Εσύ πόσα “Bella ciao” αντέχεις; Και ο Στέλιος Ρόκκος στο ρυθμό του αντάρτικου ύμνου
Με κομμένη την ανάσα περιμένουμε πότε θα γίνει σουξεδάκι και το “Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά” επιτέλους.
Για το σήριαλ “Casa de papel” πολλά μπορεί να πει κανείς, μεταξύ άλλων ότι κατέστησε χιτάκι τον ύμνο των Ιταλών παρτιζάνων “Bella Ciao”, το οποίο ακούγεται κυριολεκτικά παντού. Η αρχή έγινε στο γνωστό αντιστασιακό άντρο του NAMMOS στο νησί των ανέμων, ως πράξη αγώνα κατά της σοβιετικής υποχρέωσης καταβολής φόρων, κι έκτοτε το άσμα τείνει να γίνει κάτι σαν εναλλακτικό “Ντεσπασίτο”, τηρουμένων των αναλογιών.
Δε λείπουν όμως και οι ζωντανές επαν-εκτελέσεις, όπως εκείνη του Στέλιου Ρόκκου στο Φεστιβάλ Κρασιού της Αλεξανδρούπολης, η οποία πλέον συναγωνίζεται επάξια εκείνη της μπαλάντας του κυρ – Μέντιου από το Νότη Σφακιανάκη, που μεταξύ άλλων υπήρξε πηγή έμπνευσης και για τον Ντάνο του πρώτο σαρβάιβορ. Ελπίζουμε ο Ρόκκος να μην ακολουθήσει και την πολιτική πορεία του πρώτου διδάξαντα της μετατροπής αγωνιστικών τραγουδιών σε ύμνο για κλαρινογάμπρους και το κακό να περιοριστεί μόνο στ’αυτάκια μας.
Σε κάθε περίπτωση, εκείνος που δικαιώνεται για άλλη μια φορά είναι ο Χριστόφορος Ζαραλίκος με την προφητική ατάκα του πως παράγουμε περισσότερα bella ciao απ’όσα μπορούμε να καταναλώσουμε.
