“Μας κυνηγούν, λένε. Ό,τι έκαναν και σ’ εμένα. Μαχαίρωνε κάποιος Ιταλός ένα συμπατριώτη του στο Μόναχο και την πλήρωνα εγώ στην Κολονία. Έκλεβε ένας Έλληνας πορτοφόλι στην άλλη άκρη της Γερμανίας και ψάχνανε τις τσέπες τις δικές μου. Μας εκμεταλλεύονται, ισχυρίζονται. Και σ’ εμένα το ίδιο κάνανε…”
«Το καλοκαίρι πάλι, έκαιγε ακέριο το βουνό σαν καμίνι, άχνιζε με τα πέτρινα ρουθούνια του, σαν παράξενο τέρας, το καυτερό του χνώτο καταπρόσωπο στο σπίτι μας· διατηρούσε τη ζέστα πιο πέρα απ’ τα μεσάνυχτα, ως τις 2 ή τις 3.»
Πριν γίνει γνωστός σε όλους μέσα από τη συνεργασία του με τον Θάνο Μικρούτσικο, ποιήματα και μικρά πεζά του Άλκη Αλκαίου δημοσιεύονταν στις σελίδες του Ριζοσπάστη. Ένα από αυτά δημοσιεύτηκε στις 12 του Γενάρη 1978 και είχε τίτλο Εργάτες σαν το ατσάλι.
«Τα δύο πρώτα ποιήματα του Μαγιακόφσκι. Τα επαγγελματικά, τα δημοσιευμένα, το υπογράμμισε ο ίδιος. Είδαμε ότι ένα τετράδιο με ποιήματα είχε γράψει στη φυλακή, αλλά προηγήθηκαν κι άλλες προσπάθειες, όταν ακόμα ήταν στο γυμνάσιο, «το πρώτο μισοποίημα» για το παράνομο μαθητικό περιοδικό».
«…Δεν ξέρω αν γράφω ποίηση (μεγάλη κουβέντα) ξέρω όμως πως η ποίηση σε καθιστά ικανό να βιώνεις τη ζωή από ψηλά, αλλά όχι αφ’ υψηλού. Ο Μαγιακόφσκι το έχει διατυπώσει σαφώς καλύτερα: “Για μία και μόνο λέξη/ λιώνεις χιλιάδες τόνους/ Γλωσσικό μετάλλευμα”»
«Αξιώθηκε να μετουσιώσει τις πληγές του σε μια μοναδική και εξαίσια Ποίηση που έγινε φάρος και οδηγός για όσους ακολούθησαν και που είχαν μέσα τους την ψυχική ευγένεια και την πνευματική δύναμη να την εκτιμήσουν».
20 Ιούνη: Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων
«Ο Τσε ήταν κάτι ανάμεσα σε αθλητή και σε ασθματικό· ενάλλασσε τον Στάλιν με τον Μπωντλαίρ, την ποίηση με το μαρξισμό» Κάρλος Φράνκι, 1956
Στις 19 του Ιούνη 1951 φεύγει από τη ζωή ένας από τους σημαντικότερους πνευματικούς μας δημιουργούς. Ο Άγγελος Σικελιανός με το έργο του και τη δράση του υπηρέτησε τα δίκια του λαού και τον αγώνα του για λευτεριά κι «έφυγε» παραγκωνισμένος και κατασυκοφαντημένος από το μετεμφυλιακό κράτος.
Κυριακή 18 Ιούνη 2017: Γιορτή του πατέρα
