Τον δούλεψε το μαλάκα ο κρατούμενος!

Ένα ανέκδοτο περιστατικό από τη ζωή των πολιτικών εξόριστων στα στρατόπεδα της χούντας στη Λέρο, που διηγείται ο Βασίλης Δεμουρτζίδης, στη μαρτυρία του με τίτλο “η διάσπαση στην εξορία” και δημοσιεύτηκε στο ένθετο της ΕΦΣΥΝ για τα 50 χρόνια από τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968, τον περασμένο Φλεβάρη.

Μια ευτράπελη ιστορία που έχει σχέση με τις διασπάσεις του ΚΚΕ.

Είναι 1970 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης κρατουμένων στο Λακκί. Η διοίκηση της φρουράς του στρατοπέδου είναι προφανώς ενήμερη για τη διάσπαση του ΚΚΕ και των κρατουμένων στο στρατόπεδο. Στα μαγειρεία το συνεργείο των μαγείρων, που είναι συγκρατούμενοί μας, παρασκευάζουν το καθημερινό φαγητό για όλο το στρατόπεδο, σε τεράστια καζάνια. Υπάρχουν στο στρατόπεδο πολλοί κρατούμενοι διαβητικοί, για τους οποίους υπάρχει ξεχωριστό καζάνι, γιατί κάνουν δίαιτα. Για να ξεχωρίζει το καζάνι αυτό από τα άλλα, οι μάγειροι έγραψαν πάνω του τη λέξη ΖΑΧΑΡ/ΚΟΙ (Ζαχαροδιαβητικοί συγκοπτόμενα).

Κάποια μέρα μπαίνει στα μαγειρεία ένας ανθυπομοίραρχος από την ασφάλεια του στρατοπέδου, με μια κουστωδία χωροφυλάκων, για έλεγχχο. Βλέπει ο ανθυπομοίραρχος με περιέργεια το καζάνι των διαβητικών, διαβάζει τη λέξη ΖΑΧΑΡ/ΚΟΙ και ρωτάει το μάγειρα που ήταν μπροστά του. Τι είναι αυτό το καζάνι και ποιοι τρώνε απ’ αυτό; Και ο μάγειρας με πολύ σοβαρό ύφος του απαντάει: Από το καζάνι αυτό τρώνε οι ζαχαριαδικοί!

Ο ανθυπολογχαγός κούνησε το κεφάλι του με νόημα και έφυγε. Προφανώς ανέφερε στον προϊστάμενό του διοικητή ότι οι ζαχαριαδικοί τρώνε από ξεχωριστά καζάνια. Σε λίγο επισκέπτεται τα μαγειρεία ο διοικητής. Βλέπει το καζάνι των διαβητικών και με κάπως αυστηρό ύφος ρωτάει έναν από τους μάγειρες που βρήκε μπροστά του.

Ποιοι κρατούμενοι τρώνε από το καζάνι αυτό;

Και ο μάγειρας, που δε γνώριζε την προηγούμενη κουβέντα με τον ανθυπομοίραρχο, του απάντησε πως στο καζάνι αυτό τρώνε οι ζαχαροδιαβητικοί. Ο διοικητής κούνησε το κεφάλι του κα έφυγε, μουρμουρίζοντας, προφανώς, ότι “τον δούλεψε τον μαλάκα ο κρατούμενος”!