Η Ελλάδα θα ζήσει σκηνές από τα “Παράσιτα” – “Οσκαρικές” αναφορές στην ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα για το ασφαλιστικό στη βουλή (VIDEO)
Για τις σύγχρονες μορφές φτώχειας που εδραιώνονται στην Ελλάδα μίλησε η βουλευτής του ΚΚΕ, φέρνοντας ως παράδειγμα εικόνες από τη νικήτρια ταινία των φετινών απονομών του χρυσού αγαλματιδίου.
Άρωμα… όσκαρ είχε η σημερινή παρέμβαση της βουλευτή του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα σχετικά με το ασφαλιστικό, Κάνοντας μνεία στην πολυβραβευμένη ταινία “Παράσιτα” και τις εικόνες ταξικής ανισότητας που αυτή απεικονίζει, έκανε λόγο για σύγχρονες μορφές φτώχειας, που επιβάλλονται και στην Ελλάδα, που διαφέρουν από τις εικόνες ένδειας που γνωρίζαμε τις περασμένες δεκαετίες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε σημαίνουν εξαθλίωση για όσους τις υφίστανται:
“Πραγματικά θα περάσει και η Ελλάδα, γιατί οι άλλες χώρες έχουν περάσει, σε σύγχρονες μορφές φτώχειας. Όχι, δεν θα έχουμε την εικόνα της φτώχειας της δεκαετίας του 1950 ή την προπολεμική φτώχεια. Δεν ξέρω πόσοι είδατε αυτό το έργο, τα «Παράσιτα». Τι είδαμε; Ανθρώπους που ζουν στο καταγώγιο, αλλά έχουν όλοι και από ένα κινητό, γιατί χωρίς κινητό πρέπει να ψάξουν να βρουν δουλειά, να δώσουν μια διεύθυνση σε κάποιον να τους προσλάβει στη δουλειά και δεν μπορούν να τους δώσουν τη διεύθυνση από το καταγώγιο, που απέξω μάλιστα πηγαίνουν κάποιοι και κάνουν την ανάγκη τους”.
Στην ομιλία της ανέφερε εύστοχα ότι το νομοσχέδιο “αγιοποιεί το νόμο Κατρούγκαλου”, κάνοντας κάποιες επιμέρους διορθώσεις λόγω παρέμβασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, παραγράφοντας τις απώλειες που είχαν οι συνταξιούχοι ήδη πριν τα χρόνια της κρίσης.
Αποδόμησε τις θεωρίες για “αυξήσεις συντάξεων” που προβάλλει η κυβέρνηση, επισημαίνοντας ότι τα 30 και 40 χρόνια που απαιτούνται για τη σύνταξη είναι ανέφικτα για τους περισσότερους εργαζόμενους σήμερα, λόγω ανεργίας και ελαστικών μορφών απασχόλησης. Πρόσθεσε ότι μέτρα που εφαρμόστηκαν μέσα στην κρίση, έχουν τις ρίζες τους στην καπιταλιστική κρίση της δεκαετίας του ’70, που σήμανε το σταδιακό ξερίζωμα των εργατικών κατακτήσεων μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρωτοπόρος τότε ήταν η δικτατορία του Πινοτσέτ όπως υπογράμμισε υπενθυμίζοντας στο ΣΥΡΙΖΑ πως οι τότε προπάτορές του της “ανανεωτικής αριστεράς” έκαναν λόγο για “παγετώνα θατσερισμού” ή “ριγκανισμού”, αθωώνοντας το σύστημα.
Σε ό,τι αφορά τη στάση του ΚΚΕ, είπε πως “Εμείς δε διαφέρουμε επειδή είμαστε πιο ευαίσθητοι από τα άλλα κόμματα. Βεβαίως χρειάζεται ευαισθητοποίηση αλλά δεν είναι μόνο αυτή η διαφορά μας. Εμείς λέμε ότι για να κερδίσει η εργατική τάξη πρέπει να χάσει το κεφάλαιο, έστω κάτι άλλο τα κέρδη του, υπάρχει ανειρήνευτη πάλη μεταξύ τους. Εσείς έχετε “ευαισθησίες” και προς τις δύο κατευθύνσεις”.
Κλείνοντας, επισήμανε την ανάγκη ενός εργατικού – λαϊκού κινήματος για την ανατροπή των μέτρων ή τον περιορισμό των συνεπειών τους, που δεν έχει σχέση με τη ΓΣΕΕ όπως προέκυψε από το πρόσφατο συνέδριο παρωδία. Πρόσθεσε με νόημα πως “οι ανώριμοι καρποί, όπου υπάρχουν θα ωριμάσουν”.
Με πληροφορίες από 902.gr
