Τζιν Γουάιλντερ-Γκίλντα Ράντνερ: Παραμύθι χωρίς happy end…

Υπήρξαν σπουδαίοι κωμικοί της Αμερικής και ζευγάρι. Εκείνη γνωστή απο την εκπομπή ”Saturday Night Live” και εκείνος γνωστός για την μεγάλη του κινηματογραφική καριέρα σε ταινίες κωμωδίας. Ο έρωτας τους υπήρξε κεραυνοβόλος, έντονος και σύντομος.. όπως και τα παραμύθια..

Γνωρίστηκαν στα γυρίσματα της ταινίας ”Hanky Panky” και για εκείνη ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Ο ήλιος είχε βασιλέψει και εκείνος εμφανίστηκε μέσα στο σμόκιν του με το οποίο γύριζε την σκηνή.Ένας δανδής με έντονα γαλάζια μάτια και σγουρά ξανθά μαλλιά…

”Η ζωή μου απο ασπρόμαυρη έγινε ξαφνικά Technicolor” έγραψε στην αυτοβιογραφία της.

Εκείνος ήταν πιο συγκρατημένος. Είχε ήδη δύο διαζύγια στο ενεργητικό του και  κοιτούσε με καχυποψία την έντονη έλξη προς εκείνον. Οι δύο τους έκαναν παρέα κατά την διάρκεια των γυρισμάτων.

Την πρώτη φορά που την γύρισε με το αμάξι του στο ξενοδοχείο  εκείνη πριν κατέβει ξέσπασε σε κλάματα.

-Μα τι συμβαίνει με σένα; της είπε.

-Τίποτα, απλά ξέρω πως θα σε παντρευτώ μια μέρα.

Εκείνη  ήταν ήδη παντρεμένη με τον κιθαρίστα G.E Smith, αλλά μέσα της γνώριζε, απο γυναικεία διαίσθηση, πως η ιστορία τους δεν ήταν μια απλή ”περιπέτεια” μεταξύ συναδέλφων. Εκείνος απέρριψε την πρόταση της να γίνουν ζευγάρι.

-Γκίλντα, μιλάς σαν όλο αυτό να πρόκειται για παραμύθι, σαν να γνώρισες τον Γοητευτικό Πρίγκιπα και πως όλα απο εδώ και πέρα θα πάνε καλά και θα ζήσουμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα.

– Και που βρίσκεις το κακό σε όλο αυτό;, ήταν η αποστομωτική απάντηση της.

Αν και την έβρισκε απίστευτα διασκεδαστική, εκείνος έμενε ασυγκίνητος απο ”τα παιδιάστικα” καμώματα της ή τουλάχιστον προσπαθούσε να παραμείνει ασυγκίνητος.

Ήταν και οι δύο κωμικοί, αλλά αυτό δεν σήμαινε πως ήταν και ανώριμοι. Εκείνος ήταν ήδη φτασμένος χολιγουντιανός κωμικός, με δύο αποτυχημένους γάμους, ένα υιοθετημένο παιδί και μια καριέρα που ξεκίνησε παράδοξα. ‘Αρχισε να ασχολείται με την κωμωδία στην ηλικία των 6 ετών όταν η μητέρα του υπέστη την πρώτη της καρδιακή προσβολή. Ο γιατρός του έδωσε  την συμβουλή  ”να την κάνει να γελά” και εκείνος πήρε πολύ σοβαρά το καθήκον του. Η κωμωδία για εκείνον ήταν μια σοβαρή υπόθεση. Ήξερε πως το γέλιο ανακουφίζει τους ανθρώπους, τους κάνει να ξεχνούν, να αισθάνονται καλά και πως όλα θα πάνε καλά στο τέλος.

Εκείνη ήταν κωμικός σε ένα τηλεοπτικό σόου. Αρκετά ικανή σαν ηθοποιός και σεναριογράφος κωμικών σκετς,  είχε δημιουργήσει αγαπητούς τηλεοπτικούς χαρακτήρες μέσα στο σόου  όπως της κουφής Έμιλυ Λιτέλα και της Ροζάνα Ροζαναντάνα, ενώ παράλληλα προσπαθούσε  να κάνει σόλο καριέρα ως stand -up comedian.

Εκείνος δεν την είχε δει ποτέ να παίζει. Εκείνη θέλοντας να τον πειράξει και ίσως να τον ανταγωνιστεί  του έλεγε πως όλος ο κόσμος την γνωρίζει εκτός απο τον ίδιο.Τον πήγαινε σε μέρη που θα την αναγνώριζαν και ας εκνευριζόταν με την πολυκοσμία και τους άγνωστους θαυμαστές που την πλησίαζαν στα ξαφνικά.

Όταν τα γυρίσματα της ταινίας τελείωσαν, εκείνη πρότεινε ξανά στον Γουάιλντερ να συνάψουν σχέση την οποία εκείνος απέρριψε δεύτερη φορά . Του είπε πως αν αλλάξει πότε γνώμη να πάρει την μάνατζερ της και να της πει το συνθηματικό Τα παπάκια είναι στην λιμνούλα”.

Επέστρεψαν και οι δύο στα σπίτια τους, όταν έπειτα απο μια βδομάδα ο Γουάιλντερ πήρε τηλέφωνο την μάνατζερ της Ράντνερ και της είπε:

-Τα παπάκια είναι στην λιμνούλα.

Είχε καταρρεύσει απο την ανάγκη του να την έχει δίπλα του.

-Οκ, θα την ειδοποιήσω..

Η ίδια δεν είχε ιδέα για πιο πράγμα μιλούσε ο Γουάιλντερ, αλλά ήξερε τον τρελούτσικο χαρακτήρα της Ράντνερ σίγουρα εκείνη θα ήξερε τι σήμαινε αυτό.

Σήμαινε ένα διαζύγιο για εκείνη και ένα νέο έρωτα για τους δύο τους.

Χρειάστηκαν 2μιση χρόνια μέχρι τελικά να παντρευτούν μεταξύ τους, όπως εκείνη είχε προβλέψει.

-Ήταν σαν ένα μωρό.. Ένα μικρό παιδί που εξαρτιόταν μονίμως απο μένα.. Είχα αμφιβολίες αν θα μπορούσαμε να έχουμε ένα γάμο μεταξύ μας..Για ένα διάστημα είχαμε χωρίσει, γιατί στην κυριολεξία την ένιωθα κρεμασμένη πάνω μου..Όλες μου οι αμφιβολίες μου διαλύθηκαν χάρης σε διάφορα περιστατικά που με έπεισαν πως έπρεπε να την παντρευτώ, είχε πει στον Λάρρυ Κινγκ ο ίδιος το 2007.

Παντρεύτηκαν το 1984 και έμεναν μόνιμα στην Νότια Γαλλία.

Τύχη στον έρωτα όχι όμως και στην ζωή..

Δούλεψαν μαζί σε άλλες δύο ταινίες: ”Στην γυναικάρα με τα κόκκινα ”και ”Στοιχειωμένος μήνας του μέλιτος” και τα δύο αποδείχτηκαν κακές επιλογές παρότι η πρώτη ταινία κατάφερε να σημειώσει μια μικρή επιτυχία.

Εκέινη είχε εγκαταλείψει το σόου και την καρίερα της ώστε να του αφοσιωθεί πλήρως. Της έλειπε το σόου που την είχε αναδείξει σαν κωμικό και σχεδίαζε να ξαναγράψει και να εμφανίστει και στην μικρή οθόνη.Ένιωθε όμως κουρασμένη  απο τα γυρίσματα της τελευταίας τους κοινής ταινίας ”Στοιχειωμένος μήνας του μέλιτος” (1985).Είχε τρομερούς πόνους στα πόδια. Όλη της τη ζωή υπέφερε απο διατροφικές διαταραχές και το θεωρούσε ”φυσικό” το σώμα της να μην αντέχει άλλο την πίεση.

Παρά τις συνεχείς εξετάσεις, οι γιατροί μέχρι και τον Οκτώβριο του 1986 έδιναν διάφορες διαγνώσεις. Η σωστή διάγνωση έπεσε σαν κεραυνός στο κεφάλι του ζευγαριού. Καρκίνος στην ωοθήκες στο τέταρτο στάδιο.

Ακολούθησε ένα χειρουργείο όπου αφαιρέθηκαν όλα τα αναπαραγωγικά της όργανα και μια σειρά απο χημειοθεραπείες για να καταπολεμηθεί.

Για ακόμα μια φορά ο Γουάιλντερ έπρεπε να κάνει τον γελωτοποιό για μια γυναίκα που αγαπούσε. Κατά την διάρκεια των χημειοθεραπειών της έπαιζε στην τηλεόραση ξανά και ξανά το κωμικό βίντεο που την είχε τραβήξει να παίζει τέννις.

-Υπέροχα Τζιν! Όταν ξεμπερδέψουμε με τον καρκίνο θα μπορέσω να ξαναπαίξω τόσο χάλια τέννις όπως πριν, έλεγε εκείνη ενώ συχνά βλέποντας τις εξετάσεις της μιλούσε στο καρκίνο  με την φωνή του ρόλου της ως Ροζάννα Ροζανναντάμα: ”Τι προσπαθείς να κάνεις ; Να με αρρωστήσεις;”

Εκείνο που της στοίχισε περισσότερο ήταν όταν άρχισε να χάνει τα μαλλιά της. Βυθίστηκε στην σιωπή. Δεν ήθελε να της πάρει η ασθένεια τίποτα άλλο. Ένιωθε να της έχει ληστέψει τα πάντα: τα παιδιά που δεν πρόλαβε να κάνει, την καριέρα της, την ήρεμη ζωή δίπλα στον άνδρα που αγαπούσε..

Την ίδια περίοδο, που εκείνη πάλευε με τον καρκίνο τα δημοσιεύματα την ήθελαν ήδη να χάνει την μάχη της με την ζωή.Ο Γουάιλντερ αναγκάστηκε να βγει δημόσια και να μιλήσει για την ασθένεια της, παρακαλώντας τους δημοσιογράφους να μην πληγώνουν εκείνη και τους οικείους της με τέτοια δημοσιεύματα. Η επίσημη επιστολή του δεν δημοσιεύτηκε πουθενά.

Εκείνη καλεσμένη αργότερα σε εκπομπές προσπαθούσε να αστειευτεί με το ζήτημα του καρκίνου.

-Έγραψαν πολλές υπερβολές για τον θάνατο μου, είπε χρησιμοποιώντας την ατάκα του Μάρκ Τουέιν. Ευτυχώς για τον καρκίνο υπάρχει θεραπεία, όχι όμως δυστυχώς για τις κακές μου επιλογές ως ηθοποιός.

” Ήμουν τόσο βλάκας ή τόσο αθώος που πίστευα πως θα τον νικούσαμε ..”

Τον Σεπτέμβρη του 1988 ο καρκινος υποχωρεί και το ζευγάρι νιώθει πως μπορεί πλέον να ξαναχαμογελάσει.

”Πάντα πίστευα πως εκείνη θα ζήσει περισσότερο από εμένα” έγραψε ο Γουάιλντερ στην αυτοβιογραφία του.

Τρεις μήνες μετά, ο καρκίνος επανεμφανίζεται  επιθετικός και μεταστατικός.

Ήταν η σειρά εκείνου να λυγίσει..

-Πάρε από μένα χρόνια για να ζήσεις, της είπε τρεις βδομάδες πριν φύγει απο την ζωή εκείνη.

-Μην είσαι χαζός Τζιν! Βγες έξω και νιώσε καλά! Ξύπνα και μύρισε τον πρώτο καφέ της ημέρας! Μην κλαίγεσαι για το υπόλοιπο της ζωής σου.

”Το εννοούσα για την ανταλλαγή ζωών”, θα έλεγε αργότερα στον Λάρρυ Κινγκ,” πραγματικά πίστευα εκείνη την στιγμή πως μπορούσε ”να τραβήξει χρόνια από μένα ” για να ζήσει εκείνη. Δεν μπορούσα να σκεφτώ πως θα ζούσα περισσότερο απο εκείνη”.

Τραγική ειρωνεία της μοίρας ; Ο πατέρας της είχε διαγνωστεί στα ξαφνικά με καρκίνο στον εγκέφαλο όταν εκείνη ήταν παιδί. ”Τον έχασε” σχεδόν μέσα σε μια μέρα. Τη μια μέρα παραπονιόταν πως δεν βλέπει καλά και την άλλη μέρα δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τους γύρω του. Πέθανε μετά απο 2 χρόνια.

Τρεις βδομάδες αργότερα πέφτει σε κώμα κατά την διάρκεια της αξονικής τομογραφίας. Δεν επανέρχεται ποτέ και καταλήγει μετά απο τρείς μέρες στις 20 Μαϊου του 1989.

Η ανακοίνωση του θανάτου της γίνεται από το φίλο και συνάδελφό της Στιβ Μάρτιν στο σόου που την ανέδειξε, το ”Saturday Night Live”. Ξεσπά σε κλάμματα και βγαίνει απο το πλάνο, ενώ παίζει ένα βίντεο απο το 1978 όταν οι δύο τους χορεύουν παρωδώντας μια σκήνη του Φρεντ Ασταίρ.

Ο αγώνας για δικαίωση.

Ο Γουάιλντερ μετά το θάνατο της ξεκίνησε εκστρατεία ενημέρωσης και πρόληψης κατά του καρκίνου των ωοθηκών. Ίδρυσε το πρόγραμμα για την ανίχνευση του καρκίνου δίνοντας το όνομα της γυναίκας του στο νοσοκομείο Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες. Ο Γουάιλντερ έφτασε μέχρι και το Κογκρέσο ώστε να μιλήσει ανοιχτά για τις ελλείψεις στα νοσοκομεία σχετικά με την έγκυρη διάγνωση του καρκίνου και τα απαρχαιωμένα μηχανήματα απεικόνισης.

Μέχρι σήμερα υπάρχουν πολλά παρακλάδια του προγράμματος σε διάφορα νοσοκομεία της Αμερικής τα οποία προσφέρουν υποστήριξη σε καρκινοπαθείς.

”Όταν θέλω να κλάψω ή να την σκεφτώ πηγαίνω να δω τα δέντρα που έχω φυτέψει στο μνήμα της. Νομίζω πως αυτό που θα την έκανε να γελά θα΄ταν αν το σκυλί μας κατουρούσε απο πάνω της ..”Ένα για την μαμά” .. Πιστεύω πως θα γέλαγε με αυτό το αστείο πολύ..”

Το 1991 σταμάτησε να εμφανίζεται σε ταινίες. Σαν τα αλισβερίσια του με το χιούμορ να έκλεισαν με τον θάνατο της Γκίλντα. Το χιούμορ που το χρησιμοποίησε ο 6χρονος εαυτός του να προστατέψει την μητέρα του απο μια ακόμη καρδιακή προσβολή, δεν κατάφερε να προστατέψει την σύζυγο του. Σαν με την προδοσία του να αποφάσισε να κλείσει τον κύκλο που είχε ανοίξει μαζί του.

Εμφανίστηκε μια και μοναδική φορά στην τηλεόραση το 2003 στην σειρά Will & Grace και βραβεύτηκε σαν τον καλύτερο guest star με βραβείο Emmy.Ένα βραβείο Emmy  έλαβε μετά θάνατο της  το 1992 και η Γκίλντα.

Το 1998 ξεκινά να γράφει ένα βιβλίο για τον καρκίνο με έναν διάσημο γιατρό ογκολόγο στην Αμερική , αφιερωμένο στην μνήμη της Γκίλντα. Κατά την διαρκεια της συγγραφής παίρνει και ο ίδιος μια γεύση από αυτόν: Διαγνώστηκε με ένα είδος λευχαιμίας και κάνει μια σειρά απο χημειοθεραπείες. Το 2005 καταφέρνει να βγει νικητής και περνά τις αναμνήσεις του μέσα στις σελίδες του βιβλίου για την Γκίλντα..Έτσι ήταν λίγο απο εκείνον και λίγο απο εκείνη μέσα σε αυτό. Σαν ”παιδί ” τους, το οποίο φέρει το βάρος να διηγηθεί την πικρή ιστορία των γονιών του.Ένα πικρό παραμύθι.. άλλωστε τα παραμύθια στην πραγματικότητα είχαν πάντα  κακό τέλος..

Διαγνώστηκε με Αλτσχάιμερ το 2013. Αποτραβηγμένος  απο τα φώτα της δημοσιότητας απαγόρευσε στους οικείους να κάνουν το οποιοδήποτε σχόλιο για αυτό.

Το ραντεβού συνάντησης του  με την Γκίλντα έγινε τρία χρόνια αργότερα τον Αυγούστο του 2016. Αυτός θα φορούσε το ίδιο σμόκιν μέσα στο οποίο τον γνώρισε και ξαφνικά ο παράδεισός γι αυτήν θα απέκτησε χρώματα Technicolor σαν και πρώτα.

 

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: