Οι κατά φαντασίαν “Αλγερινοί” του μετρό και το πρόσωπο του τέρατος

Είναι εικόνα μιας κοινωνίας που όχι μόνο συνήθισε το πρόσωπο του τέρατος, όχι μόνο άρχισε να του μοιάζει, αλλά επιδίδεται σε έναν πραγματικό διαγωνισμό τεράτων.

Δεν περίμενε κανείς περιστατικά σαν αυτό του άγριου ξυλοδαρμού του σταθμάρχη στο μετρό για να δει το φασισμό της διπλανής πόρτας να ρίχνει το ασφυκτικό του πέπλο στη δημόσια συζήτηση για την πραγματικά ασύλληπτη βία με αφορμή μια παρατήρηση λόγω μη χρήσης μάσκας. Είναι ωστόσο όμως αξιοπρόσεκτη η ταχύτητα με την οποία στήθηκε, αλλά και κατέρρευσε το αφήγημα που για μερικές ώρες γέμισε με χαιρεκακία την ψυχή κάθε ακροδεξιού, αλλά και των πολυπληθέστατων “εγώ δεν είμαι ρατσιστής, αλλά…”.

Όλα άρχισαν από “διαρροές” της αστυνομίας, που πρόθυμα και χωρίς καμία διασταύρωση αναπαρήγαγαν ιστοσελίδες όπως της Νάντιας Αλεξίου, γνωστής από την παρουσία της σε δίκη του Ηλία Κασιδιάρη. Όχι απλά οι δράστες ήταν “Αλγερινοί με μελαμψό δέρμα”, αλλά και “ασυνόδευτα ανήλικα, δηλαδή με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια, καθώς πέρα από το στερεότυπο του επικίνδυνου αλλοδαπού εγκληματία, επιτέλους δινόταν μια ευκαιρία να κατατροπωθούν οι “ευαίσθητοι αριστερούληδες”, που ζητούν φροντίδα για τα ανήλικα προσφυγόπουλα, τα οποία στην πραγματικότητα είναι νταβρατισμένοι μπράβοι έτοιμοι να σπείρουν τον όλεθρο σε φιλήσυχους Έλληνες συμπολίτες μας.

Είναι τέτοιος ο βαθμός άρνησης της πραγματικότητας, που όταν λίγο μετά αποκαλύφθηκε η ημεδαπή ταυτότητα των θυτών, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που ζητούσαν να “μάθουν τα ονόματά” τους, αφήνοντας υπονοούμενα ότι μπορεί και να είναι ομογενείς, τουτέστιν μη γνήσιοι Έλληνες, εκτός κι αν αυτό βολεύει πολιτικά, οπότε μετατρέπονται εν μία νυκτί σε φάρους του ελληνισμού ανά την υφήλιο.

Στη συνέχεια, η αλήθεια ήρθε να δώσει ένα ακόμα χαστούκι στα προκατασκευασμένα κουτάκια των “μετριοπαθών ρατσιστών”, καθώς αποκαλύφθηκε ως γνωστόν ότι στην όλη υπόθεση είχε ανάμειξη και ειδικός φρουρός της ΕΛ.ΑΣ, σαν αυτούς δηλαδή που θα μετατρέψουν σύντομα τα πανεπιστήμια της χώρας σε Οξφόρδη, που συμβούλευσε τους ανήλικους πώς να αποφύγουν τη σύλληψη ή τι να πουν αν πιαστούν. Από την άλλη, το γεγονός ότι συλλαμβάνονται αστυνομικοί και δη ειδικοί φρουροί για απλή υπόθαλψη εγκληματία κι όχι για την απευθείας διάπραξη αδικημάτων, το λες και πρόοδο. Αν μη τι άλλο πάντως, η όλη υπόθεση αποδεικνύει περίτρανα πως το νέο αστυνομικό σώμα για τα ΜΜΜ είναι η λύση του προβλήματος και ήδη νιώθουμε ασφαλέστεροι ως επιβάτες και μόνο στην ιδέα.

Το πραγματικά λυπηρό φυσικά στην όλη υπόθεση είναι ότι δυο παιδιά πριν καλά – καλά βγάλουν το σχολείο κρύβουν μέσα τους τέτοιο μίσος και επιθετικότητα, που δεν περιμένει παρά ελάχιστη αφορμή για να ξεσπάσει με το μένος που είδαμε όλοι στις οθόνες μας., που είναι θύτες και θύματα ενός συστήματος ολοένα και πιο συνώνυμου των τερατογενέσεων.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: