Χυδαία στοχοποίηση δημοσιογράφου από τα μπουμπούκια της ΕΛ.ΑΣ. (VIDEO)

“Σε γ@μ@με από τον κ@λο αν θέλουμε” – “Είσαι ο Αβραμίδης, ο… φίλος μας, που γράφει για την αστυνομία” – Την ώρα που η ΕΛ.ΑΣ. παρεμποδίζει ωμά το δημοσιογραφικό έργο, οι δημοσιογραφικές ενώσεις σιωπούν εκκωφαντικά, ενώ μεγαλοδημοσιογράφοι δε σταματάν να γλείφουν την πολιτική εξουσία.

Μπορεί κάποιοι να βαυκαλίζονται ότι ζούμε σε μια χώρα όπου η ελευθερία έκφρασης είναι πλήρως κατοχυρωμένη, αλλά οι ελληνικές αρχές κάνουν ό,τι μπορούν για να τους ρίξουν από το ροζ (ή γαλάζιο, δεν έχει και τόση σημασία, εφόσον το αστικό κράτος έχει συνέχεια) συννεφάκι τους, προχωρώντας σε ευθείες στοχοποιήσεις δημοσιογράφων που μπαίνουν στο μάτι της εξουσίας τους. Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του δημοσιογράφου Χρήστου Αβραμίδη στη Θεσσαλονίκη -συνεργάτη της Ελληνοφρένειας και του Infowar, μεταξύ άλλων.

Πριν από λίγες ημέρες, είχε ανασταλεί η λειτουργία του προφίλ του (https://twitter.com/chris_avramidis) στο Twitter, πιθανότατα γιατί η κριτική του προς τους κρατούντες δεν άρεσε ιδιαίτερα στον εσμό των φιλοκυβερνητικών τρολ ή οποιωνδήποτε άλλων τον ανέφεραν (report). Αυτό ήταν απλώς το προειδοποιητικό χτύπημα, που προανήγγειλε το επόμενο.

Αυτή τη φορά έκανε το “λάθος” να ασκεί το δημοσιογραφικό του καθήκον, καταγράφοντας με το κινητό του έναν αστυνομικό έλεγχο στο κέντρο της πόλης, μετά την ολοκλήρωση της διαδήλωσης διαμαρτυρίας ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης του Βιολογικού στο ΑΠΘ από την ΕΛ.ΑΣ. – που ελλείψει Everest, έχουν κάνει στέκι τους το campus της Πανεπιστημιούπολης. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει αστυνομικούς να φυτεύουν “ενοχοποιητικά στοιχεία” σε σακίδια, κατά τη διάρκεια παρόμοιων ελέγχων.

Ο απολογισμός αυτής της διαδήλωσης ήταν 30 προσαγωγές, εκ των οποίων οι 27 μετατράπηκαν σε συλλήψεις, με τη συνηθισμένη φάμπρικα των προκατασκευασμένων κατηγοριών, που στηρίζονται στις μαρτυρίες των αστυνομικών. Ένα δείγμα για την αξιοπιστία των τελευταίων μας δίνει η μαρτυρία του Χρ. Αβραμίδη, που μίλησε στην Κατιούσα για όσα συνέβησαν και για την ιδιαίτερη μεταχείριση που του επιφύλαξαν τα μπουμπούκια της ΕΛ.ΑΣ., που τον γνώριζαν άλλωστε και τον… “υποδέχτηκαν σαν φίλο”.

Κάλυπτα τη διαδήλωση και όσα ακολούθησαν. Περνάω από την Εγνατία, όπου βγάζω βίντεο με κάποιες συλλήψεις. Κατεβάζω το κινητό και για ένα διάστημα δε συμβαίνει τίποτα. Περνάει ένας νεαρός και ένας ΜΑΤατζής του ζητά να ανοίξει την τσάντα. Εγώ αρχίζω να βγάζω βίντεο, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να βγει από μια τέτοια “έρευνα”, εδώ βγάζουν DNA από καπέλα… Υπάρχουν άλλωστε σχετικά βίντεο από την υπόθεση Τίτκωβ-Λάλου, που τους έβαλαν ένα μπουκαλάκι στην τσάντα και προφανώς δεν ήταν Ice-Tee, αλλά δεν τα έβαλαν ποτέ στη δικογραφία, μετά τον δημοσιογραφικό έλεγχο και τον ντόρο που έγινε.

Ας δούμε όμως πώς αντιδρούν τα όργανα της εξουσίας σε αυτόν τον τυπικό δημοσιογραφικό έλεγχο.

Με τραβάει ένας άνδρας της ασφάλειας. Μαζί με άλλους ασφαλίτες, με πάνε πίσω από τον κλοιό τον ΜΑΤ και αρχίζουν εν χορώ να με τραμπουκίζουν. Λέω ότι είμαι δημοσιογράφος, δείχνω την ταυτότητα και φωνάζω προς τον κόσμο και τους συναδέλφους ότι συλλαμβάνεται ένας δημοσιογράφος και παρεμποδίζεται το έργο του. Οι αστυνομικοί συνεχίζουν να με ειρωνεύονται, ενώ ένας που είναι μάλλον ο επικεφαλής αρχίζει να μου ουρλιάζει, λες και παίζει σε σκηνή από το “Σπιρτόκουτο”. Στήνεται στο άσχετο σε απόσταση μερικών εκατοστών από το πρόσωπό μου και φωνάζει. Του απαντάω πως “και εγώ μπορώ να φωνάξω” και τότε ένας άλλος ασφαλίτης εξαγριώνεται και αρχίζει να φωνάζει πιο δυνατά.

Τι φωνάζεις; Αν θέλουμε σε γαμάμε και από τον κώλο…

Και με χτυπάει στο καλάμι…

Παράλληλα, ένας άλλος από τους άνδρες της ασφάλειας δεν άφηνε κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι όλα αυτά ήταν συμπτωματικά, λέγοντας ειρωνικά: Εσύ είσαι ο Αβραμίδης ο φίλος μας. Σε ξέρουμε, όλο για εμάς γράφεις…

Την ίδια ώρα, οι αστυνομικοί σταματούσαν τους άλλους δημοσιογράφους που συνειδητοποιούσαν τι είχε συμβεί και πλησίαζαν στο σημείο για να καταγράψουν το γεγονός. Κάτω από την πίεση και της δικής τους παρέμβασης, ο δημοσιογράφος μένει ελεύθερος μετά από λίγα λεπτά, κάτω από κύματα ειρωνειών από τους αστυνομικούς, που συνεχίζουν απτόητοι. Ο ίδιος όμως τονίζει πως παραμένουν ανοιχτά μια σειρά ερωτήματα από τη στάση τους. Και πρωτίστως, το ζήτημα της ωμής παρεμπόδισης του δημοσιογραφικού έργου.

Το έχουν ξανακάνει, έχει καταγραφεί, υπάρχει καταγγελία και από την ΠΟΕΣΥ. Συνέβη για άλλη μια φορά. Η ίδια συνθήκη, όπου οι αστυνομικοί αυθαιρετούν, βρίζουν, χειροδικούν, επιχειρούν να ελέγξουν το δημοσιογραφικό έργο, αλλά μένουν ατιμώρητοι. Πώς θα αποφευχθεί η επανάληψη του ίδιου έργου την επόμενη φορά; Εκτός και αν δεν έχουν στόχο να τους αποτρέψουν, αλλά να τους ενθαρρύνουν να το επαναλάβουν. Και αυτός είναι ο στόχος της δημοσιοποίησης του επεισοδίου. Να μην υπάρξει άλλη φορά!

Ας σημειωθεί πως έχουν περάσει ήδη δυο μέρες, αλλά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ΠΡΟ-ΠΟ τηρεί σιγή ιχθύος. Ο Χρ. Αβραμίδης τονίζει πως στην περίπτωσή του ουσιαστικά οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. πήγαν να εφαρμόσουν με υπερβάλλοντα ζήλο τις περιβόητες ζώνες ασφαλείας που είχε προαναγγείλει ο Χρυσοχοΐδης για τους δημοσιογράφους.

Θέλουν υποτίθεται να “προστατέψουν” τους δημοσιογράφους από τα επεισόδια και τους διαδηλωτές, κρατώντας τους σε ειδικές ζώνες μακριά από τα περιστατικά, για να μην ασκείται κανείς δημοσιογραφικός έλεγχος. Ουσιαστικά η ΕΛ.ΑΣ. το εφάρμοσε πάνω μου, με υπερβάλλοντα ζήλο. και αυτό είναι ευρύτερο πολιτικό ζήτημα.

Ταυτόχρονα, μπαίνει ασφαλώς και το ζήτημα πόσο αξιόπιστες μπορούν να θεωρηθούν οι κατηγορίες για τους 27 συλληφθέντες διαδηλωτές, που βασίζονται στη μαρτυρία των συγκεκριμένων οργάνων της τάξης.

Εγώ ξεμπέρδεψα σχετικά γρήγορα και αναγκάστηκαν να με αφήσουν λόγω της κάλυψης που μου παρέχει η δημοσιογραφική ιδιότητα και οι παρεμβάσεις των συναδέλφων μου. Οι 27 όμως πέρασαν τη νύχτα στο κρατητήριο, πολλοί εξ αυτών πιθανότατα με χαλκευμένες κατηγορίες, από τα ίδια ακριβώς άτομα. Πόσο αξιόπιστες μπορεί να είναι και τι αίσθημα δικαιοσύνης αποπνέουν;

Παραθέτουμε και την ανάρτηση που έκανε ο δημοσιογράφος στον τοίχο του, με τα διαφωτιστικά βίντεο που δείχνουν τον υπερβάλλοντα ζήλο της ΕΛ.ΑΣ. ενάντια στην άσκηση δημοσιογραφικού έργου -και εναντίον των δημοσιογράφων που επιχειρούν να προσεγγίσουν το σημείο της κράτησης του Χρ. Αβραμίδη.

Την ώρα που οι διοικήσεις των δημοσιογραφικών ενώσεων τηρούν εκκωφαντική σιωπή για όλα αυτά τα γεγονότα, ενώ άλλοι επιφανείς εκπρόσωποι της “τέταρτης εξουσίας” στηρίζουν με όλους τους τρόπους και χωρίς προσχήματα την πολιτική εξουσία, οι Πραιτωριανοί του συστήματος δείχνουν τα δόντια τους απέναντι στην ελευθερία έκφρασης. Προσοχή όμως: αυτό που “στήνεται στο απόσπασμα” δεν είναι η δημοσιογραφία γενικά, αλλά όσοι “κάνουν το λάθος” να μπαίνουν στο μάτι της εξουσίας, αντί να γλείφουν τους εκπροσώπους της, περιμένοντας να πάρουν ένα κοκαλάκι από τη λεία για τις υπηρεσίες τους.

Facebook Twitter Google+ Εκτύπωση Στείλτε σε φίλο

Κάντε ένα σχόλιο: