Μορφές του ΚΚΕ και των ταξικών αγώνων – Αρίστος Καμαρινός
Η ζωή και η δράση του Αρίστου Καμαρινού, του αξιωματικού του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ Πελοποννήσου, που κατάφερε να ξεφύγει από τους διώκτες του, μένοντας κρυμμένος 13 χρόνια στο υπόγειο του σπιτιού του, αφού πρώτα σκηνοθέτησε την κηδεία του…
Γεννήθηκε το 1917 στην Καλαμάτα. Ήταν Υπαξιωματικός του στρατού. Το 1936 οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ και στο ΚΚΕ. Το 1938 αποτάχθηκε λόγω της ιδεολογίας του και της αντιδικτατορικής δράσης του. Με την κήρυξη του πολέμου κλήθηκε και πάλι στα όπλα και πολέμησε στην πρώτη γραμμή στην Αλβανία. Τιμήθηκε με αριστείο ανδρείας. Μετά την συνθηκολόγηση επέστρεψε στην γενέτειρά του.
Δεύτερος από αριστερά
Το φθινόπωρο του 1942 ανέβηκε στον Ταΰγετο και ξεκίνησε τον ένοπλο αγώνα. Ορίστηκε καπετάνιος του 2/9 τάγματος του ΕΛΑΣ. Με τη μονάδα του συμμετείχε σχεδόν σε όλες τις μάχες στην περιοχή της Πελοποννήσου κατά τη διάρκεια της κατοχής καθώς και στην Αθήνα στα Δεκεμβριανά.
Ο Καμαρινός στο Δημοκρατικό Στρατό Πελοποννήσου
Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας επέστρεψε στην περιοχή του και ορίστηκε γραμματέας της αχτίδας Αλαγονίας (Μεσσηνία). Λόγω των διώξεων και του κινδύνου σύλληψης, το Μάρτη του 1946, πήγε στην Αθήνα. Με κομματική εντολή επανήλθε στην Πελοπόννησο το Φλεβάρη του 1947 και ανέλαβε Πολιτικός Επίτροπος του αρχηγείου Ταϋγέτου με διοικητή το Γιώργο Κονταλώνη. Το Γενάρη του 1948 ανέλαβε την διοίκηση του 2ου τάγματος του αρχηγείου Ταϋγέτου με τον βαθμό του Ταγματάρχη.
Συμμετείχε σε όλες τις μάχες της 3ης Μεραρχίας του ΔΣΠ. Μετα τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του 1949 αναγκάστηκε να χωρίσει το τάγμα του σε μικρές ομάδες με σκοπό να διασωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι σύντροφοί του. Έμεινε για πολλούς μήνες στα βουνά της νότιας Πελοποννήσου, αφού ήταν επικηρυγμένος.
Πρώτος από δεξιά με το μουστάκι
Το φθινόπωρο του 1949, αποφάσισε να γυρίσει κρυφά στην Καλαμάτα. Προηγουμένως φρόντισε να παραπλανήσει τις αρχές βάζοντας στην τσέπη ενός νεκρού συντρόφου του ένα δήθεν αποχαιρετιστήριο γράμμα στη μητέρα του. Έγραφε πως είναι τραυματισμένος βαριά. Έγινε πιστευτός και ο αστικός τύπος δημοσίευσε με πανηγυρισμούς την… «εξόντωσή» του. Μπήκε στην πόλη της Καλαμάτας και κατέφυγε στο πατρικό του, μαζί με τον αντάρτη Δ. Πράτη. Έδωσε οδηγίες στην μητέρα και τις αδελφές του να ετοιμάσουν το μνημόσυνό του και να πενθήσουν. Έμεινε κρυμμένος στο υπόγειο του σπιτιού του για τρία χρόνια και στη συνέχεια, μέχρι το 1962, σε δωμάτιο του σπιτιού. Σε όλο αυτό το διάστημα είχε επαφή με τον παράνομο μηχανισμό του Κόμματος, μέσω της συναγωνίστριας και μετέπειτα γυναίκας του Ελένης Κατσαφάδου. Δε σταμάτησε να παρακολουθεί την πολιτική κατάσταση, να διαβάζει βιβλία και να μορφώνεται. Έμαθε και τελειοποίησε τρεις ξένες γλώσσες.
Το 1962 πήρε εντολή να μεταβεί στην Αθήνα. Έμεινε κρυμμένος μέχρι το 1964, οπότε και διέφυγε με κομματική εντολή στην Σοβιετική Ένωση. Εγκαταστάθηκε στην Τασκένδη όπου σπούδασε φιλοσοφία και κοινωνιολογία και εργάστηκε ως μεταφραστής. Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα με την οικογένειά του.
Είναι ο συγγραφέας του πολύτιμου και πολυδιαβασμένου βιβλίου για τον Δ.Σ. Πελοποννήσου ‘Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ 1946-1949’ (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή). Παρέμεινε ενεργό μέλος του ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του. Έφυγε πλήρης ημερών το 2012.
Ο Καμαρινός σε μεγάλη ηλικία
Είναι ο συγγραφέας του πολύτιμου και πολυδιαβασμένου βιβλίου για τον Δ.Σ. Πελοποννήσου ‘Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ 1946-1949’ (εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή). Παρέμεινε ενεργό μέλος του ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του. Έφυγε πλήρης ημερών το 2012.
Δείτε εδώ όλες τις μορφές που παρουσιάζονται σε αυτή τη σειρά αναρτήσεων
Δείτε εδώ όλες τις αναρτήσεις του αφιερώματος της Κατιούσα στα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ
