Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Πίσω απ’ την ομορφιά σου την αξιοπρέπεια των παιδιών σου κράτα πόλη μου αγαπημένη»

“Ν’ ανέβω τα Όρη τα Λευκά
από ψηλά να σ’ αγναντεύω πόλη μου.
Του γιασεμιού η μυρωδιά
των ερώτων οι χαρές κι οι καημοί
καθώς του βιολιού και της λύρας
το άκουσμα, ως εδώ πάνω…”

Ν’ ανέβω τα Όρη τα Λευκά
από ψηλά να σ’ αγναντεύω πόλη μου.
Του γιασεμιού η μυρωδιά
των ερώτων οι χαρές κι οι καημοί
καθώς του βιολιού και της λύρας
το άκουσμα, ως εδώ πάνω.
Την απέραντη φύση ν’ αγναντεύω
τους ανθρώπους τους καλούς
στα καλντερίμια τα χρώματά σου στο λιμάνι
και τη θάλασσα και τη θάλασσα
η τρικυμία της άλλοτε
μεγάλο της ψυχής αντάριασμα.
Ω, αύρα της θάλασσας ξελογιάστρα
πώς σκεπάζεις τώρα, με τόσην ευκολία
του χρήματος την οσμή.
Τις χανιώτικες μαδάρες ν’ αγναντεύω
χρόνια και χρόνια
αίμα και βόλι
σφυροκοπήματα στη σκλαβιά.
Από βοριά, από νοτιά
από δύση, από ανατολή
σε περικυκλώνουν ακόμα
ήχοι πολέμου, θανάτου ήχοι.
Τ’ άνθη σου κόβουν
τ’ όμορφο βιάζουν σώμα σου
η θάλασσα, η στεριά σου
ο ουρανός, τα λιόδεντρα σου
ορμητήρια ντροπής.
Ω, πόλη χιλιοτραγουδισμένη
του Κλαδισού θυμήσου το παλιό γεφύρι
άκου το ποτάμι σου, με χίλιους τρόπους
άκου το ποτάμι σου, με χίλιες φωνές το λέει
Αντριοσύνης ανάστημα πια
σαν τα Όρη τα Λευκά.
Την αξιοπρέπεια των παιδιών σου κράτα
πόλη μου αγαπημένη
αυτών που πονούν
“αγρίμια κι αγριμάκια μου”
αυτών που αντιστέκονται.

Χανιά  Δεκέμβρης 2020

Στρατής Γαλιάτσος

1.Κλαδισός: “…να την πομπέψουνε
στου Κλαδισού την ποταμιά,
θανάτου αέρας σήκωσε τα σωθικά της…
να δούνε τι μας καρτερεί
κι εμάς που ανταρτέψαμε…”

Βικτωρία Θεοδώρου

2.Μαδάρες: βοσκοτόπια στα βουνά των Λευκών Ορέων.

 

Ο Στρατής Γαλιάτσος κατοικεί μόνιμα στα Χανιά. Είναι εργαζόμενος και στις ελεύθερες ώρες γράφει.

Φωτογραφία: Λευκά Όρη Χανίων

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: