46 χαϊκού του έρωτα και 1 τάνκα του θανάτου

46 χαϊκού του έρωτα και 1 τάνκα του θανάτου

Μπάμπης Ζαφειράτος

 

 

1

Μικρό μου χαϊκού
Θα μου έφτανε μόνο
Το όνομά σου

 

2

Στις ξώβεργές σου
Πιασμένος για πάντα
Κι όμως πετάω

 

3

Το σάλιο σου ήρθε
Ανέλπιστη βροχούλα
Στην έρημό μου

 

4

Σκοτεινή νύχτα
Ανάβεις τις φωτιές σου
Με κάνεις στάχτη

 

5

Κοιλάδα στέρφα
Είμαι πλημμύρισέ με
Με τη ζωή σου

 

6

Έλα κι απόψε
Με χέρια αλύπητα
Να με χορτάσεις

 

7

Θάλασσα ήμουν
Με στέρεψες μα μένουν
Οι αλυκές μου

 

8

Κάθε σου ρούχο
Σαν το σκυλί μυρίζω
Δε θα ξεφύγεις

 

9

Στεγνή λιμνούλα
Στο νησί της κοιλιάς σου
Κι εγώ πνιγμένος

 

10

Και χίλια χείλη
Για τα χείλη σου να ’χα
Θα μου ήταν λίγα

 

11

Μαύρο γρασίδι
Στο όρος της Αφροδίτης
Με μια ορχιδέα

 

12

Γεφύρι μου εσύ
Που δυο βάραθρα ενώνεις
Σε ποιο να πέσω

 

13

Μπαίνω να κόψω
Δεντρολίβανο ανθίζει
Στις μασχάλες σου

 

14

Ρουφάω χυμούς
Κι εσύ ορθάνοιχτο ρόδο
Με καταπίνεις

 

15

Αχ τόσα πλούτη
Μαγικό λυχναράκι
Πώς να τ’ αντέξω

 

16

Την άνοψή σου
Με βλέμμα αχόρταγο
Αποτυπώνω

 

17

Στης γης το κέντρο
Βυθίζεται η γλώσσα μου
Ομφάλιος λώρος

 

18

Εδώ είμαι πάλι
Δυο πόδια εκλιπαρώντας
Να με συντρίψουν

 

19

Ο τράχηλός σου
Δέντρο που ’χει φωλιάσει
Η ερημιά μου

 

20

Στο άδειο μου σύμπαν
Μικροί ιπτάμενοι δίσκοι
Οι αστράγαλοί σου

 

21

Φίλα με αγάπη
Πνίξε με στα φιλιά σου
Για ν’ ανασαίνω

 

22

Δυο περιστέρια
Στο στήθος μου κουρνιάζουν
Τα πέλματά σου

 

23

Τα δάχτυλά μου
Μυρίζω κι αγγίζω που
Σ’ έχουν αγγίξει

 

24

Ξυπόλητη είσαι
Μετράω τα δάχτυλά σου
Με τα φιλιά μου

 

25

Πόδια γυμνά
Τα ’γδυσα να στα ντύνω
Με ένα βλέμμα

 

26

Ζεστή δροσούλα
Το στήθος μου ποτίζει
Στάξε μου κι άλλο

 

27

Χιλιάδες πουλιά
Σαν με κοιτάς πετάνε
Γίνομαι δάσος

 

28

Καλό μου αμπέλι
Πόσο κρασί μου δίνεις
Από δυο ρώγες

 

29

Νύχτα κι ετούτη
Κάτω από δυο φεγγάρια
Σεληνιασμένος

 

30

Νέος γαλαξίας
Πώς μπόρεσες να σπείρεις
Άπειρους ήλιους

 

31

Ιερή μου γύμνια
Σκύβω σώμα και σάλιο
Να μεταλάβω

 

32

Κενά εκμαγεία
Οι παλάμες μου ψάχνουν
Τα γόνατά σου

 

33

Τα δάχτυλά μου
Πεινασμένα ζυμώνουν
Τα μάγουλά σου

 

34

Καίνε οι γλώσσες μας
Κι είμαστε αγκαλιασμένοι
Σαν ένα γιν γιανγκ

 

35

Γυμνοί δυο λόφοι
Κι ανάμεσά τους ρέει
Διάφανο ρυάκι

 

36

Αργός διάπλους
Στων σκ-ιερών σου στενών
Τις συμπληγάδες

 

37

Να ξεδιψάω
Από τις δυο σου χούφτες
Κι ας είναι άδειες

 

38

Ήρεμη μπρος μου
Η πλάτη σου κι ύστερα
Θεόρατο κύμα

 

39

Η γλώσσα μου έρπει
Σαν διψασμένο φίδι
Στο υγρό σου φύλ(λ)ο

 

40

Τα δυο σου χείλη
Μες στα δικά μου κλείνω
Μίλα μου ακόμα

 

41

Τώρα φιλάω
Δυο χείλη ορθάνοιχτα
Και δε φιλάνε

 

42

Τέσσερα χείλη
Στον πόθο μισάνοιχτα
Κανένα δικό μου

 

43

Κι αυτά τα χείλη
Σιωπηλά μπροστά μου
Μα ικετεύουν

 

44

Το στόμα κλείνεις
Ζωηρό μπουμπούκι ανοίγει
Σε ξένο μίσχο

 

45

Γονατιστός και
Προσκυνώ τους μηρούς σου
Εγώ ο άθεος

 

46

Φυγάς και αλήτης
Γυρίζω στου κορμιού σου
Τους χίλιους δρόμους

 

47

Δε θα μ’ αφήσεις
Στο δέρμα μου κρατάω
Τ’ αρώματά σου
Μα αν τύχει και σε χάσω
Να ξέρεις δε θα υπάρχω

 

 

Μπάμπης Ζαφειράτος
6 Απριλίου – 8 Ιουνίου 2021
(Από τα 100 χαϊκού του έρωτα και 1 τάνκα του θανάτου)

Κεντρική εικόνα:
Amedeo Clemente Modigliani (12.7.1884 – 24.1.1920). Reclining Nude (detail, 1919)
Museum of Modern Art, New York, Private Collection. (Πηγή: https://www.apollo-magazine.com)