«Χωρίς Ανάσα για το Άστορ και το Ιντεάλ» (ΒΙΝΤΕΟ)

«Για το “Ιντεάλ” και το “Άστορ” η διαφορά είναι, και μακάρι να μη γίνει ποτέ, ότι δεν έχουν γίνει μούλτιπλεξ… Είναι ελάχιστα τα σινεμά που έχουν μείνει και είναι μια αίθουσα που παίζει συγκεκριμένες ταινίες και είναι κρίμα να χαθεί αυτό, είναι μια ευκαιρία να βλέπεις και κάτι άλλο…»

Οι φοιτητές της Σχολής Κινηματογράφου Λ. Σταυράκου έχουν πάρει μια σειρά πρωτοβουλιών για τη διάσωση των κινηματογραφικών αιθουσών «Άστορ» και «Ιντεάλ» από την αρχή της δημοσιοποίησης του ζητήματος. Μετά τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε με δική τους πρωτοβουλία στον κινηματογράφο «Άστορ», μέσα στις γιορτές έφτιαξαν ένα βίντεο που αποτελείται από μία συρραφή συνεντεύξεων ανθρώπων που αγαπούν το σινεμά,  ώστε να κοινοποιηθεί πιο πλατιά το αίτημά τους.

Η Ζακλίν Λέντζου, ο Λουκάς Κατσίκας, ο Μάκης Παπαδημητρίου, η Λίλα Μπακλέση, ο Ζαχαρίας Μαυροειδής, ο Κώστας Φέρρης, ο Θέμης Πάνου, ο Κώστας Σταματόπουλος, ο Αντώνης Τολάκης και ο Γιάννης Καρπούζης μιλούν για τη σημασία των κινηματογραφικών αιθουσών και τη σπουδαιότητα της παρουσίας τους στο κέντρο της Αθήνας. Παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα από όσα ακούστηκαν.

Ο σκηνοθέτης Κώστας Φέρρης ανέφερε: «Γιατί έχουν εντυπωσιαστεί τώρα από τις νέες τεχνολογίες, από τις πλατφόρμες και τη θέαση κατ’ οίκον, τα οποία είναι χρήσιμα και πολύ ωραία… Αυτό που δεν ξέρουν όμως  είναι ότι  εάν καταργήσουν το σινεμά, την αίθουσα συνάθροισης του κόσμου, καταργούν τον πατέρα του οπτικοακουστικού, καταργούν και τις πλατφόρμες και την τηλεόραση και όλα τα παράγωγα του οπτικοακουστικού λόγου».  Ο ηθοποιός Θέμης Πάνου σημείωσε ότι  «έχουνε γραφτεί πάρα πολλά και για τον χώρο του κινηματογράφου και για την αίσθηση της απομόνωσης του θεατή, αυτής της συνθήκης που είναι μόνος και μαζί με άλλους. Είναι κομμάτι της προσωπικής μου ιστορίας -όχι μόνο δικό μου, προφανώς- αλλά χιλιάδων ανθρώπων».

Ο ηθοποιός Μάκης Παπαδημητρίου τόνισε ότι «υπάρχει μια μεγαλύτερη εμπλοκή του κόσμου που πηγαίνει στην κινηματογραφική αίθουσα για να παρακολουθήσει μια κινηματογραφική ταινία, πολύ μεγαλύτερη από όση είναι να την παρακολουθήσει στην τηλεόραση ή στην πλατφόρμα, που σημαίνει ότι χάνουν πάρα πολύ αυτοί που θα παρακολουθήσουν ένα έργο που έχει φτιαχτεί εξαρχής για να προβληθεί σε ένα τέτοιο μέσο, εάν το  δουν σε κάτι άλλο. Όταν μπήκε η τηλεόραση και οι πλατφόρμες, αυτό άρχισε να χάνει την αίγλη του και τη σημαντικότητά του, δεν είναι ούτε η ποιότητα της εικόνας, ούτε τα εφέ, ούτε τίποτα, είναι η μαγεία του σινεμά,  είναι ότι πηγαίνεις εκεί. Για το “Ιντεάλ” και το “Άστορ” η διαφορά  είναι, και μακάρι να μη γίνει ποτέ,  ότι δεν έχουν γίνει μούλτιπλεξ… Είναι ελάχιστα τα σινεμά που έχουν μείνει και είναι μια αίθουσα που παίζει συγκεκριμένες ταινίες και είναι κρίμα να χαθεί αυτό, είναι μια ευκαιρία να βλέπεις και κάτι άλλο».

Ο σκηνοθέτης  Κώστας Σταματόπουλος  ανέφερε ότι «οι αίθουσες είναι ο χώρος που παρουσιάζεται το καλλιτεχνικό προϊόν που παράγουμε, χωρίς αυτές δεν έχει σημασία το ίδιο το προϊόν, δηλαδή χωρίς τη διανομή του. Το  “Ιντεάλ” και το “Άστορ” είναι δυο αίθουσες εμβληματικές μέσα στις ελάχιστες που έχουν μείνει, αυτό που θα λέγαμε αίθουσες τέχνης, μονές αίθουσες, αυτές που θα στηρίξουν τον ανεξάρτητο δημιουργό. Έχουμε μια δεκαετία πίσω μας που κλείνει ο ένας κινηματογράφος πίσω απ’ τον άλλον ή κάνουν αλλαγή χρήσης με αποτέλεσμα να υπάρχει μια κινηματογραφική ερήμωση στο κέντρο της πόλης».

Δείτε το βίντεο με τον τίτλο να παραπέμπει στη γνωστή ταινία του Γκοντάρ…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: