Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Κακές εποχές» του Μπέρτολτ Μπρεχτ

ΚΑΚΕΣ ΕΠΟΧΕΣ

(Schlechte Zeiten)

Το δέντρο εξηγεί γιατί δεν έδωσε καρπούς.
Ο ποιητής εξηγεί γιατί οι στίχοι βγήκαν κακοί.
Ο στρατηγός εξηγεί γιατί χάθηκε ο πόλεμος.

Εικόνες ζωγραφισμένες με σκισμένο τελάρο!
Αναφορές της εκστρατείας σ’ αυτούς που εύκολα ξεχνούν!
Πομπώδικη συμπεριφορά που κανείς δεν την προσέχει!

Πάμε λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε το γυαλισμένο βάζο για καθίκι;
Πάμε να βγάλουμε απ’ τη γελοία τραγωδία μία φάρσα;
Πάμε να πετάξουμε την παραμορφωμένη κοπελιά μας στην κουζίνα;

Άξιοι αυτοί που φεύγουν απ’ τα ετοιμόρροπα σπίτια!
Άξιοι αυτοί που κλείνουν την πόρτα στον παραστρατημένο φίλο!
Άξιοι αυτοί που ξεχνάνε το ανεφάρμοστο σχέδιο!

Το σπίτι χτίστηκε με τις πέτρες που υπήρχαν.
Η επανάσταση έγινε με τους επαναστάτες που υπήρχαν.
Ο πίνακας ζωγραφίστηκε με τα χρώματα που υπήρχαν.

Φάγαμε ό,τι είχαμε.
Δώσαμε σ’ αυτούς που είχαν ανάγκη.
Μιλήσαμε μ’ αυτούς που ήταν παρόντες.
Δουλέψαμε με τις δυνάμεις, τη σοφία και το θάρρος που είχαμε στη διάθεσή μας.

Η αμέλεια δεν πρέπει να συχωρεθεί.
Περισσότερα θα μπορούσαμε να πετύχουμε.
Εκφράζουμε τη λύπη μας.
(Κι αυτό σε τι ωφελεί;)

Μπέρτολτ Μπρεχτ, «76 Ποιήματα», Μετάφραση Πέτρου Μάρκαρη, Εκδόσεις Θεμέλιο, 1981

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.