«Αξιώθηκε να μετουσιώσει τις πληγές του σε μια μοναδική και εξαίσια Ποίηση που έγινε φάρος και οδηγός για όσους ακολούθησαν και που είχαν μέσα τους την ψυχική ευγένεια και την πνευματική δύναμη να την εκτιμήσουν».
20 Ιούνη: Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων
«Ο Τσε ήταν κάτι ανάμεσα σε αθλητή και σε ασθματικό· ενάλλασσε τον Στάλιν με τον Μπωντλέρ, την ποίηση με το μαρξισμό» Φιντέλ Κάστρο
Στις 19 του Ιούνη 1951 φεύγει από τη ζωή ένας από τους σημαντικότερους πνευματικούς μας δημιουργούς. Ο Άγγελος Σικελιανός με το έργο του και τη δράση του υπηρέτησε τα δίκια του λαού και τον αγώνα του για λευτεριά κι «έφυγε» παραγκωνισμένος και κατασυκοφαντημένος από το μετεμφυλιακό κράτος.
Κυριακή 18 Ιούνη 2017: Γιορτή του πατέρα
Ο γραπτός λόγος ήταν για τον Μαξίμ Γκόρκι το «όπλο» που αποκαλύπτει την εκμετάλλευση των προλεταρίων της εποχής του και την αναγκαιότητα του συνειδητού ξεσηκωμού των καταπιεσμένων, την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και την οικοδόμηση μιας κοινωνίας απαλλαγμένης από αφέντες και δούλους.
“…Και πάντα η βροχή ήρεμη, σιωπηλή, τυλίγοντας τον κόσμο σ’ ένα γκρίζο, κουρελιασμένο πανί σαν ένα χέρι που το ‘κοψαν και παν να το θάψουν. Ήρεμη, ταπεινή βροχή, γεμάτη συχώρεση.”
«Γιατί κρατάς αυτό το κόκκινο πανί, μπάρμπα;» «Είναι το αίμα μου, παιδί μου.» Με κοίταξε ίσια στα μάτια κι άλλη λέξη δεν είπε, ήταν σαν με κάρφωσε με μαχαίρι. Παρακάτω τους περίμεναν κι άλλοι εργατικοί άνθρωποι και παρακάτω άλλοι κι άλλοι κι άλλοι και φώναζαν όλοι μαζί. Μυαλωμένα πράματα έλεγαν. Άρχισα να φωνάζω κι εγώ.
Σαν σήμερα, στις 16 του Ιούνη 1945, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης, καταδιωκόμενος από τμήμα του αστικού στρατού και παρακρατικούς κακοποιά στοιχεία της περιοχής, εγκλωβίζεται στο φαράγγι του Φάγκου, στη Μεσούντα Άρτας, βάζει τέλος στη ζωή του με το ατομικό του περίστροφο και περνάει στην αθανασία.
Ο Γιώργος νευριασμένος περπατούσε με τα χέρια στις τσέπες και δεν ήθελε να συναντήσει κανέναν συμμαθητή του. Είχε τσαντιστεί, συνέχεια στροβέλιζε στο μυαλό του ο Συρίγος και η φωνή του.
