-Αλήθεια δεν έχεις ακούσει ποτέ At The Gates;

Και κάπως έτσι ήταν η πρώτη μου επαφή με το μουσικό υποείδος της death metal, το λεγόμενο Swedish Death Metal ή melodic Death Metal ή αλλιώς όπως έμαθα αρκετά αργότερα το Göteborg Metal< Το αφιέρωμα στα 50 χρόνια μέταλ ξεκινάει

Σαν σήμερα, το 1970, κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος των Black Sabbath. Αυτή ήταν η ληξιαρχική πράξη της Metal μουσικής. Και είναι η καλύτερη αφορμή για να ξεκινήσει σήμερα μια σειρά αναρτήσεων στην Κατιούσα, που θα ενταχθούν στο αφιέρωμα “50 χρόνια metal” και ελπίζουμε να τις απολαύσετε όσο και οι συντάκτες τους…

-Αλήθεια δεν έχεις ακούσει ποτέ At The Gates;
-Όχι ρε φίλε, είναι καλοί;
-Μόνο καλοί…; Μια χαρά είναι. Κάτσε να βάλω ένα κομμάτι να ακούσουμε

Δισκάκι, CD player επιλογή τραγουδιού…

Δεν είναι ανάγκη, όλα είναι σπέσιαλ, αλλά θα σου βάλω το δεύτερο γιατί είναι κομματάρα.

Και κάπως έτσι ήταν η πρώτη μου επαφή με το μουσικό υποείδος της death metal, το λεγόμενο Swedish Death Metal ή melodic Death Metal ή αλλιώς όπως έμαθα αρκετά αργότερα το Göteborg Metal (Gotheburg, για το ιστορικό του θέματος). Από ένα τραγούδι που είναι ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ από έναν δίσκο που είναι αριστούργημα. Ήταν το ‘’Slaughter of the Soul’’ από τον ομώνυμο δίσκο των At The Gates.

Μεγάλο μέρος της προέλευσης και δημοτικότητας του μουσικού είδους μπορεί να αποδοθεί στις μπάντες At Gates, In Flames και Dark Tranquility, οι οποίες στις αρχές της δεκαετίας του 1990 δημιούργησαν ή μπορούμε να πούμε απελευθέρωσαν μουσικές και δημιούργησαν τις βάσεις της μεταλλικής σκηνής του Γκέτεμποργκ. Ο συγγραφέας Gary SharpeYoung θεωρούσε τη σκηνή του Γκέτεμποργκ την εμπορική σωτηρία του death metal: «Το Γκέτεμποργκ έγινε η νέα Τάμπα και το είδος έλαβε μια νέα μίσθωση ζωής».

Τα χαρακτηριστικά μελωδικά στοιχεία μπορούν να ανιχνευθούν στα παραδοσιακά σκανδιναβικά μουσικά μοτίβα. Ένας άλλος πρωτοπόρος του είδους ήταν το αγγλικό συγκρότημα Carcass, το οποίο ασχολήθηκε με το grindcore στις πρώτες δύο κυκλοφορίες του, αλλά μεταμορφώθηκε σε death metal και σε όλο και πιο μελωδικό στυλ στο NecroticismDescanting the Insalubrious (1991) και Heartwork (1993).

Τα συγκροτήματα του είδους παρουσιάζουν καταβολές από το Hardcore Punk στις αρχές της δεκαετίας του ’80 και από τους Bathory και το πρώτο κύμα του Black metal.

Το πρώτο κύμα του “Swedish Death” συνίστατο αρχικά από τους Carnage, τους Morbid και τους Nihilist, από τις οποίες αργότερα με κάποιες αλλαγές προήλθαν μπάντες όπως οι Entombed, οι Dismember και οι Unleashed. Πολλές από αυτές τις μπάντες χρησιμοποίησαν τον τόνο κιθάρων του Tomas Skogsberg των Sunlight Studios με τον όρο “buzzsaw“. Ο τόνος αυτός δημιουργήθηκε με τη χρήση έντονων ηλεκτρικών κιθάρων (συνήθως C # standard ή χαμηλότερων), ενός πεντάλ Boss HM-2 Heavy Metal, μερικές φορές σε συνδυασμό με μια κιθάρα μέσω ενός distortion Boss DS-1. Ο δημιουργός αυτού του ήχου κιθάρας ήταν o κιθαρίστας των Nihilist Leffe Cuzner, αν και εξελίχθηκε και άλλαξε μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια και ο ήχος του και η μουσική του. Νεότερες μπάντες που παίζουν ‘’old school’’ σουηδικό στυλ περιλαμβάνουν τους Bloodbath, τον Paganizer και την Repugnant. Σύμφωνα με τον Stewart Mason του AllMusic, το στυλ της “swedish death” με όλο και περισσότερο μελωδικό χαρακτήρα συνδυάζει την επιθετικότητα του hardcore και τα φωνητικά του Black Metal μαζί με μελωδικές και τεχνικές κιθάρες.

Αργότερα, οι σουηδικές και φινλανδικές μπάντες χρησιμοποίησαν riffs με βάση το grindcore και άρχισαν να προσθέτουν προοδευτικές ροκ επιρροές και η σκηνή μεταφέρθηκε από τη Στοκχόλμη στο Γκέτεμποργκ. Ο ήχος του Γκέτεμποργκ [γνωστός και ως “Melodic death metal”, “Gothenburg melodic death metal” και “Melodeath”), προωθούμενος από το πεντάλ Boss HM-2 Heavy Metal , με καθαρότερες ηχογραφήσεις και συγχωνευμένος με το νέο κύμα των βρετανικών κιθαριστικών γραμμών της heavy metal πήρε μορφή, σάρκα και οστά.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 διαμορφώθηκε το πρώτο κύμα του σουηδικού death metal με συγκροτήματα όπως οι EntombedDismemberGrave, Necrophobic, Utumno και Unleashed. Παράλληλα, η σκηνή του Γκέτεμποργκ χαρακτηρίστηκε από την προσθήκη progressive στοιχείων. Το είδος γνώρισε απότομη άνοδο της δημοτικότητας του με την κυκλοφορία του “Slaughter of the Soul” των At the Gates, του “The Gallery” των Dark Tranquillity και του “The Jester Race” των In Flames.

Το είδος συνδυάζει πτυχές του παραδοσιακού heavy metal και έχει χαρακτηριστικά του  New Wave of British Heavy Metal, με γρήγορα ριφ και αρμονικές κιθάρες με έντονα παραμορφωμένες κιθάρες, γρήγορα μοτίβα τυμπάνων με διπλό μπάσο (δικασίδια για να μην ξεχνάμε) και τις περιστασιακές εκρήξεις death metal καθώς και περιστασιακά ακουστικές κιθάρες και πλήκτρα. Το φωνητικό στυλ συνδυάζει συνήθως growling φωνητικά με μικρά breaks από καθαρά φωνητικά, με ορισμένους καλλιτέχνες να δίνουν έμφαση σε μία από αυτές τις τεχνικές. Το “skank beat“, το οποίο το συναντούμε και στο thrash metal, που πρώτα απαντάται στην πανκ σκηνή καθώς και στη Heavy Metal, είναι και η βάση των ντραμς στις αρχές του είδους. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 τα συγκροτήματα του είδους έχουν προσθέσει περισσότερα μελωδικά ρεφραίν και κιθαριστικά ριφ, ενώ παράλληλα αυξήθηκε η χρήση πλήκτρων.

Πολλές πληροφορίες και λίγη μουσική το άρθρο, αλλά συνήθως ένα μουσικό άρθρο είναι υποκειμενικό και μεταφέρει την εμπειρία και την άποψη αυτού που άκουσε και απόλαυσε ή όχι ένα κομμάτι ή έναν δίσκο. Οπότε μετά από λίγα ακόμη λόγια και γράμματα που θα γράψω για τα Sunlight Studios, που αν δεν υπήρχαν αυτά μαζί και ο παραγωγός τους, η σκηνή του Swedish Death MetalGöteborg Metal θα ήταν πολύ διαφορετική, προτρέπω όποιον δεν έχει ασχοληθεί ενδελεχώς με το είδος να βουτήξει στην ομορφιά του.

Το Buzzsaw των Sunlight Studios

EntombedLeft Hand Path

Αν και το Death Metal ως είδος γεννήθηκε το 1985 με την κυκλοφορία του Seven Churches του Possessed, το subgenre μέχρι και τα τέλη του 1989 δεν είχε ξεκινήσει πραγματικά στη Σουηδία. Ήταν τότε που οι νεοσύστατοι Entombed εισήλθαν στα Sunlight Studios στη Στοκχόλμη για να ηχογραφήσουν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, Left Hand Path. Χάρη στη δημιουργικότητα του κιθαρίστα Uffe Cederlund και του παραγωγού Tomas Skogsberg, οι Entombed δημιούργησαν το πρώτο album death metal για να χαρακτηρίσουν με τη μουσική τους τον τόνο της κιθάρας “buzzsaw“, υπογεγραμμένο από το πεντάλ Boss HM-2 Heavy Metal.

CarnageDark Recollections

Μόλις λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωση του Left Hand Path, τα Studios Sunlight δημιούργησαν ένα άλλο τεράστιο κομμάτι της ιστορίας του death metal. Με μια σύνθεση μουσικών που αποτελείται από τους θρύλους του παρελθόντος, όπως οι Carcass και ο κιθαρίστας των Arch Enemy Michael Amott, καθώς και ο drummer Fred EstbyCarnage, άρχισαν να δουλεύουν το πρώτο τους full length album Dark Recollections. Το άλμπουμ διαθέτει επίσης τον επαναστατικό ήχο από το πεντάλ Boss HM-2 buzzsaw στις κιθάρες, που αυτή τη φορά στον ακατέργαστο και ξεκάθαρο Death Metal ήχο των Carnage.

Dismember – Like An Everflowing Stream

Το 1991 θεωρείται η χρονιά που το Death Metal εξερράγη επίσημα και έγινε δημοφιλές και εκτός της σκηνής της Σουηδίας. Αυτή τη χρονιά γράφεται ένα από τα πιο εικονικά άλμπουμ αυτής της χρονιάς, το Like An Everflowing Stream από τους Dismember. Όπως οι Carnage και οι Entombed, οι Dismember με τη σειρά τους έκαναν πλήρη χρήση του πεντάλ HM-2 στα Sunlight Studios. Δεν εφευρίσκουν τον ήχο buzzsaw, αλλά τον τελειοποιούν με αυτό το άλμπουμ.

GraveInto The Grave

Επίσης,η παραγωγή γίνεται από τον Tomas Skogsberg στα Sunlight Studios το 1991, το κλασικό ντεμπούτο των Grave στο Into The Grave δεν είναι τόσο φανταχτερό όπως τα άλλα άλμπουμ της Swededeath, αλλά είναι ένα τέρας που κόβει τη σάρκα. Απομακρυνόμενοι από την εμμονή των υπόλοιπων στη Sunlight με το πεντάλ HM-2, οι Grave επέλεξαν να νικήσουν τους ακροατές με τα δυνατά τους riffs που έμοιαζαν περισσότερο με των Obituary παρά με των Entombed. Οι Grave είναι μία από τις λίγες σωζόμενες μπάντες από την πρώιμη σουηδική σκηνή και είναι βαρύτερες και ισχυρότερες από ποτέ.

Γίγαντες του Γκέτεμποργκ

Dark Tranquility – The Gallery

Το Γκέτεμποργκ βρίσκεται περίπου 500 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Στοκχόλμης και φιλοξενεί το Studio Fredman, το οποίο διευθύνεται από τον παραγωγό Fredrick Nordström. Ήταν εδώ ότι ένα ολοκαίνουργιο στυλ Death Metal δημιουργήθηκε και ονομάστηκε, απλά, “στυλ του Γκέτεμποργκ”. Ήταν τον Απρίλιο του 1995 όταν οι Dark Tranquility άρχισαν να δουλεύουν το εμβληματικό και για πολλούς αριστουργηματικό, The Gallery, εισάγοντας τον κόσμο στην εκκολαπτόμενη σκηνή του Γκέτεμποργκ.

At The Gates – Slaughter Of The Soul

Μέχρι το 1995, οι At The Gates λύνουν τη συνεργασία τους με την Peaceville Records. Η Earache Records υπογράφει το συγκρότημα και παρά τα προβλήματα και την εσωτερική αναταραχή, ηχογραφούν το τέταρτο άλμπουμ τους, το Slaughter Of The Soul. Η πειραματική προσθήκη της μελωδίας στα riffs τους ήταν 100% μουσική τελειότητα. Το άλμπουμ τελικά κατέληξε να είναι με τη σειρά του αριστουργηματικό και να έχει μεγάλη εμπορική επιτυχία, αλλά η μπάντα διαλύεται μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα μετά το άλμπουμ. Το άλμπουμ αυτό έχει την κατάλληλη δόση από όλα τα σωστά χαρακτηριστικά για να το κάνουν επιτυχημένο.

In FlamesThe Jester Race

Μετά το Slaughter Of The Soul, ο κόσμος του Metal έστρεψε τελικά την προσοχή και τα αυτιά του στη φημισμένη σκηνή του Γκέτεμποργκ. Στη συνέχεια, το Νοέμβριο του 1995 βγαίνει σε κυκλοφορία το πολύ επιτυχημένο Jester Race των In Flames, ολοκληρώνοντας την ιερή τριάδα του Metal του Γκέτεμποργκ.

Dan Swanö: Ο υποτιμημένος παραγωγός(honorable guest)

OpethOrchid

Οι συζητήσεις για το Swedish Death Metal σπάνια μετατοπίζονται πέρα ​​από τις μπάντες του Γκέτεμποργκ και τα Sunlight Studios. Ωστόσο, δε θα πρέπει να παραβλέπεται ο μουσικός και παραγωγός Dan Swanö που η συμβολή του είναι εξίσου σημαντική για την πρώιμη σκηνή του το Swedish Death Metal και σίγουρα και για το σημερινό heavy metal. Στα Unisound Studios του στο Όρεμπρο, έχει δημιουργήσει, κατασκευάσει και καταγράψει, το θρυλικό ντεμπούτο των Opeth, Orchid, που ήταν και ένα από τα πρώτα του άλμπουμ. Η παραγωγή δεν είναι πάνω από την κορυφή, αλλά το άλμπουμ έχει έναν πολύ ιδιαίτερο ήχο και αίσθηση που είναι απλώς μαγικό.

Edge Of SanityCrimson

Ο Swanö είναι πιο γνωστός ως παραγωγός αυτές τις μέρες, αλλά η μουσική του είναι πολύ σημαντική. Ως κύριος τραγουδοποιός στο Edge Of Sanity, δημιούργησε ένα 40 λεπτό singletrack άλμπουμ που ονομάζεται Crimson, που λέει την ιστορία ενός κόσμου στον οποίο οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να αναπαραχθούν. Αν και υπήρξαν προηγούμενες προσπάθειες να αναμιχθεί το death metal με prog, κανείς δεν το έβγαλε με τον ίδιο τρόπο και με ανάλογο μέγεθος όπως στο Edge Of Sanity.

BloodbathResurrection Through Carnage

Η ντεμπούτο ενσάρκωση του Bloodbath ήταν βασικά η Σουηδική ισοτιμία της “Dream Team“. Ο Mikael Åkerfeldt τωνOpeth ήταν ο Michael Jordan, ο Jonas Renkse και ο Anders Nyström των Katatonia ήταν ο Larry Bird και ο Magic Johnson και ο Dan Swanö ήταν ο Charles Barkley. Αυτό το supergroup της σουηδικής All Star δημιούργησε το τέλειο σουηδικό Death Metal. Με το σπασμωδικό αρρωστημένο ύφος του buzzsaw, τους αηδιαστικούς στίχους και το βρυχηθμό του Mikael Åkerfeldt, το άλμπουμ είναι το onestop shopping για όλες τις σκανδιναβικές ανάγκες σας.

Κάπως έτσι κλείνω η διαδρομή μου στο Göteborg Metal, και τα ιστορικά του δεδομένα καθώς και τις μπάντες που περικλείουν τη μουσική του. Τώρα χόρτασα λόγια και γράμματα και σας αφήνω για να ακούσω λίγο όμορφο, άγριο και αριστουργηματικά ωμό και μελωδικό death metal.

bra musikresa vi får se igen

ΑΜ

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: