό τετράγωνο συνθλίβει…- κάθε τέτοιο ξεράδι να αρπάξει από τον καρπό ίσα με τον ώμο και να το σπάσει…”
Μέσα από τους έρωτες και τους αγώνες μιας μαχόμενης εφηβείας, με κομμουνιστικό όραμα
Τραγούδια καταγγελτικά, που αναφέρονται στη μάστιγα της μετανάστευσης που κυριαρχούσε στην κοινωνική ζωή της χώρας τη δεκαετία του ’60, τα Γράμματα από τη Γερμανία συνέβαλαν από την πλευρά τους στη δημιουργία μιας ιδιαίτερης σχολής πολιτικού τραγουδιού στη χώρα μας.
“Ανοιχτά φέρετρα τις νύχτες, τα σεντόνια των σπιτιών στους δρόμους της Παλαιστίνης, ανοιχτά στόματα γεμάτα θρήνο και γύρω οι καπνοί των νεκρών παιδιών…”
“Μιά καλημέρα κέντησε η μάνα στην γιορτή σου να ´χεις ανέμους αληγείς*και θάλασσα γλυκιά να μην οργώνεις με τον νου ολοένα την ταφή σου και να αλαργάρεις* ήσυχος σε Κοραλί στεριά..”
