Πέμπτη 2 Μάη 2019 – Τι… παίζει σήμερα;
Μουσική, Θέατρο, Κινηματογράφος, Εικαστικά, Βιβλίο, Εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις – προτάσεις για έξοδο.
Μουσική
ROCK STORY, ένα έργο της Λείας Βιτάλη
Εμπνευσμένο από τον Παύλο Σιδηρόπουλο.
Στο θέατρο Αργώ, έως και τις 19 Μαΐου 2019
και κάθε Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:00.
Το ροκ είναι επιλογή ζωής. Ενίοτε και θανάτου.
Ο Λέο, ο κεντρικός ήρωας οδεύει από την απόλυτη ελευθερία και τον ασυμβίβαστο έρωτα στην αυτοκαταστροφή.
Οικογενειακό περιβάλλον, χημικές ουσίες, μουσικές, έρωτας και στο κέντρο ένας νέος άνδρας που ανυπομονεί να φθάσει στην κορυφή.
Ελλάδα του 80. Μια ροκ συναυλία. Ο ήρωας θα ξεπεράσει τα όρια και θα αφήσει την τελευταία του πνοή πάνω στη σκηνή. Ποιος είναι; Τι ζητούσε από τη ζωή και πώς έφτασε εκεί; Στα τρία λεπτά που μεσολαβούν από τη ζωή στον θάνατο περνάει από μπροστά του όλη του η ζωή σαν ταινία του σινεμά.
‘Ενα έργο γραμμένο με συγκίνηση και χιούμορ που αναζητά τα αίτια πίσω από τον πρόωρο θάνατο ενός ροκ ειδώλου.
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:
Τετάρτη έως Κυριακή στις 21:00
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
Γενική είσοδος:15 €
Μειωμένο:12 €
ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΓΩ, Ελευσινίων 15, Αθήνα
Στάση Μετρό Μεταξουργείο
Τηλέφωνο : 210 5201684
www.argotheater.gr
https://www.facebook.com/argotheater
https://instagram.com/argotheater
***
Πάτρα: Μέρες …Μαγιού σε Ψηλαλώνια και Ομόνοια, γεμάτες από μουσική, τραγούδια και χορό
Μέρες …Μαγιού σε Ψηλαλώνια και Ομόνοια, γεμάτες από μουσική, τραγούδια και χορό, διοργανώνει και φέτος ο Πολιτιστικός Οργανισμός του Δήμου Πατρέων, για τον εορτασμό της πρωτομαγιάς.
Οι εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 1η Μαΐου και την Παρασκευή 3 Μαΐου, με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη να ανοίγει τις εκδηλώσεις, σε μία μοναδική συναυλία.
***
Θέατρο
«Ο Παίκτης» του Ντοστογιέφσκι
Ένα από τα πιο κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, στο Θέατρο 104, η παράσταση «Ο Παίκτης», βασισμένη σε ένα από τα μεγαλύτερα αριστουργήματα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι έως τις 5 Μαΐου 2019.
Σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας, αριστοκράτες, κοινοί θνητοί και απατεώνες επιδίδονται με πάθος στα τυχερά παιχνίδια. Με άκρατο κυνισμό και με σαφείς διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις τζογάρουν χρήματα, ανθρώπους και αισθήματα. Εκεί, σε αυτή τη μικρογραφία της Ευρώπης με τις πολλές γλώσσες, τις διαφορετικές νοοτροπίες και με τις ιδιαιτερότητες κάθε λαού, ο Αλεξέι Ιβάνοβιτς θα παρασυρθεί στη δίνη του αδιέξοδου έρωτα και θα παίξει στη ρουλέτα κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.
Η Σοφία Καραγιάννη με μια αξιόλογη ομάδα ηθοποιών και συντελεστών, υπογράφει τη σκηνοθεσία σε ένα από τα πιο κλασικά αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που καταπιάνεται κυρίως με το πάθος του τζόγου, αλλά και με άφθονο χιούμορ σαρκάζει την κοινωνία της εποχής του συγγραφέα, που είναι εθισμένη όσο και η δική μας, παρά τις πολιτισμικές διαφορές, στον εύκολο πλουτισμό και το χρήμα. Και κάπου εκεί βρίσκεται ο έρωτας, αδυσώπητος και άστοργος, για να εξυψώσει ακόμη περισσότερο την κατάρρευση του ήρωα.
Ο Παίκτης γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής του συγγραφέα και εκδόθηκε το 1866. Το 1863 στο καζίνο του Βισμπάντεν ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι χάνει όλα του τα χρήματα. Δέχεται να εξοφλήσει τα χρέη του, παραδίδοντας σε σύντομο χρονικό διάστημα ένα καινούργιο βιβλίο. Τα καταφέρνει, υπαγορεύοντας το κείμενο στη στενογράφο Άννα Σνίτκινα την οποία παντρεύεται λίγο αργότερα. Έτσι, μέσα σε 26 μέρες, γράφτηκε ο Παίκτης, ένα έργο βαθιά ψυχολογικό με έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, και ένα από τα πιο σημαντικά έργα του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι.
Σκηνοθεσία:Σοφία Καραγιάννη
Μετάφραση (από τα γαλλικά): Μιλτιάδης Σαλβαρλής
Προσαρμογή κειμένου: Σοφία Καραγιάννη, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Βάσια Mίχα
Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: GAFF
Ερμηνεία (με αλφαβητική σειρά): Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας
Θέατρο 104, Eυμολπιδών 41, Γκάζι,
τηλ. 2103455020
***
Οι 12 Ένορκοι στο Θέατρο Αλκμήνη
Κάθε ψηφοφορία τους είναι και μία μάχη, αλλά…
μία μάχη που πρέπει να κερδηθεί με μόνο όπλο την αλήθεια!
Ποια θα είναι η ετυμηγορία τους;
Και με τι «κόστος» για τον καθέναν από τους 12;
Οι 12 Ένορκοι του Ρέτζιναλντ Ρόουζ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, η sold-out παράσταση των τελευταίων χρόνων, έχοντας αποσπάσει βραβεία, εξαιρετικές κριτικές και το ενδιαφέρον περισσότερων από 80.000 θεατών, συνεχίζει για 5η χρονιά!
Το ατμοσφαιρικό θέατρο ΑΛΚΜΗΝΗ μετατρέπεται για άλλη μια χρονιά σε δικαστικό μέγαρο, φέρνοντας ενόρκους και θεατές αντιμέτωπους με τις συνειδήσεις τους.
Υπόθεση
Στη Νέα Υόρκη του 1957, ένα αλλοδαπό αγόρι 16 χρόνων κατηγορείται για φόνο. Η τύχη του είναι στα χέρια 12 ενόρκων οι οποίοι θα αποφασίσουν αν είναι ένοχο. Σ’ αυτή την περίπτωση η θανατική ποινή είναι υποχρεωτική. Οι 12 άντρες, κλειδωμένοι σ’ ένα δωμάτιο, άλλοτε ταυτίζονται κι άλλοτε συγκρούονται. Πρέπει να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας, ο καθένας από αυτούς, τη συνείδησή του αλλά και τις συνειδήσεις των υπολοίπων. Οι 12 ένορκοι αντικατοπτρίζουν τις προκαταλήψεις της κοινωνίας μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται βίαια μπροστά στα μάτια του θεατή.
Κείμενο: Reginald Rose
Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη
Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη & Νότης Παρασκευόπουλος
Σκηνικά: David Negrin
Κοστούμια: Κική Μήλιου
Πρωτότυπη μουσική: Γιώργος Περού
Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα & Κατερίνα Κωνσταντέλλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Δανάη Ανεζάκη
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Ρασσιάς
Γραφιστική επιμέλεια: Γιάννης Στιβανάκης
Promo video: Κώστας Γεραμπίνης
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Οι 12 ένορκοι (αλφαβητικά):
Νίκος Βατικιώτης, Τάσος Γιαννόπουλος, Σωτήρης Δούβρης, Μάνος Ζαχαράκος, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Τρύφων Καρατζάς*, Θανάσης Κουρλαμπάς, Περικλής Λιανός, Κωνσταντίνος Μουταφτσής, Κωνσταντίνος Μπάζας, Τάσος Παπαδόπουλος, Ορέστης Τρίκας
*Διπλή διανομή με τον Παντελή Παπαδόπουλο
Στον ρόλο του φύλακα o Αλέξης Σταυριανός
Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή
Είδος: Δικαστικό Δράμα
Παραγωγή: A PRIORI www.a-priori.gr
Με ελληνικούς κ αγγλικούς υπέρτιτλους κάθε Πέμπτη, από αρχές Νοέμβρη
Στο ταμείο του θεάτρου διατίθενται εισιτήρια για ΑΜΕΑ μαθητές-φοιτητές και ανέργους.
Κινηματογράφος
Το αφιέρωμα της New Star στα 60χρονα της Κουβανικής Επανάστασης, από 2 Μαΐου συνεχίζεται:
«ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΤΕΡΕΣΑ» του Pastor Vega
Η ΝΟΡΜΑ ΡΑΙΗ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ
«Είμαστε από σάρκα κι αίμα… Και ιδέες.»
Ένα κλασσικό Κουβανικό φιλμ που απεικονίζει τα προβλήματα των γυναικών στην Κουβά κατά τη διάρκεια της Επανάστασης.
«Το πορτραίτο της Τερέζα», υπήρξε, με κάθε αμεροληψία, ένα από τα σπουδαία ορόσημα του κουβανικού κινηματογράφου. Είναι από τις στιγμές που μια ταινία ξεπερνά τα πλαίσια του αισθητικού αποτελέσματος και αποτελεί αντικείμενο συζήτησης για ολόκληρη την κοινωνία. Με βάση ένα αποτελεσματικό σενάριο από τον Ambrosio Fornet, η ταινία εξετάζει με οξύτητα την ατυχή επιμονή των macho συμπεριφορών στην Κούβα. Η ταινία αξίζει όχι μόνο σε θεματικό επίπεδο, αλλά και στο εξαιρετικό επίτευγμα του σκηνοθέτη να αποδώσει την συνολικότατα του ζευγαριού με δύο αξέχαστες ερμηνείες της Daysi Granados και του Adolfo LLaurado, συνοδευόμενη από το μοναδικό φακό του Livio Delgado.
Η συναισθηματική κρίση του γάμου δίνεται ως ένας δραματικός πυρήνας έτσι ώστε να αντικατοπτρίζει τις αλλαγές στο κουβανικό οικογενειακό περιβάλλον, ως αποτέλεσμα των κοινωνικών μετασχηματισμών στη χώρα. Μαζί με την προοδευτική ενσωμάτωση των γυναικών στην εργασία, η ταινία παρουσιάζει τις δραστηριότητες και τις συναισθηματικές αντιδράσεις που επιβάλλονται από την παράδοση, η οποία εμποδίζει την πλήρη ανάπτυξη των ρομαντικών σχέσεων του ζευγαριού και την αναζήτηση για μια πιο αυθεντική ατομική συνειδητοποίηση και όχι μόνο μια «τραγωδία» της καθημερινής ζωής.
«Το πορτραίτο της Τερέσα» σημάδεψε τον κουβανικό κινηματογράφο και πιο συγκεκριμένα τον ίδιο τον σκηνοθέτη. Οι ταινίες του, αργότερα, έπρεπε να αντιμετωπίσουν αυτή τη μνημειώδη πρόκληση που αντιμετωπίζει κάθε δημιουργός ο οποίος, στη μέση της καριέρας του, παράγει αυτό που, μακροπρόθεσμα, θεωρείται εξαιρετικό καλλιτεχνικό γεγονός.
Η Τερέσα, μία εργάτρια σε εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας, έχει τρία παιδιά και έναν καχύποπτο σύζυγο. Αναλαμβάνει τη θέση της πολιτιστικής εκπροσώπου του εργοστασίου που εργάζεται, παρόλο τον περιορισμένο χρόνο της. Οι νέες τις αρμοδιότητες, πυροδοτούν τη ζήλια του συζύγου της και σταδιακά την κάνουν να νιώθει εγκλωβισμένη και εξαιρετικά πιεσμένη. Μετά από την ψυχολογική πίεση που της ασκείται από μεριάς του, πάνω σε έναν άσχημο καυγά τον διώχνει από το σπίτι και αναγκάζεται να βιώσει την καθημερινότητα μόνη. Χτίζει τη ζωή της χωρίς εκείνον και βρίσκει τον εαυτό της μέσα από τη χορευτική ομάδα του συνδικάτου του εργοστασίου της. Κι ενώ όλα φαινομενικά πάνε καλά, έρχεται αντιμέτωπη με το ότι ο άντρας της είχε κι έχει εξωσυζυγική σχέση ακόμα κι όταν προσπαθούσε να την επαναπροσεγγίσει.
Εκείνος παίρνει μια ξαφνική προαγωγή από την εταιρεία που εργάζεται, ως τεχνικός τηλεοράσεων, για μία άλλη πόλη κι επιστρέφει σ’ εκείνην προσπαθώντας να κερδίσει πίσω κι εκείνη, αλλά και τα παιδιά του και αφού έχει τερματίσει την παράλληλη σχέση του. Το πρόβλημα του «δύο μέτρα και δύο σταθμά» έρχεται στο προσκήνιο όταν η Τερέσα τον ρωτάει τι θα γινόταν, αν είχε κι εκείνη παράλληλη σχέση. Η απάντηση είναι μία. Εκείνος είναι άντρας.
Η Τερέσα, μια απλή καθημερινή γυναίκα, στην πορεία της ταινίας μεταμορφώνεται σε μια επαναστάτρια, συμβολίζοντας έτσι την επανάσταση της ίδια της χώρας ενάντια στο status quo του Μπατίστα. Αποφασισμένη να κρατήσει την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά της, γίνεται ρεαλίστρια και σκληρή. Θυμίζοντας μιαν άλλη «Norma Rae», δίνει τον δικό της αγώνα με τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στην οικογένεια και τη δουλειά της. Δεν είναι ούτε ακτιβίστρια, ούτε επαναστάτρια. Αλλά η ανάγκη της να αλλάξει τα δεδομένα για να μπορέσει να είναι ο εαυτός της, σταδιακά τη μετατρέπουν και στα δύο. Ο τίτλος της ταινίας θα μπορούσε να ήταν και «Το πορτραίτο της Τερέσα και του Ραμόν» μιας και τα προβλήματα του συζύγου της αντικατοπτρίζονται αποκλειστικά σε εκείνη.
Η ταινία παρουσιάζει μια επαναστατική κυβέρνηση που έχει επιτύχει ένα σημαντικό ορόσημο. Τη δημιουργία μιας μετά-φυλετικής κοινωνίας που κατάφερε να ενσωματώσει τις μειονότητες στην κοινωνία της. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι μια κοινωνία που εργάζεται για την υπερνίκηση του σεξισμού και της ταξικότητας. Και αυτός είναι ο επόμενος στόχος της κουβανικής κοινωνίας. Ενώ η επανάσταση έχει επιτύχει τον τερματισμό του ρατσισμού και αυτό αντικατοπτρίζεται από την πλευρά του Ραμόν, το περιβάλλον της Τερέσα απεικονίζει το σεξισμό που εξακολουθεί να υφίσταται. Όπως η Τερέσα έχει την ανάγκη να εξελιχτεί και να ωριμάσει, έτσι πρέπει να κάνει και η ίδια η κοινωνία.
Η ταινία είχε πολύ θετική απήχηση στα φεστιβάλ, θέτοντας το θέμα της καταπίεσης και της διαφορετικής αντιμετώπισης στα ίδια θέματα, μεταξύ των δύο φύλλων. Μία εξιστόρηση ειλικρινής, με κοινωνιορεαλιστική χροιά και κινηματογραφημένη με τέτοιο τρόπο, χωρίς κινηματογραφικές φιοριτούρες.
Η ματιά του σκηνοθέτη μας δείχνει μια Κούβα με βρώμικους δρόμους, γεμάτη κόσμο, με σπίτια παρατημένα και άδεια που γεμίζουν με την επανάληψη και τη δυσκολία της καθημερινότητας.
Όμως, η τελική απελευθέρωση της Τερέσα δίνει μια ανάσα αισιοδοξίας και τιμά την ατομική αξία του καθενός.
PASTOR VEGA
Ο Κουβανός σκηνοθέτης Pastor Vega, που απεβίωσε από καρκίνο στην ηλικία των 65 ετών, ήταν γνωστός για την ταινία του «Το Πορτραίτο της Τερέσα», αλλά ήταν επίσης ένας εξαιρετικά επιτυχημένος σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ. Ως από τους πρώτους σκηνοθέτες του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αβάνα, είχε επίσης ηγετικό ρόλο στη διοίκηση του Κουβανικό Κέντρο Κινηματογράφου (ICAIC)
Το «Πορτραίτο της Τερέσα», με τη γυναίκα του Daysi Granados στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ήταν μια ρεαλιστική απεικόνιση της διάλυσης ενός γάμου και αποδείχθηκε η πιο αμφιλεγόμενη παράγωγη του ICAIC μέσα σε 20 χρόνια. Το είδε τουλάχιστον ο μισός πληθυσμός της Αβάνα στις 6 εβδομάδες της προβολής του και είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό, με ένθερμες τηλεοπτικές και δημόσιες συζητήσεις.
Γεννημένος στην Αβάνα, ο Vega ήταν γιος του δημοφιλούς τραγουδιστή Justo Vega. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ηθοποιός το 1958, στη θεατρική σχολή των Vincente & Raquel Revuelta. Δύο χρόνια μετά, εντάσσετε στο ICAIC, που δημιουργήθηκe to 1959 και εργάζεται και ως ηθοποιός, αλλά και ως βοηθός σκηνοθέτη. Ξεκινά να σκηνοθετεί τα δικά του ντοκιμαντέρ το 1964.
Μέσα σε αυτά είναι και τα: Hombres del cañaveral (Canecutters, 1965), La canción del turista (Song Of The Tourist, 1966) και η πρώτη του μεγάλου μήκους Viva la republica! (1972) που μαζί με τα πρώιμα ντοκιμαντέρ σκηνοθετών όπως ο Santago Alvarez και Sara Gomez, αρχίζουν να συντάσσουν μια μοναδική κινηματογραφική γλώσσα αρκετά μακριά από την αυστηρή πολιτική χροιά που όλοι είχα συνηθίσει.
Βραβεία και διακρίσεις:
Χρυσό βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας, για την ερμηνεία της Daisy Granados.
Ειδική μνεία Κριτικής επιτροπής για την ερμηνεία της Daysi Granados στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ της Huelva στην Ισπανία.
Επιλογή των Κριτικών Κινηματογράφου το 1979, ως μία από τις σημαντικότερες ταινίες του έτους.
Βραβείο Caracol για ταινία μεγάλου μήκους, παραγωγής και ερμηνείας στη Daysi Granados.
Συμμετοχή στο διαγωνιστικό του Τμήματος Κινηματογράφου, Ραδιοφώνου και Τηλεόρασης του UNEAC στην Αβάνα το 197
Βραβείο της Σοβιετικής Επιτροπής Γυναικών στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ της Μόσχας το 1979.
Ειδική μνεία Κριτικής Επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ κινηματογράφου του Santarem στην Πορτογαλία το 1979.
Καλύτερη γυναικεία κινηματογραφική ερμηνεία για την Daysi Granados. Πρώτη στο διαγωνισμό του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών του UNEAC στην Αβάνα.
Βραβείο Catalina de oro για την ερμηνεία της Daysi Granados στο 20ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Cartagena στην Κολομβία το 1980.
Δεύτερο βραβείο κοινού στη Διεθνή Εβδομάδα Κινηματογράφου στη Benalmadena στην Ισπανία.
Επιλογή ως αξιοσημείωτη ταινία του έτους, στο Φεστιβάλ του Λονδίνου το 1980.
Σκηνοθεσία: Pastor Vega
Σενάριο: Pastor Vega, Ambrosio Fornet
Παραγωγή: ICAIC, Κούβα 1979
Διάρκεια: 104’, έγχρωμο
Πρωταγωνιστές: Daysi Granados, Adolfo Llaurado, Alina Sanchez, Raul Pomares
Φωτογραφία: Livio Delgado
Μουσική: Carlos Fariñas
Ήχος: Germinal Hernández
Μοντάζ: Edelmira Lores
***
ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – Ναζιστικό Στρατόπεδο Παύλου Μελά Θεσσαλονίκη 1941-44
ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – Ναζιστικό Στρατόπεδο Παύλου Μελά Θεσσαλονίκη 1941-44
***
«Στα Αρβανίτικα» της Κατερίνας Μάρθας Κλαρκ – Από 25 Απρίλη σε Α΄ προβολή αποκλειστικά στον κινηματογράφο STUDIO new star art cinema
Η πρώτη κινηματογραφική έρευνα και καταγραφή που έχει γίνει μέχρι σήμερα για τους Αρβανίτες.
«Στα Αρβανίτικα» της Κατερίνας Μάρθας Κλαρκ – Από 25 Απρίλη σε Α΄ προβολή
***
Clandestinos (1987), του Fernando Perez
***
“Μνήμες υπανάπτυξης” του Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα, στους κινηματογράφους από την New Star
“Μια Νύχτα στην Κόλαση”, στους κινηματογράφους από την New Star
***
«Το σιωπηλό μονοπάτι» της Τζέλης Χατζηδημητρίου
***
Η Ιστορία της Πράσινης Γραμμής – Μια νέα κυπριακή ταινία στους κινηματογράφους
***
Ο δρόμος μας – Στους κινηματογράφους το ντοκιμαντέρ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ
***
Χειμερινός κύκλος κινηματογραφικών προβολών στην Ικαρία
O Δήμος Ικαρίας ολοκληρώνοντας τις προβολές στον θερινό δημοτικό κινηματογράφο, που διοργάνωσε φέτος για 4η συνεχή θερινή περίοδο, ενημερώνει ότι από τις αρχές Οκτωβρίου διοργανώνει – στην ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο– για πρώτη φορά ένα χειμερινό κύκλο κινηματογραφικών προβολών (κάθε Παρασκευή και Δευτέρα) πάντα με ελεύθερη είσοδο για όλους, ανοίγοντας ένα παράθυρο σε αξιόλογα κινηματογραφικά έργα, προσφέροντας μια πολιτιστική διέξοδο στις πολιτιστικά «κρύες νύχτες του χειμώνα».
Η πρωτοβουλία αυτή της Δημοτικής Αρχής, σε συνδυασμό με την προσπάθεια αναβάθμισης των υποδομών (π.χ νέο προβολικό σύστημα στον θερινό, δημιουργία χειμερινής αίθουσας προβολών) αποδεικνύει τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει ένας Δήμος, κόντρα στη ραγδαία εμπορευματοποίηση και την πολιτιστική υποταγή.
Η ανακαινισμένη αίθουσα εκδηλώσεων του Παλιού Δημαρχείου στον Άγιο Κήρυκο
Ταυτόχρονα παραχωρείται δωρεάν η χρήση του χώρου σε όσους συλλόγους ενδιαφέρονται (Κινηματογραφική λέσχη – συλλόγους γονέων, κλπ) για την παρουσίαση ενός παραλλήλου προγράμματος προβολών.
***
Πρόγραμμα προβολών του STUDIO new star art cinema
ΣΠΑΡΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 33 ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Τηλ 210-8640054
Εισ.: € 7.00,
Παιδ.-φοιτ./ άνω των 65 & Εκπαιδευτικοί/Ατέλεια/Στρατιωτικο €5.00,
Άνεργοι €3.00. Οικογενειακό πακέτο τριών ατόμων €10.00.
Κάθε ΔΕΥΤΕΡΑ τα δύο άτομα € 7,00, κάθε ΤΡΙΤΗ-ΤΕΤΑΡΤΗ €5.00.
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο
Ώρες προβολών από 2/5 εως 8/5/19
Εκθέσεις
Πολύτιμα έργα ζωγραφικής από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου
Η έκθεση «Πολύτιμα έργα ζωγραφικής από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου» περιλαμβάνει περισσότερα από ενενήντα σημαντικά έργα ελληνικής ζωγραφικής, κυρίως του 20ου αιώνα.
Μετά την πραγματοποίηση της παρουσίασης των κορυφαίων συλλογών Ευάγγελου Αβέρωφ, Γιώργου Ι. Κατσίγρα, Αλίκης και Νέστορα Τέλλογλου, των ομώνυμων Πινακοθηκών και Μουσείων, τώρα στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη παρουσιάζεται η λαμπρή συλλογή του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης του Δήμου Ρόδου. Οι συλλογές αυτές από το Μέτσοβο, τη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη και τη Ρόδο συνέβαλαν άμεσα στη στερέωση της φυσιογνωμίας της Νεοελληνικής τέχνης και ενδυνάμωσαν την αίσθηση μας ότι η τέχνη είναι απέραντη. Επίσης, ότι το όραμα των ιδρυτών τους έχει γίνει πλέον και δικό μας αφού οι συλλογές ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο και κατ’ επέκταση αυτό θα ισχύει για πάντα.
Θεόφιλος (Χατζημιχαήλ), Αντάμωση Ερωτόκριτου και Αρετούσας, Λάδι σε μουσαμά
Αντιπροσωπευτικοί πίνακες σπουδαίων καλλιτεχνών όπως οι Θεόφιλος, Κωνσταντίνος Μαλέας, Κωνσταντίνος Παρθένης, Νικόλαος Λύτρας, Φώτης Κόντογλου, Γιάννης Τσαρούχης, Νίκος Εγγονόπουλος, Γιάννης Μόραλης, Γιώργος Σικελιώτης, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Βάλιας Σεμερτζίδης, Σπύρος Βασιλείου, Σπύρος Παπαλουκάς, Γιώργος Μπουζιάνης, Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης, Γιάννης Σπυρόπουλος, Αλέκος Κοντόπουλος, Τάκης Μάρθας, Θανάσης Τσίγκος, Θόδωρος Στάμος, Βλάσης Κανιάρης, Νίκος Κεσσανλής, Στάθης Λογοθέτης, Αλέξης Ακριθάκης, Κωνσταντίνος Ξενάκης, Κώστας Τσόκλης, Παύλος, Δημήτρης Μυταράς, Αλέκος Φασιανός, Δημοσθένης Κοκκινίδης, Σωτήρης Σόρογκας, Χρίστος Καράς, Βασίλης Θεοχαράκης, Παναγιώτης Γράββαλος, Αντώνης Απέργης, Γιάννης Ψυχοπαίδης, Χρόνης Μπότσογλου, Μάκης Θεοφυλακτόπουλος, Γιάννης Μπουτέας, Όπυ Ζούνη, Περικλής Γουλάκος, Παύλος Σάμιος, Δημήτρης Κούκος, Χρήστος Μποκόρος, Εδουάρδος Σακαγιάν και πολλών άλλων άξιων ζωγράφων παρουσιάζονται στους τρεις εκθεσιακούς ορόφους του Ιδρύματος.
Ο επιμελητής της έκθεσης και Διευθυντής εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Β. & Μ. Θεοχαράκη, Τάκης Μαυρωτάς, τονίζει για την αξία και τη δημιουργία της συλλογής:
«Ο Ανδρέας Ιωάννου (1918-1972) είναι ο εμπνευστής και δημιουργός της σημαντικής συλλογής έργων ζωγραφικής, χαρακτικής και γλυπτικής του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου. Λογοτέχνης και λάτρης των καλών τεχνών, οραματιστής Νομάρχης τότε της Δωδεκανήσου, κατάφερε να δημιουργήσει μια λαμπρή συλλογή, ώστε όχι μόνο να προβάλει τη φυσιογνωμία της νεοελληνικής τέχνης, αλλά να συμβάλει άμεσα και στην αισθητική διαπαιδαγώγηση του κοινού…Την έκθεση πλουτίζουν προσωπογραφίες, τοπιογραφίες, συνθέσεις και νεκρές φύσεις, μέσα από διαφορετικές αισθητικές αποτυπώσεις καλλιτεχνών διαφορετικών γενεών, περίπου από το 1863 έως και σήμερα. Έργα που αποπνέουν αθανασία και ότι η υψηλή αισθητική τους έκφραση προκαλεί πνευματική και ψυχική ευφορία. Αυτή είναι η δύναμη της τέχνης, να αναβαπτίζει τον κόσμο και να τον βοηθά να αναζητά τη γαλήνη και τη δύναμη της φύσης.»
Γιάννης Γαΐτης, Παρέλαση (1974) Λάδι σε Μουσαμά
Οι Χάρης Καμπουρίδης και Γιώργος Λεβούνης αναφέρουν στον ομώνυμο κατάλογο της έκθεσης:
«Οι συλλογές της Πινακοθήκης Ρόδου συνθέτουν ένα ολοκληρωμένο ψηφιδωτό, αναδεικνύοντας το πρόσωπο του ελληνικού 20ού αιώνα. Τα περισσότερα έργα έχουν πολυδιάστατο χαρακτήρα, επιδέχονται σύνθετες ερμηνευτικές ματιές και μιλούν όχι μόνο για τον καλλιτέχνη και τον κόσμο του αλλά και για ευρύτερες τάσεις που καθόρισαν την εποχή τους. Υπάρχει μια σοφή ισορροπία ανάμεσα στις τάσεις για ανανέωση της εικαστικής γλώσσας και στις τάσεις για συνομιλία της τέχνης με τον τόπο, τους ανθρώπους και την μοίρα τους. Η Πινακοθήκη Ρόδου εκφράζει την άποψη μιας Ελλάδας που πιστεύει στην ιδιαίτερη φυσιογνωμία της και ταυτόχρονα στον παγκόσμιο χαρακτήρα της.»
Ο Πρόεδρος του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, Δρ. Νικόλαος Τσ. Φρόνας τονίζει: «Πενήντα επτά χρόνια μετά την ίδρυση της Δημοτικής Πινακοθήκης, η φήμη και η αίγλη της παραμένει αναλλοίωτη. Είναι η μοναδική Δημοτική Πινακοθήκη (Ν.Π.Δ.Δ.), σε ολόκληρη την Ελλάδα με σύγχρονη λειτουργία έξι εκθεσιακών χώρων, σε τέσσερα ξεχωριστά κτήρια, συνολικού εμβαδού 2456 τετρ. μέτρων.»
Την έκθεση συνοδεύει πολυτελές πολυσέλιδο λεύκωμα, έκδοση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δωδεκανήσου, με τίτλο Χ. Καμπουρίδης και Γ. Λεβούνης. Νεοελληνική τέχνης 20ος αιώνας. Ζωγραφική-Χαρακτική-Γλυπτική. Οι πολύτιμες συλλογές της Πινακοθήκης Ρόδου.
Επιμέλεια έκθεσης: Τάκης Μαυρωτάς
Διάρκεια έκθεσης: 11 Ιανουαρίου – 12 Μαΐου 2019
Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη
Βασ. Σοφίας 9 και Μέρλιν 1, Αθήνα, τηλ. 210-3611206
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00-18:00 και Πέμπτη: 10:00-20:00
***
ΕΚΘΕΣΗ ΧΑΡΑΓΜΑΤΑ ΜΝΗΜΗΣ 1941-1944: Aπό τη συλλογή του Χρήστου Π. Μοσχανδρέου
Η έκθεση συνδιοργανώνεται από τη Βουλή των Ελλήνων και τον Δήμο Ζωγράφου και παρουσιάζει τη συλλογή του Ζωγραφιώτη Χρήστου Π. Μοσχανδρέου, η οποία περιλαμβάνει σπάνια εικαστικά και εκδοτικά τεκμήρια που αποτυπώνουν ανάγλυφα την περίοδο της Κατοχής-Αντίστασης-
“Ρήγας και επανάσταση” – Για το έργο και το μαρτυρικό τέλος του Ρήγα και των επτά συντρόφων του
***
«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Πηγή αστείρευτης έμπνευσης και αιτία βαθιάς αισθητικής συγκίνησης, το Ωραίο, αποτυπώνεται οπτικά στα αρχαία έργα τέχνης, συνιστώντας μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα στην ιστορία της ανθρώπινης δημιουργίας.
Η νέα περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αναδεικνύει τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής σε ετερογενή κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα από τη νεολιθική περίοδο μέχρι την ύστερη αρχαιότητα, αξιοποιώντας το εξαιρετικά ευρύ χρονολογικό φάσμα που καλύπτουν οι συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Τριακόσιες σαράντα αρχαιότητες από τις πλούσιες συλλογές του σε συνδυασμό με σύγχρονα ψηφιακά μέσα, προσφέρουν μια αισθητική πανδαισία και υπόσχονται ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αισθητικές απολαύσεις.
«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Η περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αποτελεί το τελευταίο μέρος της εκθεσιακής τριλογίας που σχεδιάστηκε για να τιμήσει την επέτειο των 150 χρόνων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τη θεμελίωση του εμβληματικού κτιρίου που το στέγασε.
Η τριλογία άνοιξε το 2015 με την έκθεση «”Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια…” Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος-19ος αιώνας», όπου μεταξύ άλλωναναδείχθηκε το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η ανάγκη για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου, και συνεχίστηκε με τις «Οδύσσειες», μια έκθεση που αποτύπωσε αφαιρετικά και συμβολικά τη διαχρονική προσπάθεια του ανθρώπου για δημιουργία και εξέλιξη.
Η έννοια του Ωραίου, την οποία πραγματεύεται η τρίτη στη σειρά έκθεση, συνιστά τον ιδανικό επίλογο, αφού η καλλιέργεια έρωτος προς τας καλάς τέχνας ήταν θεμελιώδης ανάμεσα στους καταστατικούς σκοπούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΒΔ 31.7.1893). Επικεντρωμένη στην πνευματικότερη και υψηλότερη στιγμή της ανθρώπινης δημιουργίας, η έκθεση υποστηρίζει την αισθητική ενατένιση, καλώντας ταυτόχρονα τους θεατές να διερευνήσουν την πνευματική βάση των αισθητικών επιλογών.
Το εκθεσιακό αφήγημα αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη
Στην «Αιώνια αισθητική» παρουσιάζονται επιλεγμένα αντικείμενα της καθημερινότητας, που καταγράφουν τις συνεχείς εναλλαγές και τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής στην ανθρώπινη διαχρονία. «Το ωραίο και το επιθυμητό» επιχειρεί μια ουσιαστική προσέγγιση στις αισθητικές προτιμήσεις των αρχαίων κοινωνιών με βάση όσα αποκαλύπτουν οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για την ομορφιά και τα αρχαιολογικά ευρήματα που αφορούν την ένδυση, την κόμμωση, τα κοσμήματα και τον καλλωπισμό. Το τρίτο μέρος με τίτλο «Προβάλλοντας το σώμα» παρακολουθεί την έκφραση του ωραίου στην εικαστική απόδοση του ανθρώπινου σώματος από τη νεολιθική περίοδο μέχρι τους ιστορικούς χρόνους. Στο τέλος, «Η ατέρμονη αναζήτηση»αποσκοπεί στον αισθητικό στοχασμό ως προς τη σημασία του ωραίου και την αξία του για τον άνθρωπο.
Την έκθεση θα πλαισιώσουν καθ’ όλη τη διάρκειά της πολλά πειραματικά εργαστήρια. Επιστήμονες, καλλιτέχνες και τεχνίτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα προσφέρουν την ειδική τους γνώση για να εξηγήσουν στους επισκέπτες τις πειραματικές τους προσεγγίσεις στην υφαντική της νεολιθικής περιόδου, το ένδυμα στο Αιγαίο κατά τη δεύτερη χιλιετία π.Χ., τη μυκηναϊκή ενδυμασία, την πολυχρωμία των αρχαίων γλυπτών και την απόδοση του Ωραίου στην αρχαία ελληνική μουσική.
Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος στα ελληνικά, έκδοση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Θα επακολουθήσει σύντομα και η αγγλική έκδοση.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 26 Μάη.
Ώρες λειτουργίας (θερινό ωράριο ως 31/10):
Δευτέρα 13.00-20.00
Τρίτη – Κυριακή 8.00-20.00
***
Το Moυσείο Μπενάκη Παιχνιδιών με πυρήνα την συλλογή της Μαρίας Αργυριάδη, η οποία συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες της Ευρώπης, παρουσιάζει παιχνίδια, βιβλία, έντυπα, ρουχισμό και αντικείμενα της παιδικής ηλικίας από την Ευρώπη, την Αφρική, την Ασία και την Αμερική.
Η ελληνική συλλογή περιλαμβάνει βρεφικά και παιδικά παιχνίδια και άλλα αντικείμενα από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους: χειροποίητα παραδοσιακά παιχνίδια, πανηγυριώτικα και εμπορικά παιχνίδια του 20ού αι., επιτραπέζια παιχνίδια, καθώς και ομαδικά παιχνίδια δρόμου και παιδικά έθιμα. Ξεχωρίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν μέλη των Κ.Α.Π.Η. (Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων), αναβιώσεις αυτών που έπαιζαν ως παιδιά.
Η ευρωπαϊκή συλλογή αποτελείται από αστικά και λαϊκά παιχνίδια από το 18ο έως τον 20ό αι., κυρίως από την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, καθώς και από ευρωπαϊκές κούκλες με φορεσιές από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ – Λεωφ. Ποσειδώνος 14 & Τρίτωνος 1, 175 61 Παλ. Φάληρο
Μέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00 – 18:00
Επικοινωνία: τηλ. 213 0258498
***
Παραδοσιακές Κούκλες και Παιχνίδια από την Ιαπωνία – Μουσείο Μπενάκη
Η έκθεση περιλαμβάνει ιαπωνικά παραδοσιακά παιχνίδια και κούκλες τα οποία συνδέονται με εθιμικές γιορτές και αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια του πολιτισμού της Ιαπωνίας μέσα στους αιώνες.
Παραδοσιακές Κούκλες και Παιχνίδια από την Ιαπωνία – Μουσείο Μπενάκη
