Το Σφάλμα x Φρανκ – Μην περάσεις απ΄τη γειτονιά μου (VIDEO)

Πορεία νεκροταφείο απ’το νηπιαγωγείο τις ρίμες σου για χόμπι, δουλίτσα σε γραφείο/Ανώδυνη θητεία στου ΝΑΤΟ το σφαγείο στο σκάρτο σου πτυχίο, στο άδειο σου ψυγείο

Στίχοι / Ερμηνεία: Το Σφάλμα, Φρανκ Μουσική Παραγωγή / Programming: Το Σφάλμα, Φρανκ Μίξη / Mastering: Το Σφάλμα, Drugitiz Σενάριο / Editing: Φρανκ Εικονοληψία: Κυκλοθυμία

 

Ρουφιάνοι δε θα γίνουμε για να ‘χουμε να ζούμε

Στην πίεση μας τους την έχουμε στημένη

Παρακαλάμε για μισάωρα να πούμε μια κουβέντα σοβαρή όσο η έμπνευση πεθαίνει

Έμαθα πως ψήθηκες να γίνεις διευθυντής μα για την ώρα απλά σερβίρεις φρέντους

Έμαθα πως σε παραχαϊδέψαν οι γονείς

Είχανε όνειρα μεγάλα μα δεν πιάνεις το κασέ τους

Πορεία νεκροταφείο απ’το νηπιαγωγείο τις ρίμες σου για χόμπι, δουλίτσα σε γραφείο

Ανώδυνη θητεία στου ΝΑΤΟ το σφαγείο στο σκάρτο σου πτυχίο, στο άδειο σου ψυγείο

Ο γιόκας τους δεν κάνει για ΜC η φωνή του φάλτσα είπες θα γίνεις μάγειρας μα κάνεις και τη λάντζα

Μετά τα 12ωρα την ένταση σβήνεις με ganja κοιμάσαι μ’άλλους τέσσερις σε ράντζα

Εφτά μηνάκια άρεπος τελειώνουν τα ρομάντζα πίσω σπίτι ούτε φίλος για καβάντζα

Η ζωή προχώρησε σου λένε και το παίζουνε αντάρτες πιπιλίζοντας την κάθε νεοχίπικη παπάντζα

Δέκα ώρες ύπνος δε σου φτάνει απ’την κατάθλιψη κοιμάσαι άλλες πέντε και αύριο ξύλο επανάληψη

Ο γιατρός σου λέει πρέπει ν’αλλάξεις παραστάσεις και εσύ θέλεις το γραφείο του να σπάσεις

Γιατρέ μου να σου βράσω τα διπλώματα λες να ΄τανε εδώ αμά του φτάναν τα λεφτά;

Μίλα του για τάξεις ή γράψ’του κλασικά αγχολυτικά

Κατάντια με φόντο πυρηνικά

 

Μην περάσεις απ’τη γειτονιά μου

 

Τρεις δεκαετίες προσπάθεια είτε θα τους λιώσω είτε θα λιώσω πριν μου επιτρέψω άδεια

Όχι δεν κοιμάμαι καλά σκέφτομαι πώς να τους ξεκάνω να πεθάνω θα έχουν λόγους να μου τρέφουν αντιπάθεια

Έχω εμπάθεια πλέκω φιλιά και πλέκω με τα άγρια στέκω στα αύρια τους κοπανώ κουτουλιά

Τα αδέρφια μου ψάχνουν δεύτερη δουλειά

Δε θα μας κόψουν τη μαγκιά ποιος τη γαμά την απάθεια

Μοίρασε τον πονό σου βαστάω θέλω ένταση δε θα μ’άντεχα πράο

Πιο μικρή παρέα κάθε μήνα μένουν πίσω να ‘χουν σπίτι στην Αθήνα

Αν οι δικοί μου δε βαστάνε τους τραβάω εγώ είν’η ζωή μας ανηφόρα που ‘χει πίσω γκρεμό

Απορροφώ τους κραδασμούς μα δε με λες και μαλακό

Κουρασμένος και ισχνός μα μ’ισχυρό θυμικό

Δεν έχω εγωισμό; Τι ειν’αυτά που λες κυρά μου

Θα τ’αντέξω όπως μ’αντέξανε και στα χειρότερά μου

Έχω σφάξει το τυπάκι που ‘μουνα στα 17 μου

Πια δε σβήνουνε τα ίχνη από την κίνηση της άμμου

10 χρόνια πριν έκανα πλάνα για τα 27 μα τώρα τρέχω όλη μέρα και δεν πάω πουθενά

Το παιδί που είναι στα κάδρα στο σαλόνι θρηνεί μα δεν μου καίγεται γρι για πλάνα κληρονομικά

Είδα να ψάχνεις συνταγές γιατρών για τη σεροτονίνη μες σε μόνιμη μανία και με δύναμη στη μνήμη

Τ’αστεία μου στρυχνίνη  μα θα σε διασκεδάσουν

Χρωστάς ακόμα βόλτα γύρω από τη γειτονιά σου

 

Μην περάσεις απ’τη γειτονιά μου

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: