Μέχρι σήμερα αποτελεί αντικείμενο διαμάχης αν ο Παγκρατίδης ήταν πράγματι ο δράστης αιματηρών και ενίοτε θανατηφόρων επιθέσεων κατά νεαρών γυναικών και ζευγαριών στο δάσος του Σεϊχ Σου. Οι περισσότερες απόψεις συγκλίνουν πάντως στο γεγονός ...

Ο Γιάννης Παλαβός δεν ήταν κομμουνιστής όταν κατατάχθηκε στην Αστυνομία, αρχές του 1935. Ενας τίμιος άνθρωπος ήταν, που πίστευε στη δικαιοσύνη, στην καλοσύνη, στην ανθρωπιά. Ο ίδιος ως αστυνομικός διαπίστωσε ότι αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπο...

Υπέρμαχος της απαγόρευσης των απεργιών εμφανίζεται ο ηγέτης του ΚΚΕ στο νέο βιβλίο του Γ. Μαρίνου σε ένα ανεκδοτολογικό περιστατικό που μάλλον μοιάζει με (κακόγουστο) ανέκδοτο.

Ακόμα και λίγο πριν την κρεμάσουν, οι Γερμανοί της πρότειναν να σώσει τη ζωή της, αρκεί να έδινε τα ονόματα των κομμουνιστών ηγετών και μελών που κρύβονταν στο καταφύγιο.

Άρχισε να τρώει όλα τα σημειώματα που έχει στις τσέπες του. Οι ασφαλίτες μετέφεραν τον Καλοδίκη αναίσθητο στο νοσοκομείο της Λάρισας. Εκεί ζήτησαν από τον γιατρό να ανοίξει το στομάχι του, για να πάρουν τα σημειώματα.... Ο γιατρός αρνήθηκε ...

Είχε μια τελευταία επιθυμία. Να ταφεί στο πλάι των νεκρών μαχητών του στην Μάχη του Στάλινγκραντ. Η επιθυμία του έγινε αποδεκτή από το ΚΚΣΕ. Έγινε έτσι, ο πρώτος Στρατάρχης της ΕΣΣΔ που τάφηκε μακριά από την νεκρόπολη του Κρεμλίνου.

«Μονάχα δήλωση ότι αποκηρύσσω τον πατέρα μου και όχι τις ιδέες μου, μπορώ να σας υπογράψω».

Η προσπάθεια να «παλαντζάρει» μεταξύ των δύο στρατοπέδων του Ψυχρού Πολέμου, όχι μόνο δεν έχει τα προσδοκώμενα οφέλη, αλλά τελικά είχε κυριολεκτικά θανάσιμη, για εκείνον και το σοσιαλισμό έκβαση.