Γιώργος Ηρακλέους – Η πολιτεία του ονείρου

“Τότε θα βουλιάξει ο κόσμος ο παλιός,
δεν θα ξεφεύγει ολοένα το άδικο,
κάθε όνομα θα φέγγει στα σκοτεινά…”

Ποιος έσπασε τα αγγεία των μυστηρίων,
τα γεμάτα αγίασμα και μέλι;
Αυτός που μας ποτίζει το φαρμάκι του γουλιά-γουλιά
κι έρχεται πάντα απ’ τον χορό των νεκρών μας στον Άδη
μεταμφιεσμένος σε φίλο!
Τώρα η θλίψη η μεγάλη χαράζεται στα πρόσωπα,
σαλεύει τ’ αγκάθια της μέσα στα σπλάχνα μας…

Ανεβαίνουμε μαζί, σύντροφε, ανεβαίνουμε
το στενό, βρεγμένο καλντερίμι, το γεμάτο πέτρες,
χρόνια πολλά, σχεδόν τρεις αιώνες,
γεράσαμε να περιμένουμε την αλήθεια,
θα την συναντήσουμε, δε γίνεται.

Τότε θα βουλιάξει ο κόσμος ο παλιός,
δεν θα ξεφεύγει ολοένα το άδικο,
κάθε όνομα θα φέγγει στα σκοτεινά,
οι εποχές γεμάτες επαναστάσεις και αίματα,
θα προχωράνε ολοένα αριστερά
στη μεγάλη εργατική πολιτεία του ονείρου μας.

12/11/2022

Από τη συλλογή «Τα πράγματα»

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: