Αφγανιστάν – Τα κοστούμια που αλλάζουν και ο μόνιμος αντικομμουνισμός

Όσο κι αν μοχθούν ορισμένοι, όμως, η Ιστορία δεν παραγράφεται. Ανήκει στους λαούς που μπορούν και πρέπει να εμπιστευτούν τα διδάγματά της, να στρατευτούν στην πάλη για τα δικά τους συμφέροντα, ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Τώρα που οι προτεραιότητες των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό οδήγησαν σε αποχώρηση των στρατιωτικών δυνάμεών τους από το Αφγανιστάν και έραψαν ξανά κοστούμι εξουσίας στους Ταλιμπάν, από τις διάφορες «αναλύσεις» των αστικών επιτελείων για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν δεν θα μπορούσαν να λείπουν ο αντικομμουνισμός και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας.

Από τον ίδιο τον Μπάιντεν, που επανέλαβε τα περί «νεκροταφείου των αυτοκρατοριών», μέχρι τον Παπαδημούλη του ΣΥΡΙΖΑ και το μπαράζ αρθρογραφίας σε αστικά ΜΜΕ που κάνουν λόγο για «αποτυχία της Δύσης εκεί που απέτυχαν και οι Σοβιετικοί», επιχειρούν να βάλουν στο ίδιο τσουβάλι τη δολοφονική αμερικανοΝΑΤΟική επέμβαση της τελευταίας 20ετίας με την πολύμορφη σοβιετική διεθνιστική βοήθεια που δόθηκε στη χώρα και στη λαϊκή επανάσταση κατά τη δεκαετία του ’80.

Φοιτητές και φοιτήτριες στο Πολυτεχνείο της Καμπούλ το 1985, την περίοδο που οι ΗΠΑ εξόπλισαν και στήριξαν με κάθε τρόπο τις σκοταδιστικές δυνάμεις που ρίχθηκαν ενάντια στη λαϊκή επανάσταση

Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το τι θα σημάνει για τα δικαιώματα και τη ζωή του λαού και των γυναικών στο Αφγανιστάν η νέα επικράτηση των Ταλιμπάν, μπας και μείνει στο σκοτάδι ότι αυτές οι δυνάμεις δεν φύτρωσαν από παρθενογένεση, μπας και ξεχαστεί ποιος είναι ο ένοχος για την κατάσταση που βιώνει όλα αυτά τα χρόνια ο αφγανικός λαός.

Οι μουτζαχεντίν, όμως, το σκοταδιστικό κίνημα από το οποίο ξεπρόβαλαν στη συνέχεια οι Ταλιμπάν, ανδρώθηκαν, χρηματοδοτήθηκαν και στελεχώθηκαν τη δεκαετία του 1980 από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, με πρώτη αποστολή τους την ανατροπή της κυβέρνησης του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος του Αφγανιστάν, που ηγήθηκε από το 1978 μιας προσπάθειας μεγάλων φιλολαϊκών αλλαγών στην αφγανική κοινωνία.

Ήταν η περίοδος που με τη λαϊκή επανάσταση στο Αφγανιστάν και τη διεθνιστική βοήθεια της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών δημιουργήθηκαν στη χώρα υποδομές στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, νομοθετήθηκαν τα ίσα δικαιώματα ανδρών και γυναικών, δόθηκε η δυνατότητα ανέλιξης των γυναικών σε αξιώματα στη διακυβέρνηση, στις επιστήμες, στην παραγωγή, δημιουργήθηκαν προϋποθέσεις για αξιοποίηση των μεγάλων παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, μοιράστηκε γη στους ακτήμονες, μικροκαλλιεργητές, εργάτες γης και νομάδες, σχεδόν 4.000.000 στρέμματα αφαιρέθηκαν από 39.000 γαιοκτήμονες χωρίς αποζημίωση.

Απέναντι σε όλη αυτήν την προσπάθεια, απέναντι σε αυτήν την εξουσία, εξοπλίστηκαν και στηρίχθηκαν με κάθε τρόπο από τις ΗΠΑ και άλλες καπιταλιστικές χώρες οι μουτζαχεντίν. Περιγράφοντας χαρακτηριστικά τον ρόλο αυτό των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην αθρόα ενίσχυση των μουτζαχεντίν ενάντια στον αφγανικό λαό και την επανάστασή του, η Μπεναζίρ Μπούτο, πρωθυπουργός του Πακιστάν την περίοδο 1988-1990 (από τους εκλεκτότερους συμμάχους τότε των ΗΠΑ), σημείωνε μεταξύ άλλων τον Οκτώβρη του 2001: «Οι Αφγανοί Μουτζαχεντίν έκαναν πόλεμο παίρνοντας μηνιαίως δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από τις ΗΠΑ, τη Σαουδική Αραβία και είχαν στρατόπεδα εκπαίδευσης στο Πακιστάν. Ποτάμι “έτρεχαν” στα χέρια τους τα πιο σύγχρονα όπλα: ολμοβόλα, πύραυλοι, “στίνγκερ”… είχαν πέρα από τα σύνορα της χώρας τους στρατιωτικές βάσεις».

Από αυτούς ακριβώς τους… «μαχητές της ελευθερίας» προέκυψαν οι Ταλιμπάν, οι οποίοι αφού πρωτοστάτησαν στον πολυετή εμφύλιο όλη τη δεκαετία του 1990 μετά την ανατροπή της λαϊκής επανάστασης, αξιοποιήθηκαν στη συνέχεια, μετά την 11η Σεπτέμβρη 2001, ως πρόσχημα για τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», με τις γνωστές συνέπειες. Και σήμερα, χάρη στους νέους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, «έρχονται ξανά στα πράγματα», με τον ευρωατλαντικό άξονα να δηλώνει ετοιμότητα να συνεργαστεί μαζί τους και να «ασκήσει θετική επίδραση» εφόσον τηρηθούν οι μεταξύ τους συμφωνίες…

Όσο κι αν μοχθούν ορισμένοι, όμως, η Ιστορία δεν παραγράφεται. Ανήκει στους λαούς που μπορούν και πρέπει να εμπιστευτούν τα διδάγματά της, να στρατευτούν στην πάλη για τα δικά τους συμφέροντα, ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: