Δείτε τις συναυλίες, τα αφιερώματα και τους καλλιτέχνες του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή

Με σταθερές παραδοσιακές αξίες, πολλά γνωστά ονόματα αλλά και συμμετοχές-έκπληξη, το πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ.

Συναυλίες, αφιερώματα, εκθέσεις, θεατρικά, συζητήσεις κλπ. Κάθε χρόνο το πρόγραμμα του Φεστιβάλ έχει κάτι ξεχωριστό να προσφέρει σε κάθε επισκέπτη. Οι «μηχανές» για την προετοιμασία των όσων θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε στις κεντρικές εκδηλώσεις του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» μπαίνουν σιγά-σιγά στο «φουλ». Οι ομάδες εργασίας έχουν συγκροτηθεί και με πολύ μεράκι φροντίζουν για να είναι όλα αντάξια των προσδοκιών. Άλλωστε ο πήχης από τα προηγούμενα χρόνια έχει μπει ψηλά.

Με τη βοήθεια του «καλοκαιρινού» τεύχους του «Οδηγητή», που κυκλοφόρησε, θα ρίξουμε κάποιες πρώτες κλεφτές «ματιές» σε ορισμένα από τα όσα πρόκειται να δούμε.

Κεντρική Έκθεση του Φεστιβάλ

Για μια ακόμα χρονιά, ο χώρος της κεντρικής έκθεσης θα αποτελεί την καθιερωμένη στάση των επισκεπτών του 47ου Φεστιβάλ. Η φετινή έκθεση θα ταξιδέψει τον επισκέπτη στο μεγαλύτερο γεγονός του 19ου αιώνα για την εργατική τάξη, την Παρισινή Κομμούνα.

150 χρόνια μετά, θα περιηγηθούμε στα γεγονότα εκείνων των ημερών στην πόλη του Παρισιού, που αποτέλεσαν την «πρώτη έφοδο στον ουρανό», όπως έλεγε ο Κ. Μαρξ. Έβγαλαν την εργατική τάξη στο προσκήνιο της Ιστορίας, άνοιξαν το δρόμο για τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις.

Οι 72 μέρες ενδεχομένως να μην ήταν πολλές, αλλά ήταν αρκετές ώστε να φωτίσουν βασικά, διαχρονικά συμπεράσματα για την επαναστατική πάλη, όπως ο ρόλος και η σημασία της οργανωμένης πρωτοπορίας, της αναγκαιότητας τσακίσματος του αστικού κράτους για την έκβαση της επανάστασης, οι τεράστιες δυνατότητες που δίνει η οργάνωση της παραγωγής από την ίδια την εργατική τάξη και το λαό για την κάλυψη των αναγκών τους.

Μέσα από σύγχρονες μορφές, κείμενα των κλασικών, εικόνες, αλλά και υλικό από το Αρχείο του Κόμματος, θα φωτιστεί το πρωτόγνωρο για την εποχή τους έργο των κομμουνάρων, ο απαράμιλλος ηρωισμός τους, αλλά και το τι σηματοδοτεί ακόμα και σήμερα αυτή τους η προσπάθεια για τους επαναστάτες σε όλο τον κόσμο.

Συναυλίες και αφιερώματα, από τα σπλάχνα του λαού

  • Αφιέρωμα στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και του Γιάννη Ρίτσου: «Είμαστε πολλοί… είμαστε όλοι… βήματα σίγουρα στο μέλλον…»

Τραγούδια επιλεγμένα από τις «Γειτονιές του κόσμου», που μάλιστα θα παρουσιαστούν από την πρώτη τους ερμηνεύτρια, Μαρία Φαραντούρη, μετά από πολλά χρόνια σε συναυλία, κομμάτια από τον «Επιτάφιο», τη «Ρωμιοσύνη», «Τα δεκαοκτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας» κ.ά., σε ένα μοναδικό αφιέρωμα με την ενορχήστρωση – επιμέλεια Μανόλη Ανδρουλιδάκη. Είναι κομμάτια-σταθμοί στη συνεργασία Γιάννη Ρίτσου – Μίκη Θεοδωράκη που μιλούν με τον δικό τους τρόπο για τους  αγώνες του λαού μας, εμπνευσμένα από τη λαμπρή ιστορία της εργατικής τάξης στη χώρα μας.

Ερμηνεύουν: Μαρία Φαραντούρη, Μανώλης Μητσιάς, Ρίτα Αντωνοπούλου, Κώστας Τριανταφυλλίδης

  • Αφιέρωμα στον Άλκη Αλκαίο: «Δεν βγαίνουνε τα όνειρα σε πλειστηριασμό, δεν παίχτηκε η παρτίδα μας ακόμα»

Ένα ενδιαφέρον μουσικό αφιέρωμα σε μελοποιημένα ποιήματα του ποιητή και στιχουργού Άλκη Αλκαίου επιμελείται και παρουσιάζει για το φετινό Φεστιβάλ ο Μίλτος Πασχαλίδης, σε ενορχήστρωση του Θύμιου Παπαδόπουλου. Μέσα από τις συμπράξεις του με σημαντικούς Έλληνες συνθέτες, όπως ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Άλκης Αλκαίος άφησε πίσω του τραγούδια που συνεχίζουν να τραγουδιούνται και να αγαπιούνται, σημαδεύοντας το σύγχρονο έντεχνο λαϊκό τραγούδι.

Ως φοιτητής στη Νομική, κατά τη διάρκεια της χούντας, συμμετείχε στην αντιδικτατορική πάλη, αντιμετώπισε συλλήψεις και βασανιστήρια. Μετά τη μεταπολίτευση έγινε μέλος του ΚΚΕ και είχε για χρόνια συνεργασία με τον «Ριζοσπάστη», όπου δημοσίευσε και το πρώτο του ποίημα «Φλεβάρης 1848», ξεκινώντας κι επίσημα τη στιχουργική του σταδιοδρομία.

Όπως γράφει ο ίδιος, το 1981, στον «Ριζοσπάστη»: «Η τέχνη τότε μονάχα είναι πραγματικά προοδευτική, πρωτοπόρα και καινοτόμα, όταν γεννιέται και εξελίσσεται μέσα στην κοχλάζουσα χοάνη των καθολικών αιτημάτων των καιρών».

  • «Πώς να σωπάσω» σε σκηνοθεσία Τζένης Κόλλια

Μια ξεχωριστή μουσικοθεατρική παράσταση σε μουσική διεύθυνση Γιάννη Παπαζαχαριάκη και αφηγήσεις του Κώστα Καζάκου με διαχρονικά τραγούδια της ελληνικής μουσικής παράδοσης, συνθετών όπως ο Γιάννης  Μαρκόπουλος, ο Μάνος Λοΐζος, ο Βασίλης Τσιτσάνης κ.ά., προερχόμενα από διαφορετικές περιόδους της πρόσφατης ιστορίας. Στους στίχους των κομματιών περιγράφονται οι αγωνίες και οι αγώνες του λαού για ένα καλύτερο αύριο. Όπως ακούγεται και στην αρχή της παράστασης «σκοπός είναι να μην το βάλουμε κάτω (…) να τραγουδήσουμε την ομορφιά της ζωής, να τη θυμόμαστε, να μην την ξεχνάμε…».

Ερμηνεύουν: Χρήστος Θηβαίος, Ανδριάννα Μπάμπαλη, Βιολέτα Ίκαρη, Κώστας Τριανταφυλλίδης

  •  «Τραγουδώντας την Κομμούνα…»

Ένα τέτοιο κοσμοϊστορικό γεγονός, που κλόνισε τα θεμέλια της άρχουσας τάξης και εφοδίασε την εργατική τάξη με πολύτιμα συμπεράσματα για τη νικηφόρα έκβαση της επανάστασης, δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστους καλλιτέχνες, διανοούμενους, ανθρώπους του Πνεύματος και πρωτοπόρες φυσιογνωμίες των Γραμμάτων. Πλήθος μουσικών από τις πρώτες μέρες βγήκαν στους δρόμους και τα οδοφράγματα τραγουδώντας τη νίκη.

Τέτοια τραγούδια, αλλά και άλλα που γράφτηκαν μετά τις «κόκκινες» μέρες της Κομμούνας, θα ακουστούν σε μια ξεχωριστή συναυλία που ετοιμάζει η Πολιτιστική Επιτροπή του ΚΣ της ΚΝΕ για να παρουσιαστεί στο θεατράκι του Φεστιβάλ. Από τη «Διεθνή» του Ευγένιου Ποτιέ που έμελλε να γίνει ο ύμνος της παγκόσμιας εργατικής τάξης και τη «Μασσαλιώτιδα της Κομμούνας», σε παραλλαγή του εθνικού ύμνου της Γαλλίας, μέχρι και άλλα κομμάτια όπως «Κάτω από την κόκκινη σημαία», «Ο χορός των βομβών» κ.ά., υμνείται η εξέγερση των κομμουνάρων που ρίχνονται οργισμένοι κι άφοβοι στη μάχη «σαν λιοντάρια». Όπως αναφέρουν και οι στίχοι ενός ρεφρέν: «Εμπρός/ Κάτω από τις κόκκινες σημαίες/ Οι ορίζοντες σήμερα είναι όμορφοι»… Τα τραγούδια της Κομμούνας παραμένουν ένα σάλπισμα δικαιοσύνης και ξεσηκωμού για όλους τους προλετάριους.

Μέχρι στιγμής στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ σε όλη τη χώρα, συμμετέχουν οι:

  • -Αδάμου Ήβη
  • -Ανδρουλιδάκης Μανόλης
  • -Αντωνοπούλου Ρίτα
  • -Βελεσιώτου Φωτεινή
  • -Βιτζηλαίος Παναγιώτης
  • -Brak
  • -Γκιντίκι
  • -Γλυκερία
  • -Γραμμένος Σπύρος
  • -Dason
  • -Drugitiz
  • -Δεληβοριάς Φοίβος
  • -Ζαμάνη Ματούλα
  • -Ζαραλίκος Χριστόφορος
  • -Ζήνα Πέγκυ
  • -Ζωγράφος
  • -Ghetto Rock
  • -Θαλασσινός Παντελής
  • -Θηβαίος Χρήστος
  • -Ίκαρη Βιολέτα
  • -Κορακάκης Βαγγέλης
  • -Κανέλλος Δημήτρης
  • -Καρακάση Ελένη
  • -Καραλή Κίρκη
  • -Καράκογλου Πολυξένη
  • -Καραπατάκη Ιουλία
  • -Κοινοί Θνητοί
  • -Kooz
  • -Κότσιρας Γιάννης
    -Μαλιάτσης Σάλας Αλέξανδρος
  • -Μαλιάτσης Σάλας Κώστας
  • -Μαργαρίτης Γιώργος
  • -Μητσιάς Μανώλης
  • -Μπαρμπαγιάννης Αποστόλης (Τσολιάς εν δε Τσόλια Μπαντ)
  • -Μπάμπαλη Ανδριάννα
  • -Μποφίλιου Νατάσσα
  • -Μιθριδάτης
  • -Μυστακίδης Δημήτρης
  • -Νταλάρας Γιώργος
  • -Παπαδόπουλος Θύμιος
  • -Παπαζαχαριάκης Γιάννης
  • -Παπακωνσταντίνου Βασίλης
  • -Παπουτσάκη Κατερίνα
  • -Πασχαλίδης Μίλτος
  • -Πάχου Μιρέλα
  • -Raibo
  • -Retro (Rebellion Connexion)
  • -Sober on Tuxedos
  • -Sonic Polaroid
  • -Stavento
  • -Στροφή ΚΕΘΕΑ
  • -Το Σφάλμα
  • -Τριανταφυλλίδης Κώστας
  • -Τσουρής Γιωργής
  • -Urban pulse
  • -Υπεραστικοί
  • -Φάκαρος Νίκος
  • -Φαραντούρη Μαρία
  • -Φλώρος Σπήλιος
  • -Φρανκ
Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: