Capitalism… – Όταν ο Σβαρτσενέγκερ “αποδομούσε” τη σαπίλα του καπιταλισμού…

Ο Ρεπουμπλικάνος Άρνι σύγκρινε τον Τραμπ και τους οπαδούς του με τους Ναζί και τη Νύχτα των Κρυστάλλων. Λίγοι θυμούνται όμως την ταινία όπου αποδόμησε τον καπιταλισμό και τη σαπίλα του, με μια ατάκα…

Πολλά διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ έκαναν είδηση το βίντεο με την παρέμβαση του Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ για τα πρόσφατα γεγονότα στις ΗΠΑ και την έφοδο των ακροδεξιών στο Καπιτώλιο. Σε αυτό ο πρώην κυβερνήτης της Καλιφόρνια παίρνει αποστάσεις από τον Τραμπ -αν και πολιτεύτηκε και ο ίδιος με τους Ρεπουμπλικάνους- και τον χαρακτηρίζει ως τον χειρότερο πρόεδρο της ιστορίας, ενώ ορκίζεται πίστη στον Μπάιντεν.

Το μήνυμά του έχει διάφορες κούφιες φράσεις, αναφορές στη Βίβλο, επικο-λυρικά διδάγματα για τον πατριωτισμό, την Αμερική που θα επανακάμψει και τη δημοκρατία που είναι σαν τον χάλυβα από το σπαθί του Κόναν: όσο τον μαλακώνεις, τόσο πιο σκληρός γίνεται…

Αλλά το πιο ενδιαφέρον σημείο είναι στην αρχή της παρέμβασής του, όπου θυμάται την Αυστριακή του καταγωγή και τη Νύχτα των Κρυστάλλων με το πογκρόμ εναντίον των Εβραίων, κάνοντας τον παραλληλισμό με τα γεγονότα στο Καπιτώλιο και την αμερικάνικη εκδοχή της.

Μεγάλωσα στην Αυστρία. Γνωρίζω πολύ καλά τη «Νύχτα των Κρυστάλλων». Ήταν μια νύχτα οργής εναντίον των Εβραίων που έγινε το 1938 από τους ναζιστές ομοϊδεάτες των «Proud Boys». Η Τετάρτη ήταν η «Ημέρα των Κρυστάλλων» εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν τα σπασμένα γυαλιά στα παράθυρα του Καπιτωλίου των Ηνωμένων Πολιτειών. Αλλά ο όχλος δεν γκρέμισε μόνο τα παράθυρα του Καπιτωλίου. κατέστρεψε τα ιδανικά που θεωρήσαμε δεδομένα

Ο Σβαρτσενέγκερ μεγάλωσε σε μια χώρα όπου πολλοί είχαν συνεργαστεί με τους Ναζί και είχαν τύψεις για το παρελθόν τους ή ήθελαν απλά να το αποκρύψουν, για να ξεχαστεί. Η ιστορική αναφορά σε ένα γεγονός ελάχιστα γνωστό στις νεότερες γενιές και στους περισσότερους πολίτες των ΗΠΑ, είναι εντυπωσιακή για τα δεδομένα της χώρας, αλλά και του ίδιου. Ουσιαστικά παραλληλίζει τον Τραμπ με τον Χίτλερ και το τραύμα της διακυβέρνησής του, με τα αγκάθια της συλλογικής μνήμης και της συλλογικής ενοχής που είχαν να διαχειριστούν οι λαοί της Αυστρίας και της Γερμανίας.

Προφανώς ο Σβαρτσενέγκερ έχει πολύ συγκεκριμένα όρια και το μήνυμά του δε θα μπορούσε να είναι ένα συνολικό Μανιφέστο, που θα έφτανε στη ρίζα του κακού. Η συνέχεια του βίντεο ήταν ένα ανιαρό αναμάσημα από τετριμμένες φράσεις για τον αληθινό πατριωτισμό και τη δημοκρατία, βγαλμένες από ατάκες του Τουίτερ και του Χόλιγουντ…

Ενώ στην πραγματικότητα, θα αρκούσε μία και μόνη ατάκα του ίδιου του Σβαρτσενέγκερ, για να σχολιάσει τις πολιτικές εξελίξεις και όσα βλέπουμε να συμβαίνουν στη μητρόπολη του καπιταλισμού.

Στην ταινία ο Σβαρτσενέγκερ, ως αξιωματικός από το σοσιαλιστικό μπλοκ, σχολιάζει μια σκηνή από ταινία πορνό, που αποδεδειγμένα δε χρειάζονταν στους λαούς των σοσιαλιστικών χωρών, για να έχουν καλύτερη σεξουαλική ζωή. Πόσο διαφέρει όμως η αστική δημοκρατία των ΗΠΑ και όσα συμβαίνουν στον “Οίκο της Δημοκρατίας” από άλλους ροζ οίκους;

Δε θα μπορούσε προφανώς να περιμένει κανείς από τον Κόναν τον Βάρβαρο και το σπαθί του να μας βγάλει έναν λόγο για τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και του κόσμου της εκμετάλλευσης.

Θα μπορούσαμε όμως να δανειστούμε μια άλλη ατάκα του Σβαρτσενέγκερ για τον σοσιαλισμό που γνωρίσαμε.

-I ‘ll be back. Hasta la vista, baby…

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: