Μια λιτή αυτοέκδοση, με κείμενα γεμάτα κοινωνικό και υπαρξιακό προβληματισμό
“…αφήναμε τις ξοστρακισμένες αλήθειες ελεύθερες στα κύματα ψιθυρίζοντας από χείλη σε χείλη τα τραγούδια μας να μείνουν στη μνήμη σύσσωμα…”
“Στων Τεμπών την κοιλάδα Μια παγερή νύχτα του Φλεβάρη Ο ουρανός μες στη χλωμάδα Χωρίς άστρα και φεγγάρι.”
Ένα αδημοσίευτο ποίημα του Γιώργου Δ. Μπίμη
«Πόσο λαχτάρησα κι εγώ του ναυαγού την δίνη, την νίκη που αφήνει να βρεις πάνω στο τίποτα ολάκερο νησί..»
“Όσοι πληρώνουν πάνε κολέγιο, έχουν γιατρό στο σπίτι και δεν έχουν θέμα. Όλοι οι άλλοι και τι σε νοιάζει; Κανένα κόκκαλο πετάς και κανα ψέμα…”
“Άνοιξε άνθρωπε την κραυγή στο στόμα σου, άρθρωσε ανάστημα και αντιστάσου… “
Ο τσακωμός, τσακωμός· όμως όλη μέρα μαζί ο Πετρής κι ο Αργύρης: στο κολύμπι, στο ψάρεμα, στη μπάλα, στο ποδήλατο, στο παιχνίδι στο σπίτι, στις εξερευνήσεις στα λοφάκια και στους ελαιώνες….Όμως εκείνο το καλοκαίρι συνέβη κάτι που άλλαξε τη ρουτίνα των παιδιών…
“Ένα ”γιατί” όταν σ’ ορίζει, μύρια κακά μπορείς ν’ αντέξεις, μα, της ζωής το μετερίζι, μονάχος σου θα το διαλέξεις…”
Νέα έκδοση από τη “Σύγχρονη Εποχή”
