Επτάχρονο παιδί στη θάλασσα

Προσήχθησαν οι γονείς με κατηγορίες παραμέλησης εποπτείας ανηλίκου και έκθεσης σε κίνδυνο μας λένε.
Αντί να προσαχθούν το ελληνικό κράτος στο κατά συρροή έγκλημα του εγκλεισμού και κλείσιμο των συνόρων.

Επτάχρονο παιδί στη θάλασσα, ξέφυγε της προσοχής σας κύριοι κυβερνώντες.

Ένα παιδί πνιγμένο, ένα παιδί «ξέφυγε από την προσοχή των γονιών του» και πνίγηκε στην θάλασσα μπροστά στο καταυλισμό του Σκαραμαγκά.

Προσήχθησαν οι γονείς με κατηγορίες παραμέλησης εποπτείας ανηλίκου και έκθεσης σε κίνδυνο μας λένε.

Αντί:

Προσήχθησαν: Το ελληνικό κράτος στο κατά συρροή έγκλημα του εγκλεισμού και κλείσιμο των συνόρων.

Προσήχθησαν: Η κυβερνητική μηχανή σε ρόλο ανθρωποφύλακα και κατά της ανύπαρκτης μέριμνας προσφύγων και μεταναστών.

Προσήχθησαν: Το υπουργείο Μεταναστευτικής πολιτικής για την υπέρμετρη και σκόπιμη καθυστέρηση στην έκδοση των αποφάσεων επί αιτημάτων ασύλου ή μετεγκατάστασης τους στις χώρες που εκείνοι επιθυμούν.

Προσήχθησαν:Οι ΜΚΟ για την απάνθρωπη εκμετάλλευση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και επιβίωσης.

Προσήχθησαν: Η ομερτά του συνόλου των μέσων μαζικής ενημέρωσης δια της σιωπής τους στην αστυνομική βία, τον εκφοβισμό και την εκμετάλλευση τους από τους χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ των ίδιων των ιμπεριαλιστών που τους βομβαρδίζουν.

Προσήχθησαν: Η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ που απορρόφησαν μόνο το παραγωγικό και ειδικευμένο αντρικό εργατικό δυναμικό, γράφοντας την επανένωση των οικογενειών στα υπόγεια των Βρυξελλών.

Προσήχθησαν: Οι νατοϊκές πολεμικές επιχειρήσεις, οι εταιρείες/κράτη που κλείνουν δις συμφωνίες για πολεμικό υλικό, το στρατιωτικό – αστυνομικό σώμα της Φρόντεξ, οι πολυεθνικές που ρημάζουν τις χώρες και εξαθλιώνουν τους λαούς.

Προσήχθησαν: Οι φασίστες μπράβοι ξυλοφορτώνοντας και απειλώντας μετανάστες με δολοφονίες αν δεν εγκαταλείψουν την χώρα.

Προσήχθησαν: Ο ΟΗΕ για την αθέτηση της δέσμευσης του να προστατέψει τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών

Σκαραμαγκάς. 3.500 πρόσφυγες και μετανάστες δηλαδή ανθρώπινες ψυχές που ζούνε εγκλωβισμένοι οι μισοί από αυτούς παιδιά. Η διαχείριση του «στρατοπέδου είναι στα χέρια του ελληνικού κράτους, και των ΜΚΟ, οι οποίες αλλάζουν ανάλογα με τη ροή των χρηματοδοτήσεων. Διαβάζω την μαρτυρία μιας γυναίκας πρόσφυγα: «Έχω τρία παιδιά, βρίσκονται στη Γερμανία με τον άντρα μου. Το μικρότερο δεν θέλει να μου μιλήσει, γιατί δεν με πιστεύει ότι δεν μπορώ να πάω να τους βρω…». «Εδώ έχουμε έρθει κυρίως γυναίκες και παιδιά. Οι άντρες πρόλαβαν κι έφυγαν. Εμείς παγιδευτήκαμε εδώ. Θέλουμε να πάμε στους άντρες μας…». «Εμείς εδώ είμαστε όλη η οικογένεια, έχουμε τρία παιδιά. Περιμένουμε… μέχρι πότε όμως…».

Ο πατέρας του μικρού επτάχρονου αγοριού Νουργιάν Μοχάμαντ βρίσκεται στην Γερμανία. Εδώ και τρία χρόνια προσπαθεί να επανενώσει την οικογένεια του.

«Από την πρώτη εξέταση δεν φαίνονται κακώσεις ή άλλες ενδείξεις εγκληματικής ενέργειας και πιθανολογείται ότι ο θάνατος οφείλεται σε πνιγμό» αναφέρει το ιατρικό δελτίο.

Λάθος κύριοι το παιδί έχει πνιγεί πολύ πιο πριν από τις πολιτικές σας. Έγκλημα εκ προμελέτης λέγεται.

Ποιο “κράτος”, κύριοι, ποιο “κράτος”;

Σ’ αλλεπάλληλους σωρούς “κρατών” πατάμε

Κώστας Μόντης

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: